Στον επικίνδυνο δρόμο που άνοιξε για τους εργαζόμενους του Ομίλου Λαναρά επιμένει να βαδίζει η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Χρησιμοποιεί τους εργαζόμενους ως πολιορκητικό κριό για να εξασφαλίσει νέα χρηματοδότηση για την εργοδοσία και ταυτόχρονα παζαρεύει και μερικά ψίχουλα για τους εργάτες, που εδώ και 4 μήνες είναι απλήρωτοι. Η ΓΣΕΕ επανήλθε με ανακοίνωσή της χτες για να καταγγείλει ως απαράδεκτη την καθυστέρηση στη χρηματοδότηση της «ΕΝΩΜΕΝΗΣ ΚΛΩΣΤΟΫΦΑΝΤΟΥΡΓΙΑΣ». Και απαιτεί από τον υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών «να δώσει άμεσα (χτες!) την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου και τις εμπλεκόμενες Τράπεζες να εκταμιεύσουν τα συμφωνηθέντα ποσά ώστε να ΠΛΗΡΩΘΟΥΝ οι επί 4μηνο απλήρωτοι εργαζόμενοι και να ξεκινήσει η λειτουργία των εργοστασίων».

Είναι η ίδια συμβιβασμένη πλειοψηφία που χρόνια τώρα, όσο εξελίσσεται η αντεργατική επίθεση του Ομίλου Λαναρά, προσπαθεί να μετατρέψει τους εργαζόμενους σε πιόνια της εργοδοσίας στην προσπάθειά της να εξασφαλίσει νέα προνόμια και χρηματοδοτήσεις. Είναι η ίδια πλειοψηφία που, στο όνομα της «εξυγίανσης» και της «ανταγωνιστικότητας» του ομίλου, υπονομεύει το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, συναινώντας στα λουκέτα εργοστασίων, στις μαζικές απολύσεις κ.ά. Το ίδιο κάνει και τώρα, στηρίζοντας τους καινούριους εκβιασμούς της εργοδοσίας για νέα χρηματοδότηση. Πρώτα αμφισβήτησε το αυτονόητο, ότι δηλαδή η εργοδοσία είναι υπεύθυνη να εξασφαλίσει την πληρωμή των εργαζομένων και τη λειτουργία των εργοστασίων, πληρώνοντας από τα τεράστια κέρδη που έχει εξασφαλίσει όλα τα προηγούμενα χρόνια, τα προνόμια, τα δάνεια και τις χρηματοδοτήσεις που της έδωσαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Στη συνέχεια έβαλε πλάτη ώστε η πληρωμή των εργαζομένων να εξαρτάται από το αν και το πότε θα δοθεί νέα χρηματοδότηση στον όμιλο και εκβίασε την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, δηλαδή την κάλυψη των χρεών του ομίλου προς τις πιστώτριες τράπεζες από τα χρήματα του εργαζόμενου λαού. Στο όνομα της συνέχισης της λειτουργίας των εργοστασίων πιέζει στην υλοποίηση του σχεδίου «εξυγίανσης» του ομίλου, που σύμφωνα με πληροφορίες προβλέπει παραπέρα μείωση του αριθμού των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι έχουν πείρα. Γνωρίζουν ότι όποτε δόθηκαν χρηματοδοτήσεις στον όμιλο, ακολούθησαν απολύσεις και λουκέτα εργοστασίων. Μπορούν και πρέπει να την αξιοποιήσουν. Να γυρίσουν την πλάτη στις ορντινάντσες της εργοδοσίας και να παλέψουν μαζί με το ταξικό κίνημα για τα δίκια της τάξης τους.