Η γάτα είναι από εκείνα τα ζώα, που τα διακρίνει η έντονη φιλικότητα προς όλους - αν και γενικά ανεξάρτητη - χωρίς κανέναν απολύτως φόβο. Εξαίρεση μία και μοναδική: Την περίοδο που θα γεννήσει τα γατάκια της και θα γίνει μάνα. Εκείνη την περίοδο, το φιλικό αυτό πλάσμα, όταν νιώσει ότι κάποιος απειλεί τα παιδιά της και διακόπτει τη φροντίδα που πρέπει να τους δώσει, κυριολεκτικά μεταμορφώνεται. Τότε μπορεί με τα νύχια της να ξεσκίσει ακόμα και κάποιον που πριν την τάιζε και του τριβότανε δείχνοντας την αγάπη της.
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τη μάνα εργαζόμενη, όταν είναι στην περίοδο που πρέπει να φροντίσει το μωρό της. Μπορεί πριν από αυτό ο εργοδότης να της επέβαλλε να δουλεύει όποτε ήθελε, όση ώρα ήθελε, σε ό,τι δουλειά ή συνθήκες ήθελε. Οταν, όμως, η εργαζόμενη γίνει μάνα, τότε όλα αλλάζουν. Τότε κύριο μέλημά της και όλη η προσοχή της είναι στραμμένη στη φροντίδα του μωρού της. Να μπορέσει, όπως κάνει και η γάτα, να καταφέρει το μικρό της να σταθεί στα πόδια του. Γι' αυτό και κάθε ώρα μαζί του είναι κρίσιμη!
«
Αγριεύει», λοιπόν, όταν θα της πουν, αντί να φύγει κανονικά από τη δουλειά της και να τρέξει στο παιδί της, να κάτσει να δουλέψει έστω και μία ώρα παραπάνω. `Η αν την Κυριακή της πουν να παρατήσει το παιδί της για να πάει να βγάλει τη δουλειά του αφεντικού. Ξεχνάει τα πάντα και η υποταγή γίνεται ξεσηκωμός. Αντιδρά και δείχνει τα νύχια της. Γιατί, ειδικά τον πρώτο καιρό, μάνα και παιδί αναζητούν ο ένας τον άλλον συνεχώς. Γιατί έμαθαν εννιά μήνες να είναι μαζί και είναι ανάγκη να συνεχίσουν αυτήν την αλληλεξάρτηση.
Εκεί είναι και ο λόγος για τον πόλεμο που μαίνεται καθημερινά μεταξύ εργοδοτών και μανάδων εργαζόμενων. Που οι εργοδότες απαιτούν από νέες εργαζόμενες να μην αποκτήσουν παιδιά ώστε να προσληφθούν. Απολύουν ακόμα και έγκυο μια εργαζόμενη για να προλάβουν ή λίγο διάστημα αφού γεννήσει. Επειδή ξέρουν ότι δεν μπορούν με τίποτα να σπάσουν αυτήν τη σχέση και να μπορούν να την εκμεταλλεύονται όσες ώρες θέλουν, με εργασία την Κυριακή και τις αργίες και σε όποιο πόστο γουστάρουν! Γι' αυτό και κανείς θα ακούσει ποικίλες προφάσεις, όταν απολύουν έγκυο εργαζόμενη ή με ανήλικο παιδί. Από το εύκολο έληξε η σύμβαση, ή αρνήθηκε να δουλέψει παραπάνω ή σε δουλειά που της υποδείχτηκε, μέχρι και το πιο προχωρημένο με την ξαφνική ανεπάρκεια! Τίποτα από όλα αυτά, όμως, δε δέχεται καμία εργαζόμενη μάνα, γιατί και η δουλειά της αποτελεί δικαίωμα για να μπορέσει να ταΐσει το παιδί της. Και τότε βγάζει τα νύχια της για το διεκδικήσει.
ΥΓ: Αφορμή για τα παραπάνω αποτέλεσε η εικόνα της απολυμένης εργαζόμενης, μάνας ανηλίκου, το Σάββατο το πρωί έξω από σούπερ μάρκετ στην Ελευσίνα, η οποία μετά από εννιά χρόνια εργασίας πρώτη φορά τόλμησε να αντισταθεί και να φωνάξει μπροστά από πανό.
Γιώργος ΜΙΧΑΗΛΑΡΗΣ