Σε ανακοίνωσή της, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, με αφορμή το πρόσφατο εργατικό θανατηφόρο «ατύχημα» στη Φωκίδα, «εκφράζει την οργή και την αγανάκτησή της για τον απαράδεκτο και συνεχιζόμενο φόρο ζωής που καταβάλλουν οι εργαζόμενοι κάτω από βαρύτατες και επικίνδυνες συνθήκες υγείας». Ομως, οργή και αγανάκτηση προκαλεί η ίδια πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, η οποία μπροστά στο εντεινόμενο έγκλημα αρκείται σε ανακοινώσεις αγανάκτησης και «κοινωνικούς διαλόγους», χωρίς να έχει σταθεί ούτε μια φορά στο πλευρό των εργαζομένων για τις πραγματικές ανάγκες τους, όταν αυτοί βρίσκονται απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία.

Οργή και αγανάκτηση προκαλεί το ότι διαμαρτύρεται για τις «βαρύτατες και επικίνδυνες συνθήκες υγείας». Γιατί είναι η ίδια που έχει στηρίξει τη διαμόρφωση αυτών των συνθηκών, αποδεχόμενη επί της ουσίας τη στρατηγική που χτυπά τη μόνιμη και σταθερή εργασία, επιβάλλει και γενικεύει τις ευέλικτες και ελαστικές μορφές απασχόλησης, ενισχύει την εργοδοτική ασυδοσία και οδηγεί στην ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, μετατρέποντας τους χώρους δουλειάς σε παγίδες θανάτου. Ζωές εργατών θυσιάζονται στο βωμό του κέρδους του κεφαλαίου και στο όνομα αυτού του κέρδους η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ υπογράφει αυξήσεις του ενός ευρώ.

Οργή και αγανάκτηση προκαλεί η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, γιατί, στην ίδια ανακοίνωση, ξεσπαθώνει τάχα ενάντια στο σχέδιο της κυβέρνησης για τα ΒΑΕ. Η ίδια πλειοψηφία, που τριγυρνούσε από εδώ και από εκεί για να εξηγήσει το πόσο καλός είναι για τους εργαζόμενους ο αντιασφαλιστικός νόμος 3029/02 του ΠΑΣΟΚ, ο νόμος, δηλαδή, που έβαλε τις βάσεις για το χτύπημα των ΒΑΕ. Τα κροκοδείλια δάκρυά τους δεν μπορούν να πείσουν κανέναν. Γιατί οι συνθήκες που γεννούν τα εγκλήματα της εργοδοσίας έχουν και τη δική τους σφραγίδα.