Επτά νέες ταινίες βγαίνουν από σήμερα στις αίθουσες. Θα ξεκινήσουμε, λόγω εντοπιότητας, με τους «Παράνομους» του Νίκου Κούνδουρου! Μια ...πλάγια ματιά, λόγω λογοκρισίας (η ταινία γυρίστηκε το 1958), για τον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο. Ακολουθεί η εγκεφαλική ταινία του Βόλκερ Σλέντροφ, «Ούλτσχαμ». Ενα ταξίδι αυτογνωσίας ενός Γάλλου (Ευρωπαίου) στο Καζακστάν, με αντισοβιετικές σάλτσες, δυστυχώς!

«Ο Λαρς και η Κούκλα του», του Κρεγκ Τζιλέσπι, είναι μια «παράξενη» ταινία πολύ καλών προθέσεων (και αποτελεσμάτων). Ενας ψυχικά ταραγμένος βρίσκει τον εαυτό του χάρις στην ανοχή - και τη βοήθεια - του οικογενειακού και κοινωνικού περιβάλλοντος. Το ίδιο τρυφερή - αν και αρκετά αργή - και η ταινία του Σεντρίκ Κλαπίς, «Paris». Ενας νέος που περιμένει μόσχευμα για να αλλάξει την αδύνατη καρδιά του «χαζεύει» από το παράθυρό του τους Παριζιάνους.

«Το Μυστικό του Βράχου των Κρεμασμένων», του Αυστραλού Πίτερ Γουίερ με πολύ δυσκολία βγάζει τους χυμούς του (αλληγορικό), αλλά ξεκουράζει τα μάτια και τα αυτιά (εξαιρετικό εικαστικό και μουσικό αποτέλεσμα). Αντίθετα, «Ο Απίθανος», του Γάλλου Λουί Λετεριέ, χαλάει και τα μάτια και την ακοή. Ενα τέρας δεν αφήνει τίποτα όρθιο! Και κλείνουμε με το «Συμβάν», του ινδογεννημένου Μ. Νάιτ Σιάμαλαν. Χιλιάδες σκόρπια πτώματα και ανάμεσά τους κάποιος που αγωνίζεται να σώσει την οικογένειά του!