«Τα "φέσια" που έπεσαν στην αγορά από τη χρεοκοπία της Lehman Brothers εξακολουθούν να είναι το θέμα συζήτησης στις τράπεζες τις τελευταίες ημέρες. Τα συντρίμμια της Lehman έπληξαν λίγο πολύ όλες τις ελληνικές τράπεζες. Ωστόσο είναι γεγονός ότι τα πλήγματα είναι πολύ περισσότερα για τα αμοιβαία κεφάλαια όπως και για τα ασφαλιστικά ταμεία, για τα οποία κανείς δε μιλά» (η επισήμανση στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

«Στα αζήτητα παραμένουν 4,2 εκατ. τόνοι ελληνικού σίτου και καλαμποκιού, καθώς οι έμποροι έχοντας συστήσει καρτέλ δεν προχωρούν σε αγορές, προκειμένου να ρίξουν τις τιμές παραγωγού κατακόρυφα» (το θέμα στο ΕΘΝΟΣ).

«Ο μέσος αμερικανός που πληρώνει ήδη την κρίση με ανεργία, εργασιακή ανασφάλεια, ξεσπιτώματα και πόλεις από τέντες, καλείται να συνεισφέρει τον ...οβολόν του για να σωθούν οι καρχαρίες των πολλών εκατομμυρίων δολαρίων που φόρτωσαν σε ομόλογα "σαπάκια" ολόκληρο τον κόσμο» (ο Μ. Λίτσης στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

«Σύμφωνα με τους ειδήμονες του μάρκετινγκ, όσο νεώτερο σε ηλικία "πιάσει" έναν πελάτη μια εταιρεία, τόσο πιθανότερο να τον κρατήσει κοντά της διά βίου. Μπορεί τούτο να συνιστά περισσότερο αξιωματική παραδοχή παρά επιστημονικό συμπέρασμα, ωστόσο πλήθος επιχειρήσεων την έχουν ασπαστεί - μαζί και ο Τύπος» (ο Κ. Καμάρας στα ΝΕΑ).