Κινδυνεύει να γίνει πάγια τακτική του υπουργείου Παιδείας η μετονομασία των Προγραμμάτων Σπουδών Επιλογής (ΠΣΕ) για να μπορέσουν αυτά να λειτουργήσουν ξεπερνώντας το σχετικό συνταγματικό κόλλημα. Θυμίζουμε ότι τα ΠΣΕ, που αρχικά ονομάζονταν Ελεύθεροι Κύκλοι Σπουδών (ΕΛΚΥΣ) κι αργότερα ονομάστηκαν Ειδικά Προγράμματα Σπουδών, έχουν κριθεί επανειλημμένα αντισυνταγματικά από το Συμβούλιο της Επικρατείας, γιατί αντιβαίνουν στο πνεύμα των ίσων ευκαιριών στην εκπαίδευση. Δεν έχει καταλάβει, όμως, η κυβέρνηση ότι αυτό που κρίθηκε αντισυνταγματικό δεν είναι το όνομά τους, αλλά ο χαρακτήρας τους.

Προχωράει λοιπόν στη μετονομασία τους σε Ινστιτούτα Διά βίου Εκπαίδευσης και διακηρύσσει ότι θα δημιουργούνται στα ΑΕΙ και ΤΕΙ με τη σύμφωνη γνώμη των ιδρυμάτων, θα δέχονται φοιτητές άνω των 25 ετών και θα περιλαμβάνουν διάφορα προγράμματα μικρής ή μεγάλης διάρκειας. Ξεχνάει βέβαια να διευκρινίσει αν αυτά τα «Ινστιτούτα» θα είναι δημόσια και δωρεάν, καθώς και ποιο θα είναι το αντίκρισμα των πτυχίων ή βεβαιώσεων που θα παρέχουν. Αυτά που θυμήθηκε να πει ο υπουργός ήταν τα περί ανάγκης και σημασίας της «διά βίου εκπαίδευσης», που θα συμπληρώνεται και από τη λειτουργία του Ανοιχτού Πανεπιστημίου.

Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι στις σημερινές συνθήκες με την ταχύρυθμη εξέλιξη της τεχνολογίας και της επιστήμης υπάρχει ανάγκη κάθε επιστήμονας, κάθε πτυχιούχος να είναι σε θέση να παρακολουθεί τις εξελίξεις στον τομέα του, στην επιστήμη του. Ομως για να εξασφαλιστεί αυτό, χρειάζεται πρώτα να έχει πάρει τις γενικές εκείνες γνώσεις που αποτελούν τη βάση της κάθε επιστήμης, να είναι ικανός να παρακολουθήσει τόσο τις εξελίξεις όσο και την αλληλοσύνδεση των επιστημών μεταξύ τους. Αυτού του είδους η γνώση, όμως, όσο πάει και συρρικνώνεται, αν κοιτάξει κανείς τα προγράμματα σπουδών των πανεπιστημίων. Ετσι, χωρίς τη βασική γνώση, η εκπαίδευση που θα παρέχεται μέσω των θεσμών της διά βίου εκπαίδευσης, θα είναι απλή κατάρτιση, σκέτες πληροφορίες και μάλιστα γρήγορα αναλώσιμες, που όταν θα ξεπερνιούνται από την εξέλιξη της επιστήμης και της κοινωνίας, θα δημιουργούν ξανά την ανάγκη κατάρτισης.

Επομένως, η διά βίου ψευτοκατάρτιση που υπόσχεται η κυβέρνηση αντιστοιχεί σε ένα σπίτι χωρίς θεμέλια, που ο λαός θα μοχθεί να το χτίζει και να το ξαναχτίζει σε κάθε σεισμό...