Μετά τον όμιλο της «Ολυμπιακής Αεροπορίας», η κυβέρνηση προχωρά ακάθεκτη και στην παράδοση των ελληνικών σιδηροδρόμων στο ιδιωτικό κεφάλαιο, ενόψει της πλήρους απελευθέρωσης - ιδιωτικοποίησης των σιδηροδρομικών μεταφορών από το 2011, όπως ορίζει ρητά σχετική οδηγία της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Οσο και αν η κυβέρνηση επιχειρεί να συγκαλύψει την ουσία του «σχεδίου αναδιάρθρωσης ΟΣΕ» που έχει ήδη θέσει σε εφαρμογή, με οκτώ λέξεις ο διευθύνων σύμβουλος του Οργανισμού Γ. Γιαννούσης, «ξεγύμνωσε» την κυβερνητική πολιτική. Μιλώντας στο 2οΕτήσιο Συνέδριο για την Ελληνική Αγορά Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), που διοργανώνει η «Cityand Financial» υπό την αιγίδα του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, ο Γ. Γιαννούσης σημείωσε: «...Ο κύβος ερρίφθη. Ο σιδηρόδρομος θα στραφεί δυναμικά προς τον ιδιωτικό τομέα για να προσελκύσει κεφάλαια».

Αναπτύσσοντας στην ουσία το κυβερνητικό σχέδιο για τον ΟΣΕ, ο διευθύνων σύμβουλος του Οργανισμού αποκάλυψε ότι ενώ οι ιδιώτες γίνονται απόλυτοι κυρίαρχοι σε κάθε εν δυνάμει κερδοφόρα σιδηροδρομική δραστηριότητα και όχι μόνο, ο ελληνικός λαός καλείται να ενισχύσει περαιτέρω την κερδοφορία του ιδιωτικού κεφαλαίου, μέσω «τσουχτερών» αυξήσεων στις τιμές των εισιτηρίων. Για το θέμα αυτό, ο Γ. Γιαννούσης ανέφερε ότι ένα από τα εναλλακτικά σχέδια για την προσέλκυση ιδιωτικών κεφαλαίων με συμβάσεις παραχώρησης, προβλέπει ότι «ο ΟΣΕ θα αποπληρώνει τον ιδιώτη επενδυτή με ένα μέρος των εσόδων από τα τέλη χρήσης της σιδηροδρομικής υποδομής ή μέσω μιας ορισμένης και διακεκριμένης προσαύξησης του κομίστρου που θα καταβάλει ο τελικός χρήστης (κατ' αντιστοιχία των διοδίων των αυτοκινητοδρόμων)». Με απλά λόγια, ο κ. Γιαννούσης προαναγγέλλει ότι ενώ οι ιδιώτες θα γίνουν απόλυτα αφεντικά στον ελληνικό σιδηρόδρομο, για την εξασφάλιση της υπερκερδοφορίας τους, πέραν του κρατικού χρήματος, θα εισφέρει αδρά και ο ελληνικός λαός, καταβάλλοντας «τσουχτερό χαράτσι» μέσω των εισιτηρίων.

Υπενθυμίζεται ότι το κυβερνητικό σχέδιο για τον ΟΣΕ, προβλέπει επίσης την απόλυση 3.000 εργαζομένων (σχεδόν το μισό προσωπικό) και την ταυτόχρονη πρόσληψη περίπου 1.000 ατόμων, αλλά με διαφορετικές συμβάσεις εργασίας. Φυσικά, πρόκειται για την εφαρμογή της πολιτικής, που αποσκοπεί στην πλήρη προσαρμογή των εργασιακών σχέσεων, στις συνθήκες ιδιωτικοποίησης των ελληνικών σιδηροδρόμων, που απαιτούν φτηνό εργατικό δυναμικό, με υπονομευμένα τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.