Ηδη από την εποχή της «περεστρόικα» στην ΕΣΣΔ, η τερατολογία για το σοσιαλισμό είχε ξεπεράσει τα όρια της παράνοιας. Αυτό που ακολούθησε της επικράτησης της αντεπανάστασης και που βιώνουμε μέχρι σήμερα (και σίγουρα για πολύ ακόμη) δεν αντέχει καμιάς σοβαρής κριτικής. Σίγουρα όμως δεν μπορεί να μένει και αναπάντητο. Πολύ περισσότερο που όποτε το κεφάλαιο προετοιμάζει νέα επίθεση σε ό,τι κατέκτησε η εργατική τάξη του πλανήτη - με αγώνες, αίμα και με στιβαρή «πλάτη» το παράδειγμα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στην ΕΣΣΔ και στις άλλες σοσιαλιστικές χώρες - αυτή συνοδεύεται και από νέα αντικομμουνιστική, αντισοβιετική υστερία συκοφάντησης.

Συνηθέστερος στόχος είναι το έπος της σοσιαλιστικής οικοδόμησης κατά τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα στην ΕΣΣΔ. Διότι η αστική τάξη και η διανόησή της προσεγγίζουν τα λάθη, τις παραλείψεις, τις αδυναμίες συνειδητά αντιεπιστημονικά, με αποκλειστικό σκοπό να αποδομήσουν την πραγματικότητα στα μάτια των νέων γενιών προλεταρίων, να τους ευνουχήσουν πνευματικά και να υποτάξουν τη λογική στη «σημαία» του «τέλους» της ιστορίας. Και το κάνουν αυτό με τον πιο χυδαίο τρόπο: «Ανακαλύπτουν» «πανρωσισμό» που στην «καλύτερη» περίπτωση «καταπίεζε» τις άλλες εθνότητες της ΕΣΣΔ και στη χειρότερη φτάνει να εννοούνται και «εθνοκαθάρσεις»! Και φοβίζουν... τους άστεγους και άνεργους των καπιταλιστικών μητροπόλεων ότι οι «κομμουνιστές θα σας πάρουν τα σπίτια»! Γελοίο, ναι. Αλλά και επικίνδυνο.

Η αλήθεια όμως είναι «άτιμο πράμα». «Σκάει» ακόμη και από εκεί που ούτε καν «μυρίζει» υπεράσπιση του σοσιαλισμού. Κάτι τέτοιο συνέβη με το ρεπορτάζ που δημοσίευσε η ρωσόφωνη, εβδομαδιαία εφημερίδα «Αφίνσκι Κουριέρ» («Αθηναϊκός Κούριερ», έκδοση για την Ελλάδα της ρωσικής εφημερίδας «Μασκόβσκι Κομσομόλετς») στο φύλλο 41(430), 5-12/10/2007, σελ. 11, που υπογράφει ο δημοσιογράφος, Βλαντιμίρ Αντίντζε.

Τίτλος του ρεπορτάζ είναι «Οι πύργοι καλούν σε βοήθεια» και υπότιτλο «Οι μικρές εθνότητες της Γεωργίας πεθαίνουν» (σ.σ.: σε καθεστώς «ελευθερίας»; «Ανέλπιστο»!). Αφορμή του ρεπορτάζ είναι η επιδίωξη του καθεστώτος της Γεωργίας να «βάλει χέρι» στα χωριά της λαότητας των Χεβσουριτών και συγκεκριμένα στους εκπληκτικούς πύργους τους που στέκονται και κατοικούνται επί αιώνες στον Καύκασο.

Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση της Γεωργίας σκέφτεται ότι θα ήταν «επιθυμητό» να «βρεθούν» ξένοι «επενδυτές» οι οποίοι θα ήθελαν να αγοράσουν πύργους των Χεβσουριτών και να μετατρέψουν τα χωριά τους σε τουριστικούς προορισμούς. Ουσιαστικά, όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ, πρόκειται για οργανωμένη απόπειρα υφαρπαγής της γης και της περιουσίας του λαού αυτού προς όφελος της κερδοσκοπίας του κεφαλαίου. Υφαρπαγή που μπορεί να οδηγήσει τελικά στην εξαφάνισή τους.

Οι Χεβσουρίτες είναι μία από τις πολλές λαότητες του Καυκάσου και μία από τις εκατοντάδες που διαβιούν στο έδαφος της πρώην ΕΣΣΔ, μαζί με τις περίπου 150 εθνότητες. Πρόκειται για ολιγάριθμους ορεσίβιους πληθυσμούς (όπως οι Σβανέτοι, Πσαβέτι, Τουσέτι κ.ά.) που ανέπτυξαν δικές τους διαλέκτους - με βάση μερικοί από αυτούς τα γεωργιανά - δική τους κουλτούρα και κοινωνική οργάνωση. Τα σπίτια τους είναι πύργοι που θυμίζουν τους μανιάτικους και χτίστηκαν έτσι προφανώς για τους ίδιους λόγους. Αποτελούν δε μοναδικά αρχιτεκτονικά μνημεία για την περιοχή.

Για το πώς έζησαν και αναπτύχθηκαν αυτοί οι λαοί στη σοσιαλιστική περίοδο θα έπαιρνε πολύ χώρο για να το αναπτύξουμε. Γι' αυτό θα αφήσουμε να μιλήσει μόνο το ρεπορτάζ της εφημερίδας, μέσω της συνέντευξης από τον γνωστό στη Γεωργία ποιητή και γεννημένο σ' εκείνα τα μέρη, Μπαγκατέρ Αραμπούλι.

• Οι φωτογραφίες του κειμένου προέρχονται από την ιστοσελίδα: http://www.flickr.com/photos/paata