Σήμερα, την τελευταία μέρα του φεστιβάλ ΚΚΕ-ΚΝΕ, πολλοί από μας που βρεθήκαμε πριν από λίγο καιρό να κατασκηνώνουμε στο κάμπινγκ του ΠΑΤΟΥΣΥ, ξανανταμώνουμε. Εχουμε την ευκαιρία να κουβεντιάσουμε νοσταλγικά, για το 20ήμερο των διακοπών μας, που δε λησμονιέται εύκολα...

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή, για να μπορέσουν να πάρουν και μια «γεύση» όσοι δε βρέθηκαν το καλοκαίρι που πέρασε στο κάμπινγκ της ΚΝΕ, στο Αχλάδι της Εύβοιας. Φύγαμε...

Στον Παραθεριστικό Τουριστικό Συνεταιρισμό (ΠΑΤΟΥΣΥ) των εργαζομένων της «Τυποεκδοτικής», στο κάμπινγκ του Κόμματος, φιλοξενήθηκαν για πρώτη φορά τα «παιδιά» του. Οι νέοι και οι νέες της ΚΝΕ.

Νιάτα, που επέλεξαν να μη μείνουν στο περιθώριο, στην απάθεια. Να μη βολευτούν. Επέλεξαν το δύσκολο δρόμο του αγώνα, γι' αυτά που τους ανήκουν. Για την ίδια τη ζωή. Οι νέες και οι νέοι, που έχουν πάρει τη θέση τους για να παραλάβουν τη σκυτάλη από τους κομμουνιστές, που πασχίζουν και θα τα καταφέρουν: Να αλλάξουν αυτόν τον τρισάθλιο κόσμο.

Ζήσαμε μαζί τους είκοσι αξέχαστες μέρες. Κάτι πρωτόγνωρο για το μέρος - μια γλυκιά τρικυμία. Οχι μόνο για το κάμπινγκ αλλά γενικότερα για την περιοχή της βόρειας Εύβοιας. Γιατί οι ΚΝίτες και οι ΚΝίτισσες, δεν ξέρουν μόνο να αγωνίζονται. Ξέρουν να διασκεδάζουν, να δημιουργούν, να κάνουν αστεία, ξέρουν να συμμετέχουν εθελοντικά σε ό,τι χρειάζεται, να συζητούν, να παίζουν, να χορεύουν, να ερωτεύονται...

Προερχόμενοι από διαφορετικές γωνιές της χώρας, έφθαναν στο «ραντεβού» σα δροσερά κύματα, στήνοντας τις σκηνές κάτω από πεύκα και πλατάνια. Λίγες μέρες νωρίτερα από την επίσημη άφιξη (25/7) έγιναν οι κατάλληλες προετοιμασίες και η ομάδα εργασίας, ανέλαβε τα πόστα: Υποδοχή, μαγειρείο, κυλικείο, μπαράκι, καθαριότητα, καθώς και λειτουργία βιβλιοπωλείου όπου υπήρχε καθημερινά ο «Ριζοσπάστης» και φύλλα του «Οδηγητή». Εκτός όμως από τις 19 ΚΝίτισσες και τους ΚΝίτες που ήρθαν με τη συγκεκριμένη χρέωση, βοήθησαν πρόθυμα και άλλοι νεολαίοι καθώς και κατασκηνωτές, μέλη και φίλοι του ΠΑΤΟΥΣΥ. Ετσι, σα μια οικογένεια, αντιμετωπιζόταν ό,τι προέκυπτε προκειμένου το ζητούμενο για φθηνές και δημιουργικές διακοπές, να βρει το στόχο του. Και τον βρήκε.

Το πρόγραμμα είχε απ' όλα! Η πρώτη βδομάδα κύλησε με λαϊκό γλέντι, καταρρακτώδη βροχή (!) και βραδιά ποίησης. Ο βραβευμένος ποιητής μας, σ. Γιώργος Κακουλίδης, επισκέφθηκε το χώρο, μιλώντας και συζητώντας με τη νεολαία για τη σχέση της ποίησης με την πολιτική. Στο στέκι αναψυχής, τα ερωτήματα «ξεπηδούσαν» - δειλά στην αρχή - και γνώμες διατυπώνονταν σε μια ενδιαφέρουσα κουβέντα, κάτω από τον έναστρο ουρανό. Επόμενη «στάση» των κατασκηνωτών, ήταν η προφεστιβαλική εκδήλωση του ΝΣ Εύβοιας της ΚΝΕ στην Ιστιαία.

Η δεύτερη βδομάδα, όπου η προσέλευση μεγάλωσε, «δυνάμωσαν» οι δραστηριότητες, αλλά και το κέφι. Κεντρική εκδήλωση της εβδομάδας, ήταν εκείνη που πραγματοποιήθηκε με τους φιλοξενούμενους συντρόφους από την - παράνομη στη χώρα τους - ΚΕΝ Τσεχίας, όπου αναδείχτηκε η αναγκαιότητα καταδίκης των φαινομένων του αντικομμουνισμού.

Μια ενδιαφέρουσα επίσκεψη στα μεταλλεία λευκόλιθου στο Μαντούδι, στάθηκε αφορμή για να ενημερωθούν οι νέες και οι νέοι - από πρώτο χέρι - για το πώς κεφαλαιοκράτες παρέα με τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, καταδίκασαν μια ολόκληρη περιοχή στην ανεργία και στο μαρασμό...

Τρεις μουσικές βραδιές, ξεσήκωσαν τους κατασκηνωτές αλλά και τους Αχλαδιώτες που επισκέφθηκαν το χώρο, «διψασμένοι» για πολιτιστικές εκδηλώσεις. Το γήπεδο του μπάσκετ γέμισε και στις τρεις συναυλίες. Η ομάδα «Σαρμάκο» αποτελούμενη από τους Αννα Θεοδόση, Γιάννο Περλέγκα, Δημήτρη Βασιλείου και Στράτο Γκρίντζαλη, μια άλλη βραδιά ο Νίκος Τάγκας και μια κομπανία συντρόφων, μάς «μέθυσαν» με λαϊκά και ρεμπέτικα τραγούδια. Στην αρχή σιγοτραγουδούσαμε. Επειτα από λίγη ώρα, ξεθαρρεύαμε και ο χορός είχε την τιμητική του. Οταν δε, ακούγονταν αντάρτικα τραγούδια, «σήμαινε συναγερμός»! Οι κόκκινες σημαίες ανεμίζανε, κι όλοι μαζί τραγουδούσαμε και χορεύαμε τα τραγούδια του αγώνα. Συνθήματα ξεπηδούσαν ανάμεσα στα τραγούδια: «Ούτε σε εξορίες ούτε σε φυλακές, ποτέ τους δε λυγίσανε οι κομμουνιστές»! Η συγκίνηση για τους μεγαλύτερους σε ηλικία συντρόφους που ήταν εκεί, ήταν έκδηλη - ολοφάνερη στα πρόσωπά τους.

Μια αλλιώτικη ατμόσφαιρα, πολύ δυνατή επίσης, πρόσφεραν το συγκρότημα «Δ. Λαλαίος and the 3d Band» που «ταξίδεψαν» τους νέους σε ήχους του ροκ, ενώ το γκρουπ «Ασπονδοι και Echo», «παρέσυρε» το κοινό, στο ρυθμό του χιπ χοπ.

Το πρώτο 15ήμερο, «έφυγε». Για κάποιους οι διακοπές τελείωναν, για άλλους άρχιζαν, ενώ για τους περισσότερους συνεχίζονταν! Τα πρωινά, η νεολαία χαλάρωνε με καφεδάκι και κουβεντούλα. Λίγο αργότερα έφθανε ο «Ριζοσπάστης» και η θεματολογία της εφημερίδας μονωπολούσε τις συζητήσεις. Επειτα, μια βουτιά στην πεντακάθαρη θάλασσα, ήταν πραγματικά αναζωογονητική.

Από τους κατασκηνωτές δεν έλειψαν ούτε ο κινηματογράφος, ούτε τα πρωταθλήματα! Προβλήθηκαν τρεις κοινωνικές ταινίες με πολιτικό προβληματισμό. Μεγάλη συμμετοχή είχαν τα πρωταθλήματα μπάσκετ, σκάκι, τάβλι και Trivial (παιχνίδι γνώσεων).

«Χαμός», έγινε στο «κυνήγι του χαμένου θησαυρού». Πάνω από 300 νέες και νέοι, «όργωναν» το κάμπινγκ προκειμένου να ανακαλύψουν τους κρυμμένους γρίφους. Δύο πάρτι, ένα στην παραλία και ένα με τους «Salonica Fans», έκαναν τους συμμετέχοντες να χορεύουν από ροκ εντ ρολ μέχρι ζωναράδικο μέχρι... πρωίας!

Συγκινητική ήταν και η στιγμή που το ΔΣ του ΠΑΤΟΥΣΥ απένειμε αναμνηστική πλακέτα στο σ/φο Ευγένη Αργυρίου. Στο πρόσωπό του τιμήθηκαν όλοι όσοι τα τελευταία είκοσι χρόνια, πρόσφεραν με τη δουλειά και το μεράκι τους σε αυτό το χώρο, καταφέρνοντας να μετατρέψουν την άλλοτε καμένη γη, σε έναν «επίγειο παράδεισο».

Ανάλογα με τη διάθεση και το... γούστο, οι ΚΝίτισσες και οι ΚΝίτες, συμμετείχαν στο ποικίλο πρόγραμμα. Στις 14 Αυγούστου αποχώρησαν, δίνοντας ραντεβού στο Φεστιβάλ. Οι όποιες αδυναμίες ή παραλείψεις που εμφανίστηκαν, είναι σίγουρο ότι θα αντιμετωπιστούν στο μέλλον.

Τώρα που το κάμπινγκ έκλεισε, πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητο να αναφερθούμε σε ένα πρόβλημα που δημιουργήθηκε με την υδροδότηση της κατασκήνωσης, το οποίο τελικά αντιμετωπίστηκε επιτυχώς με τη βοήθεια συντρόφων και φίλων.

Το κοινοτικό νερό, έρεε μόνο για μία με δύο ώρες καθημερινά! Τις υπόλοιπες ώρες κάτοικοι, τουρίστες και κατασκηνωτές στο ΠΑΤΟΥΣΥ, θα έπρεπε να βρουν λύση μόνοι τους. Ο Δήμαρχος Νηλέως, Γ. Περήφανος, και η πλειοψηφούσα παράταξη, ενώ γνώριζαν από την προηγούμενη χρονιά το πρόβλημα με το νερό, δεν έκαναν απολύτως κανένα έργο που θα μπορούσε να ανακουφίσει τους κατοίκους και τους επισκέπτες της παραλίας του Αχλαδιού. Οι διαβεβαιώσεις της δημοτικής αρχής, πριν τη λειτουργία της κατασκήνωσης, ότι αν χρειαστεί θα εφοδιάζουν την περιοχή με νερό, ξεχάστηκαν. Βοήθεια - και τους ευχαριστούμε γι' αυτό - ήρθε και από κάποιους κατοίκους της περιοχής καθώς και από τον δήμαρχο Κηρέως Π. Ενωτιάδη, που έστελνε - αφιλοκερδώς - βυτιοφόρο για την κάλυψη των αναγκών του κάμπινγκ, από το οποίο σημειωτέον πέρασαν περισσότεροι από 1.000 άνθρωποι. Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια του οδηγού του βυτιοφόρου: «Εγώ είμαι περήφανος που σας βοήθησα»!

Το πρόβλημα αντιμετωπίστηκε για το καλοκαίρι που πέρασε. Για το επόμενο, ίδωμεν... Σε κάθε περίπτωση, η νεολαία του Κόμματος πραγματοποίησε και φέτος τις διακοπές της. Οι προετοιμασίες για πιο «πλούσιες» διακοπές του επόμενου καλοκαιριού, δεν αργούν!