Το σκάνδαλο με τον πρώην υπουργό Αιγαίου, που ήρθε να σκεπάσει με την μπόχα του το αστικό πολιτικό σύστημα για άλλη μια φορά, αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου μιας σκανδαλώδους πολιτικής που εφάρμοσαν και εφαρμόζουν στη χώρα μας οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Η υπόθεση των μιζών για τις άγονες γραμμές, που ήρθε στην επιφάνεια μετά τις αποκαλύψεις για το χρηματισμό του στενού συνεργάτη του πρώην κυβερνητικού αξιωματούχου από τον εφοπλιστή Μανούση, ξετύλιξε ταυτόχρονα και το «κουβάρι» του πραγματικού σκανδάλου, που δεν είναι άλλο από τις προκλητικές κρατικές επιδοτήσεις προς το εφοπλιστικό κεφάλαιο.

Οπως αποκάλυψε χτες ο «Ρ», την εννιαετία 2000 - 2008 οι επιδοτήσεις που έλαβαν οι εφοπλιστές από τις κυβερνήσεις των εταίρων του δικομματισμού ανέρχονται στο ιλιγγιώδες ποσό των 226.822.254,98 ευρώ!!! Την ίδια εποχή που τα λαϊκά στρώματα, στο όνομα της «δημοσιονομικής πειθαρχίας», δέχονταν απανωτές φοροεπιδρομές, έπαιρναν αυξήσεις - «ψίχουλα» σε μισθούς και συντάξεις, οι «γαλαζοπράσινοι» πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου «πριμοδοτούσαν» με 77 δισ. δραχμές τα ταμεία των εφοπλιστών, προκειμένου να δρομολογούν τα σαπάκια τους στις λεγόμενες άγονες γραμμές. Την ίδια περίοδο τα εισιτήρια των πλοίων αυξήθηκαν κατακόρυφα, ενώ ο στόλος των πλοιοκτητών παρέμεινε «γερασμένος» κάνοντας επικίνδυνα τα ταξίδια στις ελληνικές θάλασσες.

Το εφεύρημα του όρου «άγονη γραμμή» ανήκει αποκλειστικά στο εφοπλιστικό κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που με την πολιτική τους στήριξαν τις ευρωενωσιακές κατευθύνσεις για την απελευθέρωση των ακτοπλοϊκών μεταφορών στην Ελλάδα, έστρωσαν το έδαφος για να γιγαντωθεί το συγκεκριμένο καθεστώς. Η «πίτα» αναπόφευκτα μεγάλωσε, όπως και ο ανταγωνισμός ανάμεσα στους εφοπλιστές, που διεκδικούσαν ο καθένας για λογαριασμό του μεγαλύτερες επιδοτήσεις από το κράτος. Αυτές οι «σχέσεις αίματος» που δημιουργεί η πολιτική εξουσία με το μεγάλο κεφάλαιο, στηρίζοντας ποικιλοτρόπως την κερδοφορία του, αναπόφευκτα οδηγεί στη γέννηση φαινομένων διαπλοκής και διαφθοράς.

Το πρόσφατο σκάνδαλο, όπως και τα προηγούμενα που συντάραξαν τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, δείχνει ότι η σύμφυση πολιτικής εξουσίας και κεφαλαιοκρατών στο πλαίσιο του κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού κάνει τα όρια ανάμεσα στο τμήμα της αστικής τάξης που ασχολείται με την πολιτική και στους ιδιοκτήτες κεφαλαιοκράτες να γίνονται όλο και πιο δυσδιάκριτα. Τα λεγόμενα διαπλεκόμενα συμφέροντα είναι μια πλευρά, μια έκφραση αυτής της σύμφυσης. Δεν είναι τυχαίο ότι ο εφοπλιστής Μανούσης αλληλογραφούσε με το Μέγαρο Μαξίμου ή απευθυνόταν σε κυβερνητικούς αξιωματούχους και βουλευτές...

Αυτή την πολιτική υπηρέτησαν και υπηρετούν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου προασπίζοντας τα συμφέροντα των εφοπλιστών. Αυτή την πολιτική που γιγαντώνει τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου οφείλει να καταδικάσει ο ελληνικός λαός. Οι κάτοικοι των απομακρυσμένων νησιών της χώρας, το σύνολο της εργατικής τάξης, οφείλουν να συνειδητοποιήσουν ότι η ναυτιλία για να υπηρετεί πραγματικά τις λαϊκές ανάγκες, για να υπάρχουν ασφαλείς και φτηνές θαλάσσιες μεταφορές, πρέπει η πολιτική εξουσία να περάσει στα χέρια του λαού και τα πλοία, στο πλαίσιο ενός κεντρικού οικονομικού σχεδιασμού, να γίνουν λαϊκή περιουσία.