Χέρι χέρι ΣΕΒ και υπουργείο Παιδείας σχεδιάζουν και υλοποιούν την προσαρμογή της εκπαίδευσης στις απαιτήσεις του κεφαλαίου
Βαδίζοντας σ' αυτό το δρόμο και ο νέος υπουργός Παιδείας, Ευ. Στυλιανίδης, συνάντησε, τη βδομάδα που μας πέρασε, τον πρόεδρο του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ), Δ. Δασκαλόπουλο, για να συζητήσουν τους κοινούς τους στόχους. Σημειολογικά, αξίζει να αναφέρουμε ότι ο υπουργός συνάντησε τον πρόεδρο του ΣΕΒ αμέσως μετά τη συνάντησή του με το προεδρείο της ΓΣΕΕ και όπως φάνηκε οι συναντήσεις είχαν κοινή ατζέντα, που μπορεί να περιγραφεί με το γενικό τίτλο «σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά». Το δελτίο Τύπου της συνάντησης υπουργείου - ΣΕΒ βγήκε από τους ίδιους τους βιομηχάνους, που κάνουν μια πρόταση εννιά σημείων, η οποία αφορά:
Πιο συγκεκριμένα, ο πρόεδρος του ΣΕΒ ζητά:
Αυτό σημαίνει ότι οι εργοδότες θα παραγγέλνουν σε ποιους κλάδους θέλουν εργαζόμενους και θα υπαγορεύουν μία προς μία τις «δεξιότητες» που θέλουν να έχουν αυτοί οι εργαζόμενοι. Είναι φανερό ότι η νεολαία θα διοχετεύεται σε τομείς εκπαίδευσης όχι με γνώμονα τις πραγματικές ανάγκες του λαού και του τόπου αλλά με κριτήριο το πού θα αναπτυχθεί καλύτερα η κερδοφορία του κεφαλαίου. Με άλλα λόγια, σπουδάστε για να δουλέψετε εκεί που θα σας ξεζουμίσουν περισσότερο κι όχι εκεί που θα μπορούσατε να προσφέρετε για την προκοπή του λαού...
Μ' αυτή την τακτική όχι μόνο δε θα παταχτεί η ανεργία, όπως υποκριτικά ισχυρίζονται ο ΣΕΒ και τα κόμματα που υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, αλλά θα δημιουργούνται στρατιές ανέργων, εφεδρείες έτοιμες για ξεζούμισμα, με γνώσεις που γρήγορα θα απαξιώνονται. Ακριβώς επειδή μιλάμε για γνώσεις που γρήγορα θα απαξιώνονται, τα συστήματα κατάρτισης θα δουλεύουν για να επανακαταρτίζουν τους άνεργους και «απασχολήσιμους», να τους προσφέρουν νέες φρούδες ελπίδες στο κυνήγι μιας θέσης εργασίας, με το ανάλογο κόστος που θα πέφτει στις πλάτες του κάθε «καταρτιζόμενου».
Ο ΣΕΒ ζητά ακόμα:
Αυτό σημαίνει ότι θέλουν να ελέγχουν από την αρχή μέχρι το τέλος το τι θα μαθαίνουν οι νέοι στα θρανία, θέλουν τα ίδια τα στελέχη των επιχειρήσεων να κάνουν τους δασκάλους! Η περιβόητη «επιχειρηματικότητα» είναι ακριβώς αυτό: Στελέχη επιχειρήσεων πηγαίνουν στις σχολικές τάξεις και «μεταλαμπαδεύουν» στους μαθητές τις καπιταλιστικές «αξίες» ή επιχειρήσεις εκπονούν «εκπαιδευτικά» προγράμματα που ευλογούν την καπιταλιστική ανάπτυξη και καθαγιάζουν την εκμετάλλευση και τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού.
Στο ίδιο μοτίβο, η απαίτηση για τα προγράμματα σπουδών και τα Γραφεία Διασύνδεσης προσαρμόζει τη διδασκαλία του καπιταλισμού στην ανώτατη εκπαίδευση. Σημειώνουμε ότι Γραφεία Διασύνδεσης παίζουν ρόλο μεσιτικών γραφείων που διοχετεύουν στις επιχειρήσεις φθηνό εργατικό δυναμικό και με τη δραστηριότητά τους μέσα στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ (φυλλάδια, σεμινάρια, κλπ.) «συμβουλεύουν» τους φοιτητές ότι θα πρέπει να απεμπολήσουν κάθε δικαίωμα και να σκύψουν το κεφάλι μέχρι το χώμα προκειμένου να έχουν ελπίδα να «επιλεγούν» για μια θέση εργασίας.
Τέλος, ο ΣΕΒ θέλει:
Αυτό σημαίνει ότι τα κονδύλια της ΕΕ (που κι αυτά χρήματα που προέρχονται από το μόχθο των λαών είναι) θα διοχετεύονται για να προσαρμόζονται οι υποδομές και το ανθρώπινο δυναμικό της εκπαίδευσης στις απαιτήσεις του κεφαλαίου. Δηλαδή, θα φτιάχνουν μια ελκυστική βιτρίνα (υποδομές) και παράλληλα θα εκπαιδεύουν δασκάλους και καθηγητές όλων των βαθμίδων (με διάφορα ψευτοσεμινάρια) να διδάσκουν στους νέους και στους μεγαλύτερους «καταρτιζόμενους» την αιώνια υποταγή στο κεφάλαιο.
Αποδεικνύεται έτσι, για άλλη μια φορά, ότι τα κονδύλια της ΕΕ δίνονται στις χώρες - μέλη για συγκεκριμένους σκοπούς, για να υπηρετήσουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου κι όχι για να αξιοποιούνται με βάση τις πραγματικές ανάγκες του λαού και του τόπου. Γι' αυτό εξάλλου και οι «κοινωνικοί εταίροι» (βλέπε επιχειρήσεις) θα είναι αυτοί που θα ελέγχουν την απορρόφηση των κονδυλίων και την επίτευξη των στόχων τους. Γιατί είναι δικοί τους στόχοι στην αντίπερα όχθη από τα συμφέροντα του λαού και της νεολαίας.