Ελληνισμός και σοσιαλιστική οικοδόμηση είναι το θέμα της εκπομπής «Από τη σμίλη στο Γουτεμβέργιο» που θα μεταδοθεί σήμερα στις 11.00 στον «902 Αριστερά στα FM». Η επιμέλεια και παρουσίαση είναι της Αννεκε Ιωαννάτου. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που μετά τις ανατροπές στη Σοβιετική Ενωση το 1991 ευαγγελίστηκαν το τέλος της Ιστορίας. Ωστόσο, κατά «παράδοξο» τρόπο, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια ολοένα αυξανόμενη μάχη στο χώρο των συνειδήσεων. Ετσι ξεκινάει η εισαγωγή στο βιβλίο «Οι Ελληνες στη διαδικασία οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ» του Αναστάση Γκίκα από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή». Πρόκειται για ένα βιβλίο που ξεκαθαρίζει πειστικά και με ντοκουμέντα με την προπαγάνδα και τις ανακρίβειες που ακούστηκαν και γράφτηκαν γύρω από αυτό το ευαίσθητο αυτό θέμα.

Σε μια από τις σημαντικότερες μορφές των Γραμμάτων μας, τον Κωστή Παλαμά, θα είναι αφιερωμένη αύριο Κυριακή η εκπομπή «Ποιητική Αδεία» που επιμελείται και παρουσιάζει ο Γιώργος Μηλιώνης και μεταδίδεται στις 12 το μεσημέρι από τον «902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΑ FM». Ο ιδρυτής μαζί με τους Νίκο Καμπά και Γεώργιο Δροσίνη της Νέας Αθηναϊκής Σχολής, γεννήθηκε το 1859 στην Πάτρα και μεγάλωσε ορφανός και από τους δύο γονείς του στο Μεσολόγγι. Το 1875 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα ως φοιτητής της Νομικής Σχολής, όμως αφιερώθηκε στη λογοτεχνία. Το 1886 δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή «Τραγούδια της πατρίδας μου» στη Δημοτική. Ενδειξη της καθιέρωσής του ως ποιητή ήταν η ανάθεση της σύνθεσης του Υμνου των Ολυμπιακών Αγώνων το 1896. Το 1898 μετά το θάνατο του γιου του Αλκη σε ηλικία τεσσάρων ετών, δημοσίευσε τον «Τάφο». Το 1897 διορίστηκε γραμματέας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και άρχισε να δημοσιεύει τις σημαντικότερες ποιητικές του συλλογές: «Ιαμβοι και Ανάπαιστοι» (1897), «Ασάλευτη Ζωή» (1904), «Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου» (1907), «Η Φλογέρα του Βασιλιά» (1910). Το 1918 τού απονεμήθηκε το Εθνικό Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών, ενώ από το 1926 αποτέλεσε βασικό μέλος της Ακαδημίας των Αθηνών, της οποίας έγινε πρόεδρος το 1930. Πέθανε στις 27 Φεβρουαρίου του 1943, και η κηδεία του έμεινε ιστορική καθώς, μπροστά σε έκπληκτους φασίστες κατακτητές, ο Αγγελος Σικελιανός τον αποχαιρέτησε με το «Ηχήστε οι σάλπιγγες» και χιλιάδες κόσμος τον συνόδευσε στην τελευταία του κατοικία, στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών, ψάλλοντας τον Εθνικό Υμνο.