1. Για τα ποσοστά του, το ΛΑ.Ο.Σ. θα πρέπει να ευγνωμονεί την ουρά της δημοσιογραφίας και όχι την πένα της. Σε εφημερίδες και τηλεοπτικές εκπομπές, από τα ξημερώματα μέχρι τα άγρια μεσάνυχτα, ο Αδωνις, ο Βορίδης και ο αρχηγός τους με κόκκινα μάγουλα έπαιζαν σ' ένα σίριαλ που άγγιξε σε επεισόδια αυτά του Φώσκολου. Η Ακροδεξιά που φοβάται (λόγω ψήφων) να πει το όνομά της και ντρέπεται για το παρελθόν της ανέθεσε την προβολή της αποκλειστικά στα MMΕ.

2. Η δημοσιογραφία που ψάχνει στα σκουπίδια να βρει τον εαυτό της δεν ησύχασε με τη μόνιμη προβολή των ακροδεξιών. Υιοθέτησε και ορισμένες καταγγελίες κατά των κομμουνιστών. Πιστοί στις φτηνές τους συνήθειες, οι συκοφάντες δεν προσκόμισαν κανένα στοιχείο, χάρισαν όμως στην τηλεθέαση ξεχωριστές στιγμές, κάνοντας τους διευθυντές των καναλιών να τρίβουν τα χέρια τους από αγαλλίαση.

3. Οι ακροδεξιοί πουλάνε πρώτα στους δημοσιογράφους την πραμάτεια τους. Ο,τι προκαλεί είναι εμπόρευμα, το αμπαλάζ του οποίου αναλαμβάνουν οι δημοσιογράφοι.

4. Η γέρικη δημοκρατία μας πάντα είχε ανάγκη από το σκιάχτρο της ακροδεξιάς για να κρύβεται, όταν παραστεί ανάγκη, αδέξια από πίσω του. Οσο πιο πολύ σαπίζει η κυβέρνηση, τόσο η ουρά της δημοσιογραφίας θα μακιγιάρει τον κάθε Καρατζαφέρη.

5. Η ακροδεξιά βλακεία, κάθε φορά που κάνει την εμφάνισή της, αυξάνεται χάρη στα επιδέξια χέρια των δημοσιογράφων.

6. Οι ακροδεξιοί δεν ψεύδονται απλά επί παντός θέματος, αλλά επιθυμούν διακαώς να δίνουν στις ορέξεις τους ιδεολογικό σχήμα. Γι' αυτό καταφεύγουν, όπως όλοι στο σινάφι τους, εναντίον των κατά φαντασίαν εχθρών, των αδύνατων και ανυπεράσπιστων λαθρομεταναστών.

7. Η ακροδεξιά δυσμορφία από τη στιγμή που έγινε βασίλισσα στα καλλιστεία του θεάματος δεν έκανε τίποτε άλλο από το να περιμένει τους πελάτες της. Ο πελάτης, που ζει και τρέφεται μέσα από την τηλεόραση, βγαίνει στο φως της αληθινής ζωής μία φορά, για να ψηφίσει, και επιστρέφει αμέσως στην τρύπα του.

8. Ελεεινή και τρισάθλια φράση: «Δεν μπορούμε να βγούμε πια να κάτσουμε στις πλατείες μας, φοβόμαστε τους Πακιστανούς». Αυτός είναι λόγος Χριστιανών. Δεν μπορεί να καθίσει μ' έναν συνάνθρωπό του αυτός που μεγάλωσε φωνάζοντας σε όποιον ξένο συναντούσε: καλώς τη χαρά μου! Τι παράξενο, ο κόσμος που δεν φοβήθηκε και τα έβαλε με τους Ναζί, παραδόθηκε σε μια χούφτα φτηνών δημοσιογράφων που διαχειρίζονται το φόβο του.

9. Το πρόβλημα της δημοσιογραφίας είναι πολιτισμικό. Από τη στιγμή που αποφάσισε να κατοικήσει στο δυαράκι του λαϊκισμού, έγινε απρόσωπη χωρίς ίχνος αυτογνωσίας. Ο,τι διαφημίζει μας γεμίζει αποστροφή. Πρόκειται για την πιο φτηνή βιομηχανία που παράγει διακρίσεις και εκπροσωπείται από υποκριτές. Από τότε που επέτρεψε στον εαυτό της να έχει ουρά, έπρεπε να γνωρίζει πως η ουρά κάποτε θα την κατευθύνει.

10. Αλίμονο σ' αυτόν που δεν κάνει καμία παραχώρηση στην ουρά της δημοσιογραφίας. Αλίμονο σ' αυτόν που με την πράξη του μετουσιώνει σε αισθητική την κάθε στιγμή, όπως τόνιζε ο Μαξίμ Γκόρκι.