Η ταινία, υποτίθεται, είναι φεμινιστική. Ο απλός και λογικός, όμως, θεατής, άντρας και γυναίκα, δεν έχει καμία σημασία το φύλο πιστέψτε με, βλέποντας τις «Γυναίκες», ακόμα και αν δεν είναι στις προθέσεις του, γίνεται ρατσιστής! Γιατί, αν πράγματι είναι έτσι οι γυναίκες, ακόμα και μια μικρή μειονότητα γυναικών, τότε δεν πάμε καθόλου καλά. Καλύτερα στο Αγιον Oρος ή στο Βατοπέδιο!

Τέσσερα γυναικεία ξόανα, λοιπόν, τέσσερις χαζοβιόλες, τέσσερις κάργιες από την Αμερική, τέσσερα υπολείμματα γυναικών περιφέρονται επί περίπου 2 ώρες στην οθόνη, λέγοντας και κάνοντας του κόσμου τις ανοησίες. Δεν έχω ξαναδεί τόσο βλακεία και τόσο πλήξη συγκεντρωμένη.

Χαζές απιστίες, κουτσομπολιά, υποταγή της γυναίκας, κουβέντα για τη μόδα, ερωτικά απωθημένα, κραυγές θαυμασμού, ψωνιστήρι, υστερίες. Λέγεται ότι η ταινία είναι ριμέικ (ξαναγύρισμα -επανάληψη) μιας παλιότερης ταινίας του Τζορτζ Κούκορ και ότι στηρίζεται στο ομότιτλο θεατρικό έργο της Κλερ Μπουθ Λούσις (1936). Δεν το πιστεύω! Αποκλείεται να έχει ξαναγίνει παρόμοιο κινηματογραφικό ή θεατρικό έργο. Η ταινία είναι μοναδική!

Παίζουν: Μεγκ Ράιαν, Εύα Μέντες, Ανέτ Μπένιγκ, Τζέντα Πίνκετ Σμιθ, Ντέμπρα Μέσινγκ κ.ά.