Κυριακή 8 Μάρτη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Πατριδογνωμόνιο
Τα ληγμένα...

Προξενείται γενικευμένο αίσθημα οργής πλέον από τον τρόπο που τα επίσημα πολιτικά χείλη προσπαθούν να διαχειριστούν την καπιταλιστική κρίση σα να πρόκειται για φυσικό φαινόμενο (τσουνάμι, κατολίσθηση, θύελλα, μαύρη νύχτα διαρκείας, είναι μόνο μερικοί από τους επιθετικούς προσδιορισμούς που τυπώνονται μαζί με ...ναυάγια, τιτανικούς κ.ά.).

Στην πραγματικότητα, προσπαθούν ταυτόχρονα να διαχειριστούν την οργή της εργατικής μάζας αυτής καθαυτής, χρησιμοποιώντας λέξεις - κλειδιά, κρίσιμης σημασίας και όχι πάντα ορατής πολιτικής βαρύτητας, όπως η συναίνεση. Τουλάχιστον οι αναγνώστες αυτής της στήλης είναι προετοιμασμένοι εδώ και δύο χρόνια για την «καραμέλα» που θα πιπιλιζόταν από τον πρωθυπουργό ως τα νηπιαγωγεία της χώρας. Οι ψευτοδιανοούμενοι βεβαίως προτιμούν εσχάτως τη λατινική εκδοχή minimum consensus.

Το Κόμμα δε βάζει πλάτες για να κάνουν πλάτες η άρχουσα τάξη και εργαλεία της, προκειμένου να διατηρήσουν τη φόρμα των κερδών τους και να μεγιστοποιήσουν την υπεραξία των κλοπιμαίων. Ο φόβος των κυρίαρχων προσωρινώς αρχόντων επιτείνεται από το όντως αυτονόητο της ζωής των πολιτικών ζώων που είμαστε οι άνθρωποι: Η ζώσα πραγματικότητα ακυρώνει, ξεθεμελιώνει κυριολεκτικώς το λεξιλόγιο της κρίσης, τα τεχνητά μαύρα πρόβατα (βλέπε δήθεν εξ ουρανού «χρυσά» παιδιά κι άλλα τέτοια κατάλληλα μόνο για σόου σαν της Αννίτας Πάνια παρατράγουδα) και τη μετάθεση ευθυνών και χρεών σε σφαίρες που άπτονται της μεσαιωνικής θρησκόληπτης μεταφυσικής της κατάρας.

Στη Γαλλία, έδειξαν τα ΜΜΕ εργαζόμενους, απολυμένους, συνταξιούχους, άνεργους, να «περιορίζονται» στην κατανάλωση ληγμένων μόνο τροφίμων, επειδή η τιμή τους πέφτει στο μισό!!! Ακούγεται ένα ηχηρό «πω, πω...» και τέλος. Αλλάζουμε θέμα, που λένε κι οι τηλεάνθρωποι. Οσο, λοιπόν, δεν ανοίγει πλατιά η συζήτηση για το σε ποιον εκχωρείται κι από ποιους το δικαίωμα να πουλάνε ληγμένα τρόφιμα στους ανθρώπους που τα παράγουν και βάζουν και την ημερομηνία λήξης, τόσο θα πιπιλίζεται η συναίνεση ως υποκατάστατο της πολιτικής πράξης και δράσης, που μπορούν να εγγυηθούν μόνον οι εργαζόμενοι.

Πώς μπορείς να βάλεις πλάτες στη διατήρηση μιας δημοκρατίας (;) που βάζει στην πλάστιγγα της κρίσης, απ' τη μια, τη μείωση κερδών του μεγάλου κεφαλαίου κι, απ' την άλλη, το παρόν και το μέλλον εκατομμυρίων ανθρώπων, που δουλεύουν χωρίς ποτέ να ...συναινέσουν στη συσσώρευση και διανομή του πλούτου;

Τα ληγμένα δανεικά θαύματα του καπιταλιστικού καταναλωτισμού της τελευταίας εικοσαετίας δεν μπορούν να συμψηφιστούν με τα ληγμένα τρόφιμα στα στομάχια των εργαζομένων και των παιδιών τους. Η ληγμένη παραδείσια όψη της ΕΕ δείχνει τη δηλητηριώδη μορφή που έχει, όταν απαιτεί επιτήρηση, όχι της αστικής παραπαίουσας οικονομίας, αλλά στην ουσία των διεκδικήσεων και των απαιτήσεων των εργαζομένων της Γης, που πρέπει να βαφτιστούν υψιπετείς, αντικοινωνικοί και επικίνδυνα ριζοσπαστικοί.

Ενόψει ευρωεκλογών, εν μέσω πραγματικών ταξικών εκβιασμών, θεωρώ, σύντροφοι, ότι πρέπει να έχουμε τα μάτια μας δεκατέσσερα στην άλλη όψη του πολέμου.

Ο βαθύτερος εκβιασμός θα γίνεται στο πεδίο των ιδεών, της σύγκρουσης των ιδεολογιών. Ετσι ώστε η ...επιδιόρθωση του καπιταλιστικού συστήματος να αποκτά μονοδρομική σωτηριολογική σημασία. Πιο απλά, για να επιζήσεις, θα σου πουλάνε ως χρήσιμη συναίνεση ότι πρέπει να μάθεις να γαυγίζεις αντί να μιλάς. Χωρίς να δαγκώνεις, παρά μόνον τις ληγμένες ιδεολογικές φόλες των αφεντικών. Εληξαν...


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ