Παρά την παρέλαση που έκανε τη βδομάδα που μας πέρασε η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας από ραδιοσταθμούς και κανάλια για να θολώσει τα νερά και να πείσει ότι η αρμοδιότητα αναγνώρισης πτυχίων παραμένει στο ΔΙΚΑΤΣΑ ως έχει, η ουσία παραμένει ίδια.
Με την ευρωπαϊκή οδηγία 89/48 (προεδρικό διάταγμα 165, ΦΕΚ 149, 28/6/2000), ανάβει το πράσινο φως για τη λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων στη χώρα μας, υποβαθμίζονται τα πτυχία των ΑΕΙ και ΤΕΙ, αποσυνδέεται ακόμα περισσότερο το πτυχίο από το επάγγελμα και χτυπιούνται τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων. Γιατί αν και κάποιοι σπεύδουν να πουν ότι η οδηγία αφορά τα επαγγελματικά δικαιώματα, από το κείμενό της συνάγεται ότι ο απόφοιτος πανεπιστημίου δεν μπορεί με μόνο όπλο το πτυχίο του να ασκήσει το επάγγελμα που σπούδασε, αλλά του αναγνωρίζεται μόνο «δυνατότητα πρόσβασης» στο επάγγελμα, χωρίς κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα.
Τα ινστιτούτα που λειτουργούν σήμερα στη χώρα μας και αυτοδιαφημίζονται ως παραρτήματα ξένων πανεπιστημίων, μέχρι σήμερα δεν αναγνωρίζονταν. Ομως, όπως διακηρύσσει σε όλους τους τόνους το υπουργείο Παιδείας και η κυβέρνηση, στόχος της πολιτικής στην παιδεία είναι η εναρμόνιση της κατάστασης στη χώρα μας με ό,τι ισχύει στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ομως στην υπόλοιπη Ευρώπη το μοντέλο της «Τριτοβάθμιας σούπας», έχει γίνει θεσμός και ιδιαίτερα στην Αγγλία που υπήρξε πρωτεργάτης αυτού του μοντέλου, σχεδιάζεται η ένταξη στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και επαγγελματικών σχολών αντίστοιχων με τα δικά μας ΙΕΚ! Δηλαδή, το όραμα που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση και προωθεί μέσω της οδηγίας, ασχέτως αν δεν το παραδέχεται, είναι η υποβάθμιση όλων των πτυχίων των ΑΕΙ και ΤΕΙ και το τσουβάλιασμά τους με αυτά των ΙΕΚ και διαφόρων... ινστιτούτων.
Μια τέτοια προοπτική βέβαια, που δεν είναι και ιδιαίτερα μακρινή, συνεπάγεται αυτόματα, πτυχία χωρίς αντίκρισμα, υποβάθμιση της παρεχόμενης γνώσης, που πιστοποιούν στο επίπεδο της κατάρτισης και μια στρατιά μισομορφωμένων νέων που θα μπαίνουν στον άκρατο ανταγωνισμό, αναζητώντας ως ελεημοσύνη λίγα ψίχουλα από τους εργοδότες, χωρίς απαιτήσεις, χωρίς δικαιώματα.