Μία διδακτική και ευχάριστη «μινιατούρα» του Μ. Χάβελ (1921) με την οποία μπορούν να ασχοληθούν σκακιστές και λύτες ανεξαρτήτου δυναμικότητας, φύλου και ηλικίας. Λοιπόν, παίζουν τα λευκά και κάνουν ματ σε δύο (2) κινήσεις.

Λευκά: Ρβ3, Βα5, Πε7, Στρ. β7 (4)

Μαύρα: Ρα7, Αα6, Αα8, Στρ. β5 (4)

Το ισχυρό:

Λευκά: Ρθ1, Βζ6, Αβ8, Στρ. δ2 (4)

Μαύρα: Ρθ3, Αγ8, Αη3, Στρ. β7, ζ3, η4 (6)

Εδώ και οι ισχυροί λύτες θα δυσκολευτούν λίγο... Είναι σύνθεση του Τζ. Βλαντιμίροβ (1988) και μας ζητάει να αιχμαλωτίσουμε το μαύρο Ρουά σε τέσσερις (4) κινήσεις. Σειρά να παίξουν έχουν τα λευκά.

Λευκά: Ρβ4, Ιβ7, Ιθ6, Αγ6, Αθ4, Στρ. ε3, ζ2 (7)

Μαύρα: Ρε5, Ιε8, Ιη7, Στρ. γ7, θ5 (5)

Παίζουν τα λευκά και κάνουν ματ σε δύο (2). Μία κίνηση αναμονής με 1. Ιδ8 Ρδ6 2. Ιθζ7+ και ματ. Αν 1... Ιε6 τότε 2. Ιδζ7+ και ματ! Αν 1... Ιδ6 ή 1... Ιζ6 2. ζ4 ή 2. Αη3+ ματ!

Η λύση του ισχυρού:

1. Αθ2! (απειλεί 2. Πγ2 και 3. Πγ7) 1... Πθ3 2. Πη2 Πη3 3. Πη3 Ρβ8 4. Πη8++ ματ! Αν 1... Πγ8 τότε 2. Πδ2 Πθ8 3. Πδ7 κλπ. Εξαντλήστε τις περιπτώσεις 1... Πθ4 - 1... Πθ5 - 1... Πθ6 είναι αρκετά ενδιαφέρουσες.