Αν νομίζετε, πάντως, ότι το θέμα υπάρχει μόνο στις «αντιπολιτευόμενες» εφημερίδες, κάνετε λάθος. Με υπογραφή Γ. Β. η «Ελευθεροτυπία» έγραφε: «Βγάζει γλώσσα και προκαλεί, αντί να το βουλώνει, ο θρασύτερος των "διαπλεκομένων", - και πώς τάχα να μην είναι; Οταν δέχεται στο σπίτι του τον ανίδεο περί τη "διαπλοκή" πρωθυπουργό μας Κ. Σημίτη. Οταν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κ. Καραμανλής συντρώγει μαζί του, παρότι τον ξεφώνισε κατά την εκλογή του στην ηγεσία της ΝΔ σαν... "Ντόλι" και όταν κοτζάμ Θ. Πάγκαλος, ως υπουργός Εξωτερικών, παρανομεί απροκάλυπτα για να τον διορίσει διοικητή του Αγίου Ορους... Στόχο τον πρόεδρο του ΣΥΝ, Ν. Κωνσταντόπουλο, που πρωτοστατεί (και άγια πράττει) κατά της "διαπλοκής", έχει στο κυριακάτικο άρθρο του ο εκδότης του "Βήματος" περιώνυμος Σταύρος Ψυχάρης.

Και γράφει (προειδοποιητική βολή;): "Και με την ευκαιρία: μια και τόση συζήτηση γίνεται περί διαπλεκομένων κτλ., κτλ., γιατί δεν ανατρέχομε στα ισχύοντα στις προηγμένες χώρες της Ευρώπης; Πώς αντιμετωπίζουν το πρόβλημα εκεί; Ας αντιγράψουμε το δικό τους θεσμικό πλαίσιο. Βέβαια στην περίπτωση αυτή ένας πολιτικός δε θα μπορούσε να είναι... δικηγόρος επιχειρηματιών (σ.σ. Ο Ν. Κωνσταντόπουλος είναι δικηγόρος του Τεγόπουλου). Εκτός αν θεσπιστεί εξαίρεση ότι ένας "μεγάλος" πολιτικός μπορεί να είναι δικηγόρος μεγάλων συμφερόντων (αρκεί δημοσίως να τα καταγγέλλει!!!)"

Αλλά αν ίσχυαν κι εδώ τα της Ευρώπης, ως προς την πολιτική διαφθορά, πού θα 'τρεχε να κρυφτεί ο Σταυράκης; Καλόγερος στο Αγιον Ορος;».

Κι έπεται συνέχεια...