Τον Μάριο Τόκα, τον δημιουργό που υπηρέτησε τη μουσική με κοινωνική ευαισθησία, και ο οποίος χτυπημένος από τον καρκίνο «έφυγε» πρόωρα από τη ζωή (27/4), σε ηλικία 54 ετών, αποχαιρετούν σήμερα Κύπρος και Ελλάδα. Η νεκρώσιμος ακολουθία θα ψαλεί σήμερα (3μμ), στο A΄ Νεκροταφείο Αθήνας. Η κηδεία θα γίνει δημοσία δαπάνη της Κυπριακής Δημοκρατίας, παρουσία του Προέδρου της, Δημήτρη Χριστόφια και του υπουργού Παιδείας - Πολιτισμού Ανδρέα Δημητρίου, ο οποίος θα εκφωνήσει τον επικήδειο.

«Η Κύπρος χάνει πρόωρα ένα μεγάλο δημιουργό του σύγχρονου πολιτισμού και εγώ προσωπικά ένα στενό διαχρονικό φίλο και συναγωνιστή», δήλωσε συγκλονισμένος ο Δημήτρης Χριστόφιας. Ανέφερε, επίσης, ότι ο «Μάριος από παιδί ασχολήθηκε με τη μουσική, την οποία συνέδεσε με την κοινωνική ευαισθησία που τον χαρακτήριζε, καθώς εμφορείτο από τα ιδανικά της κοινωνικής δικαιοσύνης που του δίδαξε ο πατέρας του, ποιητής και δημοσιογράφος Κύπρος Τόκας. Στα πρώτα του έργα μελοποίησε ποιήματα του πατέρα του για τις σχέσεις Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων και τον πόθο για κοινή ειρηνική πατρίδα και ειρηνική συμβίωση. Αποκορύφωμα αυτής της δημιουργίας αποτέλεσε η μελοποίηση του ποιήματος της Τουρκοκύπριας συμπατριώτισσάς μας Νεσιέ Γιασίν "Η δική μου η πατρίδα"... Δεν έμεινε μόνο σε αυτή τη μουσική δημιουργία. Εμπνεύστηκε και από τους αγώνες του λαού μας για απελευθέρωση, αλλά και από τον έρωτα και την αγάπη...». Το Δημοτικό Συμβούλιο Λεμεσού αποφάσισε να δώσει το όνομα του Μάριου Τόκα σε δρόμο ή πλατεία της πόλης, ενώ μέχρι σήμερα οι σημαίες κυματίζουν μεσίστιες στα δημόσια κτίρια της πόλης.

Ο Μάριος Τόκας γεννήθηκε το 1954 στη Λεμεσό. Σε ηλικία 20 χρόνων έζησε στην πρώτη γραμμή, ως φαντάρος, την τουρκική εισβολή. Βαθιά πολιτικοποιημένος, έδινε από πόλη σε πόλη συναυλίες, εμψυχώνοντας τους συμπατριώτες του και συγκεντρώνοντας χρήματα για τους πρόσφυγες. Συγκλονισμένος από την κυπριακή τραγωδία γράφει τα έργα «Ψυχή τε και σώματι» (μελοποιημένα ποιήματα των απαγχονισθέντων αγωνιστών της Ευαγόρα Παλληκαρίδη, Αντρέα Ζάκου κ.ά.), «Φωνή πατρίδας» σε ποίηση Κ. Μόντη, Θ. Πιερίδη και Νεσιέ Γιασίν (τα τραγούδια «Ανασήκωσε την πλάτη Πενταδάχτυλε» και «Η δική μου η πατρίδα» γίνονται σημαία του κυπριακού λαού) και «Αμμόχωστος Βασιλεύουσα». Ανθρωπος που δε δίσταζε να μιλήσει ανοιχτά για το δράμα της Κύπρου, αντιτάχθηκε στο «σχέδιο Ανάν», τονίζοντας ότι «οι εθνικά οριακές στιγμές θέλουν και καθαρές απαντήσεις».

Το 1975 ο Μ. Τόκας ήρθε στην Ελλάδα. Σπούδασε στο Εθνικό Ωδείο και τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πρώτος του δίσκος (1978) «Τα τραγούδια της παρέας», με τον Μανώλη Μητσιά. Ο τελευταίος, «Ασπρο μαντίλι ανέμιζε», ερμηνεύτηκε από τον Βασίλη Σκουλά. Εκανε μεγάλες επιτυχίες, συνεργαζόμενος με ερμηνευτές όπως οι Αντώνης Καλογιάννης, Γιάννης Πάριος, Χάρις Αλεξίου, Δήμητρα Γαλάνη, Δημήτρης Μητροπάνος, Πασχάλης Τερζής κ.ά. Ανάμεσα στα γνωστότερα λαϊκά του τραγούδια: «Αννούλα του χιονιά», «Δίδυμα φεγγάρια», «Εξαρτάται», «Θάλασσες», «Η εθνική μας μοναξιά», «Σαν τρελό φορτηγό», «Σ' αναζητώ στη Σαλονίκη», «Σ' αγαπώ», «Τα Λαδάδικα» κ.ά. Το 1981 ηχογράφησε το δίσκο «Πικραμένη μου γενιά», σε ποίηση Γ. Ρίτσου, με ερμηνευτή τον Λάκη Χαλκιά. Παράλληλα έγραψε μουσική για τον κινηματογράφο και το θέατρο. Τιμήθηκε από την Κυπριακή Δημοκρατία (2001) με το «Μετάλλιο εξαίρετης προσφοράς στην πατρίδα» και με το βραβείο «Γιάννος Κρανιδιώτης» (2002). Ηταν παντρεμένος και πατέρας τριών παιδιών.

Σημειώνουμε ότι η κυπριακή πρεσβεία στην Ελλάδα εξέφρασε τα συλλυπητήριά της στην οικογένεια του συνθέτη και ανακοίνωσε ότι άνοιξε βιβλίο συλλυπητήριων στο «Σπίτι της Κύπρου» (Ηρακλείτου 10, Κολωνάκι) από χτες μέχρι και σήμερα (10 πμ - 8 μμ).