Πρόσφατα στο ΔΣ της ΔΟΕ η νέα ανοιχτή πλειοψηφία των ΠΑΣΚ - ΔΑΚΕ συνέταξε και ψήφισε την προσωρινή ημερήσια διάταξη για την 78η ΓΣ του κλάδου (21, 22, 23 και 24 Ιουνίου), που, όπως ήταν φυσικό, υπηρετεί τις αναδιαρθρώσεις στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και τις κατευθύνσεις της ΕΕ και για το ευέλικτο σχολείο της αγοράς.

Οι ταξικές δυνάμεις καλούν τα όργανα των Διδασκαλικών Συλλόγων: «Να απορρίψουν την κοινή πρόταση των ΠΑΣΚ - ΔΑΚΕ. Να μη γίνει η 78η ΓΣ του κλάδου βήμα προώθησης των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που προωθεί ο δικομματισμός και οι συνδικαλιστικοί του λογιστές. Να τους σταματήσουμε με ταξική ενότητα, πείσμα, μαζί με κάθε έντιμο συνδικαλιστή όπου κι αν ανήκει, για να μη γίνουν αύριο θέσεις και πλαίσιο του κλάδου όσα σφαγιάζουν την εκπαίδευση, τον εκπαιδευτικό και τα παιδιά του λαού στο βωμό του μονοπωλιακού κεφαλαίου και του σκιάχτρου της καπιταλιστικής κρίσης». Με σύνθημα «Την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία», οι ταξικές δυνάμεις θα δώσουν και αυτή τη μάχη με το ταξικό πλαίσιο και πρόγραμμα δράσης του ΠΑΜΕ, παλεύοντας για την αλλαγή των συσχετισμών.

Σχολιάζοντας την ημερήσια διάταξη, ο Κ. Παπλωματάς, μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών και του ΔΣ της ΔΟΕ, καταγγέλλει: «Προαναγγέλλεται στο όνομα του Ολοήμερου ένα σχολείο με επέκταση του ωραρίου λειτουργίας του και μετά το μεσημέρι για όλες τις βαθμίδες! Σχολείο ευρωπαϊκών προδιαγραφών για το μονοπωλιακό κεφάλαιο και την κερδοφορία του, το οποίο με άλλοθι την ενιαία σύνδεση του προγράμματος και το χτύπημα της παραπαιδείας, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο ευρωπαϊκό αποκεντρωμένο μοντέλο διαφοροποίησης και ταξικής κατηγοριοποίησης, ιδιαίτερα με τη δεύτερη ζώνη λειτουργίας του, σαν ανοιχτό πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας».

«Η προτεινόμενη ημερήσια διάταξη με ψευτοδιαχειριστικά αιτήματα προσπαθεί να αντιμετωπίσει την κατάρρευση των ασφαλιστικών ταμείων και να συγκαλύψει τις ευθύνες του δικομματισμού για την αποδόμηση της Υγείας και της Πρόνοιας, που αποτελούν εντολή του Συμφώνου Σταθερότητας και του Αμστερνταμ», σημειώνει ο Κ. Παπλωματάς και συνεχίζει: «Στο κυρίαρχο οικονομικό αίτημα πάλι, επικαλούνται τη σύγκλιση των μισθών με αυτούς των Ευρωπαίων εκπαιδευτικών, αγνοώντας σκόπιμα πως οι ευρωπαϊκοί εκπαιδευτικοί μισθοί διαφέρουν από βαθμίδα σε βαθμίδα και εργασιακή σχέση, με χαμηλότατους αυτούς του δασκάλου και ακόμη πως οικονομική σύγκλιση δεν μπορεί να υπάρξει ανάμεσα σε χώρες ανισόμετρης καπιταλιστικής ανάπτυξης και ιδιαίτερα σε περίοδο κρίσης. Ετσι, διαμορφώνουν αιτήματα όχι σε αντιπαράθεση με την κερδοφορία και τους στόχους του κεφαλαίου, αλλά δήθεν εξίσωσης με ανισότιμες αποδοχές άλλων εργαζομένων.

Στο τέλος της ημερήσιας διάταξης, παραπειστικά προτείνεται το ενιαίο συνδικάτο εκπαιδευτικών, υπονομεύοντας μιαν υπαρκτή ανάγκη, το οποίο αρχικά φαντάζονται σαν συνομοσπονδία (ΔΟΕ - ΟΛΜΕ) τύπου ΑΔΕΔΥ, με ανομολόγητο στόχο να γίνει μόνιμη και να ελέγχει το κίνημα σε επικείμενες μεγάλες αναταράξεις με την παραπέρα απονεύρωση των πρωτοβάθμιων συλλόγων»...