Να χρησιμοποιήσουν τις μαθητικές παρελάσεις στα εθνικιστικά τους σχέδια επιχείρησαν κάποιοι χωρίς όμως επιτυχία όπως φάνηκε, καθώς τα περιστατικά εθνικιστικών κραυγών ήταν ελάχιστα στο χώρο της Θεσσαλονίκης και, γενικότερα, της Β. Ελλάδας. Η προσπάθεια αυτή προσέκρουσε πάνω στην αποφασιστική αντίδραση γονέων και δασκάλων, όπου βέβαια εντοπίστηκε έγκαιρα, όπως στην περίπτωση του 2ου Δημοτικού Σχολείου Τριανδρίας που ο γυμναστής του σχολείου ετοίμαζε τους μαθητές να παρελάσουν φωνάζοντας «Η Μακεδονία είναι ελληνική, όποτε χρειαστεί θα είμαστε εκεί». Ομως οι γονείς, η δημοτική παράταξη της ΔΑΣ και το ΠΑΜΕ εκπαιδευτικών αντέδρασαν άμεσα και εμπόδισαν την προσπάθεια να διοχετευτεί το δηλητήριο του εθνικισμού στους μικρούς μαθητές. Το σύνθημα φώναξαν, τελικά, οι μαθητές του 2ου Γυμνασίου Τριανδρίας, αποδεικνύοντας ότι υπήρχε οργανωμένο σχέδιο εθνικιστικής παρέμβασης. Αυτή η εκτίμηση ενισχύεται και από την περίπτωση των μαθητών Γυμνασίου της Θεσσαλονίκης που παρέλασαν φωνάζοντας ό,τι και οι Λοκατζήδες: «Στους Μακεδόνες ρέει αίμα ελληνικό, στα Σκόπια δε θα δώσουμε το όνομα αυτό».

Στους Ευζώνους, όπου υποτίθεται πως κάποιοι γονείς και δάσκαλοι θα πήγαιναν τα παιδιά να παρελάσουν λόγω έλλειψης μαθητών στο χωριό, αποδείχτηκε πως άλλος ήταν ο στόχος. Πέρα από τις φραστικές ηλιθιότητες διαφόρων Σκοπιανοφάγων, επιχειρήθηκε και παρέλαση στη νεκρή ζώνη ανάμεσα στις δύο χώρες.