«Το αίμα τους ζητάει δικαίωση είμαστε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε. Να προσπαθήσουμε για να είναι αυτοί οι τελευταίοι». Τα κόκκινα μάτια από τα δάκρυα της μαυροντυμένης γυναίκας του Μουραντχανιάν Ασότ, που έμεινε μόνη να μεγαλώσει δύο παιδιά τριών και εφτά ετών, επιβεβαιώνουν τις φράσεις της. «Θέλουμε να πονέσουν όπως πονάμε εμείς» ήταν οι φράσεις του Μανώλη, αδελφός του Κώστα Οικονομάκη, που το διαμελισμένο του πτώμα είναι σε τέτοια κατάσταση που για να αναγνωριστεί έγινε εξέταση DNA και ακόμα αναμένονται τα αποτελέσματα. Το δράμα των οικογενειών των 7 μεταλλεργατών, που μαζί με τον Φιλιππινέζο ναυτεργάτη υπέγραψαν με το αίμα τους την έλλειψη των στοιχειωδών μέτρων ασφαλείας στη δεξαμενή του αεράδικου πλοίου «FRIENDSHIPGAZ» που τους πέταξαν, δεν έχει τελειωμό. Ομως ο πόνος δεν τους λύγισε.

Χτες το πρωί μέλη των οικογενειών των αδικοχαμένων συναντήθηκαν μέσα στο παράρτημα των ταξικών σωματείων της Ζώνης. Εκεί μαζί με τους συνδικαλιστές καθόρισαν ποια θα είναι τα επόμενα βήματά τους. Συσπειρωμένοι με τα ταξικά σωματεία ξεκαθάρισαν προς πάσα κατεύθυνση ότι δε θα αφήσουν τους φονιάδες των ανθρώπων τους σε «χλωρό κλαρί». Η πρώτη συντονισμένη κίνηση των οικογενειών θα είναι η παράσταση που θα κάνουν σήμερα στις 10 το πρωί μαζί με τα σωματεία στον εισαγγελέα Πειραιά, απαιτώντας την παραδειγματική τιμωρία όλων των υπευθύνων.