«Κόσμο γροικώ, κόσμο πατώ και κόσμο δε γνωρίζω, ώ, την μπαντέρμη τη ζωή και πώς την νταγιαντίζω...». Κλασική, για τους φίλους της κρητικής μουσικής, η μαντινάδα του Μανώλη Πασπαράκη, «του Στραβού», όπως και οι μοναδικές αθάνατες κοντυλιές του. Ο σπουδαίος αυτοδίδακτος λυράρης (πέθανε πριν από 20 χρόνια), υπήρξε μύθος στην ιστορία της Ανωγειανής μουσικής παράδοσης και του μουσικού πολιτισμού της Κρήτης, γενικότερα. Παρότι έχασε την όρασή του πολύ μικρός, «έβλεπε» μέσα από τη μουσική τις ψυχές των ανθρώπων, κάνοντας την αδυναμία του, δύναμη ουσιαστική. Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους πρωτεργάτες της μουσικής παράδοσης των Ανωγείων. Συγκέρασε τον πόνο του, τους ερωτικούς αναστεναγμούς και τα πολύβουα σοκάκια, με το δικό του λιτό και απείθαρχο στίγμα.

Οι ηχογραφήσεις της δημιουργίας του είναι σπάνιες, αλλά στη μουσική ιστορία των Ανωγείων έχουν μείνει οι χαρακτηριστικές κοντυλιές (μερακλίδικες, της παρέας) και ο συρτός του. Αθόρυβα και ουσιαστικά, ο «Στραβός» κατάφερε να δώσει έμπνευση στους νέους και να χαρίσει γλυκές αναμνήσεις στους παλιούς.

Φόρο τιμής στον μεγάλο λυράρη αποτελεί το CD, που κυκλοφόρησε η ΕΡΤ, σε συνεργασία με τα «Υακίνθεια» και τη δισκογραφική «Σείστρον». Το cd, όπου περιλαμβάνεται μέρος από τα ηχογραφήματα του, διατίθεται στα κεντρικά δισκοπωλεία της Αθήνας και της Κρήτης.