Ηδη η ΚΕ του ΚΚΕ έδωσε στη δημοσιότητα, («Ρ» 9/6/2009) ανακοίνωση με τις πρώτες εκτιμήσεις για το εκλογικό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Από την Κυριακή το βράδυ των εκλογών, αναλύσεις αστών δημοσιολόγων και πολιτικών δίνουν και παίρνουν για την ερμηνεία του εκλογικού αποτελέσματος. Πολιτικές ερμηνείες για την έκφραση της λαϊκής ψήφου, προσαρμοσμένες βασικά στους σκοπούς και τις επιδιώξεις της άρχουσας τάξης, του αστικού πολιτικού συστήματος, αλλά και των ιδιαίτερων στοχεύσεων, με βάση το ρόλο και το χαρακτήρα τους, των αστικών κομμάτων, αλλά και των άλλων κομμάτων του ευρωμονόδρομου. Αναλύσεις και προσεγγίσεις που να διαμορφώνουν ψυχολογία στις λαϊκές δυνάμεις χειραγώγησης στην αστική πολιτική.

Το αποτέλεσμα των εκλογών στην αστική δημοκρατία αποτελεί αποτύπωση του συσχετισμού των πολιτικών δυνάμεων στη δοσμένη στιγμή που γίνονται οι εκλογές. Αλλά μην ξεχνάμε ότι έχουμε ταξική κοινωνία, επομένως, το εκλογικό αποτέλεσμα εκφράζει το επίπεδο πολιτικής συνείδησης των λαϊκών δυνάμεων, της συνειδητοποίησης δηλαδή των ταξικών τους συμφερόντων και ποια πολιτική, επομένως και ποιο κόμμα, τα εκφράζει.

Πίσω, λοιπόν, από τη λαϊκή έκφραση της ψήφου υπάρχει το επίπεδο της ταξικής - πολιτικής συνείδησης, το οποίο διαμορφώνεται με κριτήρια που έχουν σχέση με τη συνειδητοποίηση των δύο ουσιαστικά - από άποψη ταξικών συμφερόντων - πολιτικών, που βρίσκονται συνεχώς σε οξύτατη διαπάλη ανάμεσα στην αστική τάξη και τα κόμματά της, που βρίσκεται στην εξουσία και αντικειμενικά έχει τη δύναμη να καθορίζει και τους όρους της προεκλογικής αντιπαράθεσης στις συγκεκριμένες συνθήκες, και στην οργανωμένη πολιτική πρωτοπορία, το Κόμμα της εργατικής τάξης και το οργανωμένο ταξικό κίνημα, γενικότερα το λαϊκό κίνημα.

Μπορεί στην αστική δημοκρατία να υπάρχουν πολλά διαφορετικά κόμματα, που σε επίπεδο πολιτικής, προγραμμάτων, να φαίνεται ότι εκφράζουν διαφορετικές θέσεις, π.χ. ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Δεν εκφράζουν όμως διαφορετικά ταξικά συμφέροντα, αλλά αυτά της αστικής τάξης. Μπορεί επίσης να υπάρχουν και άλλα κόμματα, που στις θέσεις και την πολιτική τους να εμφανίζονται ότι διαφοροποιούνται από τη στρατηγική των αστικών κομμάτων. Αλλά, η κατεύθυνση της πολιτικής τους, του προγράμματός τους δεν ξεφεύγει από τα όρια της αστικής διαχείρισης, π.χ. οπορτουνιστικά, (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ) ή ακροδεξιά, εθνικιστικά, ή ακόμη και οι λεγόμενοι Οικολόγοι. Ποια είναι, από την πείρα της χώρας μας, η πλεύση τους; Η οικονομία που στηρίζεται στην ατομική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, η στρατηγική του ευρωμονόδρομου. Ταυτίζουν την εξουσία με την κυβέρνηση και θεωρούν το αστικό κράτος, ως κράτος για όλη την κοινωνία, δηλαδή και για τα μονοπώλια και για το λαό. Ολα βεβαίως αυτά τα κόμματα μιλούν για το λαό, ή στο όνομα των συμφερόντων του. Μόνο που τα αστικά κόμματα, τα άλλα αστικά επιτελεία και τα ΜΜΕ έχουν τη δύναμη να διαμορφώνουν και τους όρους και το περιεχόμενο της προεκλογικής περιόδου ανάλογα με τις επιδιώξεις τους.

Αλλά δε διαμορφώνουν μόνο στην προεκλογική περίοδο τους όρους και το περιεχόμενο αλλά καθημερινά έτσι που να δημιουργούν στρεβλά κριτήρια για την εργατική τάξη και το λαό, ως προς τα ταξικά τους συμφέροντα και την πολιτική που τα ικανοποιεί. Σημαντικό ρόλο στην επεξεργασία και επιβολή τους, ασκεί το αστικό πολιτικό εποικοδόμημα, δηλαδή όλα τα οργανωμένα επιτελεία του αστικού κράτους και των θεσμών του, των κυβερνήσεων, των κομμάτων του συστήματος.

Αυτά αναπαράγουν την κυρίαρχη συνείδηση και επιδιώκουν να έχουν χειραγωγημένη με χίλιους δυο τρόπους, τη λαϊκή συνείδηση. Από το σχολείο και την εκκλησία, μέχρι τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, την Τέχνη και τον Πολιτισμό, τα αστικά ΜΜΕ, τα ίδια τα λαϊκά προβλήματα και την προπαγάνδα της απάτης ως προς τις αιτίες τους και τη λύση τους, το ίδιο τη ζήτημα της ατομικής ιδιοκτησίας, βαθιά ριζωμένο, αφού προέρχεται, ως συνείδηση, από την ιστορία αιώνων των ταξικών κοινωνιών.

Δεν είναι τυχαίο ότι όλη η προεκλογική προπαγάνδα αναλώθηκε στα σκάνδαλα και τη σκανδαλολογία, χωρίς την παραμικρή νύξη για την ΕΕ, την πολιτική της, τη σχέση τους με τη ζωή και τα προβλήματα των λαϊκών στρωμάτων, και τελικά τι κρίνουν τελοσπάντων αυτές οι εκλογές. Ηταν συνειδητή επιλογή, γιατί αυτό βόλευε τις επιδιώξεις του κατεστημένου.

Βεβαίως, όλα τα παραπάνω δε διαμορφώνονται απόλυτα από την κυρίαρχη τάξη, από τους καπιταλιστές, αλλά σε οξύτατη διαπάλη με το εργατικό κίνημα, με το ΚΚΕ. Αυτή η διαπάλη γίνεται για τους δυο δρόμους ανάπτυξης της κοινωνίας, αυτόν των μονοπωλίων και τον άλλο της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

Σε αυτήν την οξύτατη και άνιση διαπάλη, με διαφορετικά κριτήρια κρίνουν το αποτέλεσμα τα αστικά και τ' άλλα κόμματα του συστήματος στην εκλογική αναμέτρηση, και με διαφορετικά το ΚΚΕ.

Το ΚΚΕ τις εκλογικές μάχες για το αστικό κοινοβούλιο σε εθνικό και ευρωενωσιακό επίπεδο τις εντάσσει στη στρατηγική του για τη συσπείρωση δυνάμεων στην πολιτική του μετώπου πάλης για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία και όχι απλά και μόνο για πιο μεγάλη κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Την κοινοβουλευτική του δύναμη τη διεκδικεί, βάζοντας στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης τους δύο δρόμους ανάπτυξης, και τη διέξοδο σε όφελος του λαού, κόντρα στα μονοπώλια και την εξουσία τους. Για την κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, που θα δρουν σε όφελος της κοινωνίας, με σχεδιασμό και εργατικό - λαϊκό έλεγχο. Δε βλέπει τις εκλογές ανεξάρτητα και έξω από τη στρατηγική του. Οπως δε θεωρεί ότι το σταδιακό κοινοβουλευτικό δυνάμωμά του είναι αυτό που θα φέρει το λαό στην εξουσία. Βεβαίως, οι εκλογές δεν κρίνουν τη λαϊκή εξουσία, το σοσιαλισμό. Αλλά αποτυπώνουν στην εκλογική δύναμη του ΚΚΕ, βασικά, την αποδοχή της πολιτικής του, τη χειραφέτηση από την αστική πολιτική. Μπορεί και όχι ολοκληρωμένα, αλλά σαν τάση.

Ολα τα παραπάνω αποτελούν κριτήρια εκτίμησης του εκλογικού αποτελέσματος. Και είναι καθαρό στο Κόμμα μας πως βασική επίδραση στη διαμόρφωση της συνείδησης των εργατών, των άλλων ανθρώπων του μόχθου, μαζί με τη δράση του ΚΚΕ, ασκεί και το οργανωμένο ταξικό εργατικό κίνημα, το οργανωμένο κίνημα των φτωχών αγροτών, των αυτοαπασχολουμένων. Με στόχους πάλης και ιδεολογικοπολιτικό πλαίσιο στήριξής τους σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση.

Από αυτήν την άποψη, θεωρούμε ως βασικό κριτήριο το επίπεδο και τη στάθμη του κινήματος, τόσο στην οργάνωση όσο και στον προσανατολισμό και το περιεχόμενο. Δε γίνεται με οργανωμένο το 10% περίπου της εργατικής τάξης στα συνδικάτα, με κυριαρχία των δυνάμεων των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ σε αυτά, να περιμένουμε άλματα στη συνείδηση της εργατικής τάξης επομένως και μεγάλη εκλογική άνοδο του ΚΚΕ. Το ίδιο ισχύει και για τους φτωχούς αγρότες και για τους αυτοαπασχολούμενους στα αστικά κέντρα.

Και αυτό ισχύει, ως στοιχείο επίδρασης στην ψυχολογία και τη συνείδηση των λαϊκών δυνάμεων πολύ περισσότερο σε συνθήκες οικονομικής κρίσης. Πιο δύσκολα κάνουν το άλμα να περάσουν το χαντάκι για την όχθη του αντιμονοπωλιακού δρόμου ανάπτυξης, με δεδομένη τη χαμηλή στάθμη του εργατικού κινήματος. Τα προβλήματα από μόνα τους δεν οδηγούν στη συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας ενίσχυσης του ΚΚΕ.

Ψήφος στο ΚΚΕ σημαίνει ανέβασμα της πολιτικής συνείδησης έως την αναγκαιότητα ρήξης - ανατροπής, σημαίνει προσέγγιση της προοπτικής της λαϊκής εξουσίας, έστω και όχι ολοκληρωμένα, έστω και θολά. Είναι ψήφος που περνά το χαντάκι από την αστική πολιτική στην πολιτική του ΚΚΕ, έστω και χωρίς να την ασπάζονται πλήρως.

Θεωρούμε αναγκαίες αυτές τις επισημάνσεις, γιατί περιγράφουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο διαμορφώνεται η πολιτική συνείδηση της εργατικής τάξης, των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Δε θα καταγράψουμε εδώ ποια στοιχεία συνέθεσαν το προηγούμενο χρονικό διάστημα το πλαίσιο μέσα στο οποίο το ΚΚΕ έδωσε αυτήν τη σκληρότατη πολιτική μάχη των ευρωεκλογών και τα οποία διαμόρφωσε το αστικό πολιτικό σύστημα.

Σύντομα θα πούμε ότι στην προεκλογική περίοδο ούτε καν συζητήθηκαν στο πλαίσιό τους οι επιδράσεις και οι συνέπειες στη ζωή του λαού από τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ, η πολιτική των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ που είναι συνυπεύθυνοι για τη βαρβαρότητα της ζωής μας, αφού προθύμως συνδιαμόρφωναν και εφάρμοζαν την πολιτική της ΕΕ. Δεν ήθελαν αντιπαράθεση θέσεων και πολιτικών για την ΕΕ και τη σχέση τους με την Ελλάδα, γιατί θα αποκαλύπτονταν τα ψέματα των κομμάτων του ευρωμονόδρομου για τη στρατηγική επιλογή τους. Ετσι η προεκλογική περίοδος αναλώθηκε σε συζητήσεις περί σκανδάλων, το ΚΚΕ χτυπήθηκε όχι για τις θέσεις του, αλλά με προβοκάτσιες και συκοφαντίες για τα οικονομικά του, προκειμένου να πλήξουν τις αρχές του και την ηθική του υπόσταση όλοι όσοι διαπλέκονταν με το κεφάλαιο και ήταν βουτηγμένοι στα σκάνδαλα, με τη συμβολή και των αστικών ΜΜΕ και με σχεδιασμό των αστικών επιτελείων και υπηρεσιών εντός και εκτός Ελλάδας. Διαμόρφωναν ψυχολογία μέσω δημοσκοπήσεων και των αστικών ΜΜΕ ότι το ΚΚΕ μειώνεται σημαντικά, σε αντίθεση π.χ. με τους Οικολόγους - Πράσινους που τους έφερναν τρίτο κόμμα.

Ετσι, η εργατική και λαϊκή συνείδηση βομβαρδίστηκε καθημερινά από απόψεις, θέσεις, προτάσεις, ιδεολογήματα, εκβιασμούς και τρομοκρατικά διλήμματα που όλα στοχεύουν ακριβώς στο να ανακόψουν την πορεία προς τη ριζοσπαστικοποίηση.

Επίσης, να αναλογιστούμε την αντικομμουνιστική επίθεση ως ένα ακόμη στοιχείο που επιδρά στην ψυχολογία ταλαντευόμενων τμημάτων από τις λαϊκές δυνάμεις. Που πάνε με βάση την πείρα της ζωής τους να προσεγγίσουν το ΚΚΕ, αλλά το επίπεδο της πολιτικής τους συνείδησης για διάφορους λόγους τους δημιουργεί αναστολές ακόμη και αν αποστρέφονται τα κόμματα της πλουτοκρατίας και τα άλλα του ευρωμονόδρομου.

Αν επισημαίνουμε όλα τα παραπάνω είναι γιατί βρισκόμαστε ήδη στη διαδικασία συζήτησης, στη βάση των πρώτων εκτιμήσεων της ΚΕ του ΚΚΕ για το εκλογικό αποτέλεσμα με δεδομένο ότι η ΚΕ κάλεσε «τις Κομματικές Οργανώσεις και τις Οργανώσεις της ΚΝΕ να εξετάσουν και να διατυπώσουν τη γνώμη τους για τη διεξαγωγή της εκλογικής μάχης και τα αποτελέσματά της, ώστε η ΚΕ σε επόμενη συνεδρίαση να εξασφαλίσει συλλογικότητα στην εκτίμηση και στην καλύτερη εξειδίκευση των καθηκόντων με βάση τις κατευθύνσεις του 18ου Συνεδρίου αλλά και τη νέα πείρα, τα νέα διδάγματα που προκύπτουν. Να γίνει ανάλογη δουλειά, ώστε να συγκεντρωθούν γνώμες από φίλους, οπαδούς, ψηφοφόρους. Σ' αυτήν τη διαδικασία εξαγωγής συμπερασμάτων καλεί να δώσουν επίσης τη γνώμη τους και όλοι εκείνοι που για πρώτη φορά επέλεξαν να ψηφίσουν το ΚΚΕ, και εκείνοι και εκείνες που τελικά δεν έκαναν το βήμα να στηρίξουν το ψηφοδέλτιο, αν και είχαν τέτοιον προσανατολισμό και επιλογή στο προηγούμενο διάστημα. Στο βαθμό που επιτευχθεί μια τέτοια συγκέντρωση απόψεων και γνώμης θα υπάρξει ασφαλέστερη εκτίμηση». Εχει τη σημασία της αυτή η τοποθέτηση της ΚΕ του ΚΚΕ γιατί δείχνει ποια είναι η πραγματική πλέρια δημοκρατία για το Κόμμα της εργατικής τάξης και είναι συστατικό στοιχείο, αρχή της λειτουργίας του. Αλλά δείχνει και πώς πραγματικά αντιλαμβάνεται το ΚΚΕ τη δημοκρατία για την εργατική τάξη, το λαό, μέσα από το κάλεσμα και την επιδίωξη συμμετοχής για γνώμη και για δράση, όχι μόνο ολόκληρου του ΚΚΕ, αλλά και λαϊκών ανθρώπων, και συνεργαζομένων, γιατί επίσης δείχνει και πώς βλέπουμε την πραγματική συμμετοχή των λαϊκών δυνάμεων για ό,τι έχει σχέση με τη ζωή τους. Συμμετοχή όχι μόνο με ψήφο όπως η αστική δημοκρατία, αλλά με συμβολή στη διαμόρφωση της τελικής εκτίμησης, με επιδίωξη καθημερινής συμβολής στη δράση μέσα στο οργανωμένο μαζικό κίνημα, στη δράση με το ΚΚΕ.

Γιατί, όπως αναφέρει η ίδια η ΚΕ του ΚΚΕ στην ανακοίνωση, «οι ΚΟ χρειάζεται να μελετήσουν τα συγκεκριμένα αποτελέσματα στο χώρο τους, ώστε να βγουν πιο ολοκληρωμένα συμπεράσματα για τους παράγοντες που δυσκόλεψαν τη δυναμική του Κόμματος. Η ολοκληρωμένη εξέταση του απολογισμού δράσης μας την περίοδο αυτή θα αναδείξει ελλείψεις και αδυναμίες που επιδείξαμε, ώστε να υπάρξει πιο σφαιρική και ολοκληρωμένη εκτίμηση, μεγαλύτερη ετοιμότητα για τη βελτίωση της δράσης μας και τη διεύρυνση των δεσμών μας με εργατικά, λαϊκά στρώματα και τη νεολαία, τις γυναίκες που ανήκουν στα λαϊκά στρώματα». Με την επισήμανση επίσης πως «επιβεβαιώνεται η θέση του ΚΚΕ ότι η ανάπτυξη της πολιτικής συνείδησης, η συνειδητοποίηση της ανάγκης για άλλο δρόμο ανάπτυξης, σε αντίθεση με τα συμφέροντα των μονοπωλίων, σε κατεύθυνση ρήξης και ανατροπής, δε διαμορφώνεται αυτόματα κάτω από την όξυνση των προβλημάτων, αλλά σε συνδυασμό με την πείρα συμμετοχής στην ταξική πάλη, στους λαϊκούς αγώνες, με την οργάνωση και συσπείρωση».

Ταυτόχρονα, όμως, προκύπτει και το ζήτημα της απώλειας περίπου 150.000 ψήφων από το Κόμμα συγκριτικά με τις εθνικές εκλογές του 2007. Υπάρχει ένα ερώτημα: Γιατί. Η απάντησή του πρέπει να πάρει υπόψιν όλους τους παράγοντες που διαμορφώνουν το εκλογικό αποτέλεσμα και η ανακοίνωση της ΚΕ αναφέρεται σ' αυτούς. Πρέπει να πάρουμε υπόψιν όλα τα κριτήρια που κρίνουν το αποτέλεσμα για το ΚΚΕ. Και ταυτόχρονα το γεγονός ότι στις εκλογές του 2007 κερδίσαμε επίσης για πρώτη φορά 147.000 νέους ψήφους. Τι δεσμούς με ποια ποιότητα μπορούσαμε να αναπτύξουμε μ' αυτούς τους ανθρώπους σ' αυτά τα δύο χρόνια, (2007 - 2009), ώστε να σταθεροποιούνται ως εκλογική δύναμη;

Η ανακοίνωση της ΚΕ κάνει την επισήμανση ότι: «Πηγή δύναμης για το ΚΚΕ παραμένει η στρατηγική του, η συνεχής προσπάθειά του να αναπτύσσει στενούς δεσμούς με τα εργατικά, λαϊκά στρώματα και τη νεολαία, να συμβάλλει στην ανάπτυξη των καθημερινών αγώνων, ακούραστα να αναδεικνύει την προοπτική του άλλου δρόμου ανάπτυξης και εξουσίας. Πηγή δύναμης αποτελεί η σταθερή μαχητική στάση του απέναντι στον οπορτουνισμό και ρεφορμισμό, που στην Ελλάδα θα ήταν πολύ ισχυρότερος αν το ΚΚΕ δεν είχε επεξεργασμένη εύστοχη πολιτική γραμμή, αν υπέκυπτε στις πιέσεις για εγκατάλειψη της στρατηγικής του». Ταυτόχρονα, αναφέρει ότι: «Πρέπει να δυναμώσουν οι δεσμοί του Κόμματος με την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, αλλά και οι δεσμοί των αγωνιστικών οργάνων του κινήματος με τα μέλη τους και ευρύτερα τους εργαζόμενους».

Αλλωστε, στην Πολιτική Απόφαση του 18ου Συνεδρίου εκτιμούμε ότι:

«Mπροστά σε όλο το Kόμμα, υψώνονται νέες, ακόμα μεγαλύτερες, απαιτήσεις του ιδεολογικού αγώνα, της πάλης των ιδεών μέσα στις γραμμές του κινήματος, η ανάγκη, δίπλα στο βασικό στόχο να αδυνατίσουν οι αστικές αντιλήψεις και τα αστικά ιδεολογήματα, να δεχτούν ιδεολογικοπολιτικό χτύπημα οι ρεφορμιστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις, που μπαίνουν βασικό εμπόδιο στην ενότητα σε ταξική βάση, στην κοινωνική συμμαχία, στη ριζοσπαστικοποίηση της λαϊκής συνείδησης και δράσης, στη διαμόρφωση ενός ενιαίου κοινωνικοπολιτικού μετώπου που οργανώνει την πάλη για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, υπέρ της Λαϊκής Εξουσίας και Οικονομίας...

Σήμερα, είναι ακόμα πιο αναγκαίο και επιτακτικό να κερδίσει έδαφος η αντίληψη ότι η πάλη για τα οξυμένα προβλήματα, η πάλη κατά των συνεπειών της κρίσης, η πάλη κατά των νέων αντεργατικών και αντιλαϊκών μέτρων πρέπει να εξελιχτεί σε πάλη κατά της εξουσίας των μονοπωλίων, των ιμπεριαλιστικών ενώσεών τους.

Η αγανάκτηση να μετατρέπεται, όσο το επιτρέπουν οι συνθήκες, σε πολιτική συνείδηση και ωρίμανση με επίκεντρο τους δύο δρόμους ανάπτυξης και εξέλιξης της ελληνικής οικονομίας, της κοινωνίας γενικότερα. Ωστε να δυναμώνει η αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή συνείδηση, να κατανοείται η ανάγκη της σημασίας του AAΔM ως κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας, σε συνδυασμό με την ολόπλευρη στήριξη και ενδυνάμωση του KKE, που αποτελεί εγγύηση μαχητικότητας, σωστής κατεύθυνσης για το κίνημα, αποτελεσματικότητας των αγώνων του, ικανότητας του κινήματος να δρα κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.

... Eκεί που τελικά κρίνεται πριν απ' όλα η ικανότητα του Kόμματος είναι πώς δρα στην εργατική τάξη και στους συμμάχους της, στη φτωχή αγροτιά και τους αυτοαπασχολούμενους που έχουν συμφέρον από τον αγώνα κατά των μονοπωλίων, του ιμπεριαλισμού, που αποτελούν αντικειμενικά τις κοινωνικές δυνάμεις του AAΔM. Aπό το συσχετισμό μέσα στα κινήματα της εργατικής τάξης και των συμμάχων της καθορίζεται η μαζικότητα, η εμβέλεια, η αποτελεσματικότητα της πάλης, η συγκέντρωση δυνάμεων για την αντεπίθεση, τη ρήξη, την ανατροπή.

H πάλη των ιδεών πρέπει να διαποτίζει την πρακτική δράση και σε ορισμένες περιπτώσεις να αποκτά και προτεραιότητα με ειδικές πλατιές καμπάνιες και οργανωμένες προσπάθειες ανοικτού διαλόγου στη βάση, πρώτα απ' όλα με τους μισθωτούς εργαζόμενους, με κατάλληλες μορφές που προσελκύουν, στο χώρο δουλειάς και κατοικίας, κατά κλάδο και τομέα. H μάχη των ιδεών είναι προϋπόθεση οργάνωσης των εργατικών, των λαϊκών μαζών. H ιδεολογική αντεπίθεση παίζει σήμερα, περισσότερο από πριν, ρόλο οργανωτικού παράγοντα στην αφύπνιση λαϊκών μαζών, πριν απ' όλα εργατοϋπαλλήλων, μισθωτών, της νέας βάρδιας της εργατικής τάξης, της νεολαίας. Aνάλογες απαιτήσεις αφορούν στο αγροτικό κίνημα, ιδιαίτερα στους μικρομεσαίους αγρότες και γενικότερα στους αυτοαπασχολούμενους.

Και ταυτόχρονα έθετε ως πρωταρχικά καθήκοντα την ανασύνταξη του κινήματος και την ισχυροποίηση του ΚΚΕ πρώτα απ' όλα στην εργατική τάξη, στα εργοστάσια, στους κλάδους.

Ταυτόχρονα, το ΚΚΕ με την Απόφαση του Συνεδρίου για το Σοσιαλισμό άνοιξε ένα πεδίο συζήτησης και πλατιάς διάδοσης των θέσεών του, προκειμένου να γίνονται υπόθεση των εργαζομένων. Αποτελεί συστατικό στοιχείο της στρατηγικής μας απαραίτητο προκειμένου να γίνεται ολοκληρωμένα υπόθεση των εργαζομένων η στρατηγική μας.

Καθήκοντα που είμαστε δυνατοί και αισιόδοξοι ότι θα εκπληρώσουμε.