Καταργούν το 8ωρο.

Επιβάλλουν την υπερεκμετάλλευση των εργατών, μέσω των υποχρεωτικών και απλήρωτων υπερωριών.

Μεθοδεύουν τη μείωση των μισθών, μέσω της μερικής απασχόλησης.

Πόση σχέση έχουν με την αλήθεια οι πρωθυπουργικές διακηρύξεις; Πόσο αλήθεια είναι ότι θα μειωθεί η ανεργία με την επιβολή των κυβερνητικών μέτρων, για τα οποία έχει επινοηθεί ο όρος «ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων» αντί του σωστού όρου «κοινωνικό και εργασιακό απαρτχάιντ»; (σ.σ: το ΠΑΣΟΚ συνηθίζει τις ωραίες λέξεις για να περιγράφει τις αγυρτείες του, τις ταξικές δουλείες του και τις φρικαλεότητες που προκαλεί. Ετσι, θυμίζουμε ότι κατά καιρούς βάφτισαν τα προνόμια στους κεφαλαιοκράτες "κοινωνικοποίηση" (!), το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας "απελευθέρωση" (!), τη συμμετοχή στους βομβαρδισμούς "φιλειρηνική πολιτική", την παραμονή των αμερικανικών βάσεων "συμφωνία απομάκρυνσης" κ.ο.κ.).

***

Δεν πρόκειται για αυθαίρετη εκτίμηση. Δεν πρόκειται για πρόβλεψη. Δεν πρόκειται καν για μια εμπειρία που μας έρχεται από μακριά, από τη Γαλλία ή άλλες χώρες όπου έχουν περάσει ανάλογες ρυθμίσεις. Πρόκειται για την εμπειρία που έχει αποκτήσει η ίδια η χώρα μας την τελευταία δεκαετία! Αυτός δεν είναι ένας εφιάλτης που «θα» έρθει κάποτε. Είναι αυτό που συμβαίνει σήμερα, είναι αυτό που ζούμε στην Ελλάδα ήδη, «εδώ και τώρα»!

Ας το πούμε με δυο λόγια: Τα μέτρα που εισηγείται η κυβέρνηση αποτελούν προέκταση και επέκταση ανάλογων μέτρων, της ίδιας λογικής και της ίδιας κατεύθυνσης, που έχουν ήδη γίνει νόμοι στην Ελλάδα και που έχουν την τελευταία δεκαετία οδηγήσει σε διπλασιασμό της ανεργίας στη χώρα μας! Αυτή είναι η αλήθεια.

***

Εξηγούμαστε (σ.σ: διευκρινίζουμε ότι τα στοιχεία που χρησιμοποιούμε είναι τα επίσημα που δίνει το κράτος για την ανεργία και ως εκ τούτου είναι ψευδή, αλλά ακόμα κι έτσι αποτυπώνουν περίτρανα τον μεσαίωνα που έρχεται):

• Το 1990 οι άνεργοι στην Ελλάδα ανέρχονταν στους 281.000 (ποσοστό 7%). Η τότε κυβέρνηση της ΝΔ, χρησιμοποιώντας τα ίδια «επιχειρήματα», που χρησιμοποιεί σήμερα και το ΠΑΣΟΚ περί δήθεν καταπολέμησης της ανεργίας, πέρασε το νόμο για τη μερική απασχόληση και την «ελαστικοποίηση» των εργασιακών σχέσεων, με πρόσχημα ότι έτσι, τάχα, θα μειωνόταν η ανεργία. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Το 1997, επί ΠΑΣΟΚ πια, κατά την έναρξη του πρώτου γύρου του «κοινωνικού διαλόγου», οι άνεργοι είχαν πολλαπλασιαστεί (ήταν 440.000) και το ποσοστό της ανεργίας είχε εκτιναχτεί στο 9,6%... Ουδένα άνεργο ωφέλησε, δηλαδή, η περίφημη «ελαστικοποίηση», αντίθετα προστέθηκαν χιλιάδες ακόμα άνεργοι στους προϋπάρχοντες.
• Το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου του «κοινωνικού διαλόγου» που ξεκίνησε το '97, ήταν ο νόμος της κυβέρνησης Σημίτη για τη λεγόμενη «διευθέτηση του χρόνου εργασίας». Νόμος που «πάτησε» πάνω στον προηγούμενο της ΝΔ, ψηφίστηκε επί υπουργίας Μ. Παπαϊωάννου και περιλάμβανε την πρώτη δόση των μέτρων για την κατάργηση του 8ωρου, την επέκταση της μερικής απασχόλησης κλπ. Ποια ήταν η συνέπεια εκείνου του νέου («εκσυγχρονιστικού» πια) μέτρου; Σήμερα, δυο χρόνια αργότερα από εκείνη τη ρύθμιση του ΠΑΣΟΚ - που σήμερα ο κ.Γιαννίτσης θέλει να την επιβάλει ολοκληρωτικά και παντού - οι άνεργοι από τις 440.000 έφτασαν στους 523.400 (στοιχεία τέλους 1999) και το ποσοστό της ανεργίας απογειώθηκε στο 11,6%... Τι ομολόγησε, δε (άθελά του προφανώς), ο κ.Γιαννίτσης πριν μερικές βδομάδες; Οτι συνέπεια εκείνης της ρύθμισης είναι κάθε μήνας που περνάει, πλέον, να προστίθενται 30.000 νέοι άνεργοι!

***

Οι άνεργοι στην Ελλάδα το 1990 ήταν 281.000. Οι άνεργοι στην Ελλάδα το 2000 είναι 523.400 (τουλάχιστον). Μέσα σε μια δεκαετία, και συγκεκριμένα μέσα στη δεκαετία που εφαρμόζεται στην Ελλάδα η πολιτική της «ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων», η ανεργία στη χώρα διπλασιάστηκε!