Ρεκόρ ανατιμήσεων στις εργοστασιακές τιμές των εμπορευμάτων σημειώθηκε ολόκληρο το 2007, εξέλιξη που προϊδεάζει για το όργιο των ανατιμήσεων που θα αντιμετωπίσουν τα λαϊκά στρώματα το επόμενο διάστημα και σε μεγάλο βαθμό εξηγεί και την έξαρση των τιμών που σημειώθηκε την προηγούμενη χρονιά, ενώ την ίδια στιγμή εντύπωση προκαλεί απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας με την οποία ακυρώνεται η αγορανομική διάταξη που θέτει ανώτατα όρια τιμών σε ορισμένα προϊόντα της αγοράς.

Οι δικαστές του Συμβουλίου Επικρατείας, λειτουργώντας με κριτήρια ελεύθερης αγοράς, κινήθηκαν στην κατεύθυνση της υπεράσπισης των επιχειρηματικών κερδών και δείχνοντας παντελή αδιαφορία για τους εργαζόμενους που αναγκάζονται να ζουν και να καλύπτουν τις ανάγκες τους σε συνθήκες που η αγοραστική δύναμη των εισοδημάτων τους μειώνεται συνεχώς, υιοθέτησε την προσφυγή εταιρειών και έκρινε πως δε συντρέχουν λόγοι να καθορίζονται ανώτατες τιμές πώλησης. Αρα, σύμφωνα με τη λογική του Συμβουλίου, οι τιμές στην αγορά θα πρέπει να είναι ελεύθερες, ακόμα και στις περιπτώσεις εκείνες που η αισχροκέρδεια είναι έκδηλη και προκλητική. Λόγος γίνεται για την αγορανομική διάταξη, σύμφωνα με την οποία είχαν καθοριστεί οι ανώτατες τιμές που θα πρέπει να πωλούνται οι καφέδες, τα σάντουιτς, τα εμφιαλωμένα νερά κλπ. σε αεροδρόμια, σιδηροδρομικούς σταθμούς, γήπεδα, αρχαιολογικούς χώρους, μουσεία, νοσοκομεία, πανεπιστήμια, σχολές, κινηματογράφους και θέατρα. Η αγορανομική διάταξη, η οποία στην πραγματικότητα αποτελούσε «φύλλο συκής» και άλλοθι για την πολιτική της πλήρους απελευθέρωσης των τιμών στην αγορά, είχε παρθεί το 2005 επειδή είχε εντοπιστεί ένα όργιο άγριας εκμετάλλευσης σε βάρος των καταναλωτών που αγόραζαν τα παραπάνω προϊόντα σε οργανωμένους χώρους σε αστρονομικές τιμές.

Το Δ΄ Τμήμα του ΣτΕ ακύρωσε την απόφαση του υπουργείου Ανάπτυξης και την αγορανομική διάταξη για τη διάθεση αυτών των προϊόντων, εκτός των χώρων όπου την κυριότητα ή την εκμετάλλευση την έχει το Δημόσιο, τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου και οι ΟΤΑ.

Το δικαστήριο έκρινε ότι η υπουργική απόφαση και η αγορανομική διάταξη, που επέβαλε τη διατίμηση, δεν είναι αιτιολογημένη, καθώς από πουθενά δεν προκύπτει ότι οι ανώτατες τιμές που καθορίστηκαν είναι τέτοιες ώστε να καλύπτεται το κόστος παραγωγής και να εξασφαλίζεται και ένα εύλογο περιθώριο κέρδους του καταστηματάρχη - επιχειρηματία. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο Συμβούλιο είχαν προσφύγει οι εταιρείες «Olympic Catering» και η «Olympous Plaza Catering». Για την ιστορία, αξίζει να σημειώσουμε ότι η «Olympic Catering» το 2006, μια χρονιά μετά την εφαρμογή της συγκεκριμένης αγορανομικής διάταξης, είχε αύξηση κερδών 1.829%!!!

Την ίδια στιγμή, όπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας, το Δεκέμβρη που μας πέρασε οι εργοστασιακές τιμές των βιομηχανικών επιχειρήσεων αυξήθηκαν, σε σχέση με το Δεκέμβρη του 2006, κατά 8,3%. Ειδικά οι τιμές των εργοστασίων για τα εμπορεύματα που προορίζονταν για την εσωτερική αγορά είναι ακόμα υψηλότερες και φτάνουν στο 9%, ενώ για την εξωτερική αγορά κινήθηκαν στο 6,6%. Πρόκειται για μια πάγια τακτική του βιομηχανικού κεφαλαίου να επιβάλει το μέγιστο των αυξήσεων στις τιμές εμπορευμάτων που προορίζονται για την εσωτερική αγορά, ενώ τα προς εξαγωγή εμπορεύματα, λόγω του ανταγωνισμού που αντιμετωπίζουν, ακολουθούν μια πιο ...μετριοπαθή τιμολογιακή πολιτική. Αντίστοιχη εικόνα προκύπτει και από την εξέλιξη των τιμών παραγωγού στη βιομηχανία, στο διάστημα Δεκέμβρης 2007 προς Νοέμβρη 2007, όπου οι τιμές για την εσωτερική αγορά σημείωσαν αύξηση 0,3%, ενώ αντίθετα για την εξωτερική αγορά μειώθηκαν κατά 0,3%.

Στην προμετωπίδα των αυξήσεων βρίσκονται φυσικά τα ενεργειακά εμπορεύματα (πετρέλαιο κίνησης, θέρμανσης, βενζίνες), οι τιμές των οποίων αυξήθηκαν πέρσι 20,2%. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Στατιστικής, εκατοντάδες βιομηχανικά εμπορεύματα μέσα σε ένα χρόνο σημείωσαν εντυπωσιακές αυξήσεις τιμών. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι οι τιμές στη βιομηχανία τροφίμων - ποτών μεσοσταθμικά αυξήθηκαν κατά 5,7%, η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, φυσικού αερίου κατά 9,4%, η παραγωγή βασικών μετάλλων κατά 4,7%, η κατασκευή ηλεκτρικών μηχανών - συσκευών κατά 9,1%, η κατασκευή άλλων προϊόντων από μη μεταλλικά ορυκτά (τσιμέντο, τούβλα, κεραμίδια, μαρμαρόπλακες κλπ.) κατά 3,6% κλπ.