Αίσθηση προκάλεσε η χτεσινή αποκάλυψη του «Ρ» για το «μεγάλο κόλπο» των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ με τις αποφάσεις για αναδάσωση, από τις οποίες εξαιρούνται χιλιάδες στρέμματα καμένων εκτάσεων που παραδίδονται σε καταπατητές ή μεγαλοεπιχειρηματίες για εκμετάλλευση.

Ο «Ρ» αποκάλυψε δύο από τις πιο «χοντρές» περιπτώσεις αποχαρακτηρισμού καμένων εκτάσεων, μέσω της εξαίρεσης από την υποχρεωτική αναδάσωση. Η μία αφορά τη φωτιά της Πεντέλης, τον Αύγουστο του 1998, επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Η δεύτερη αφορά τη φωτιά της Ραφήνας, τον Ιούλη του 2005, επί κυβέρνησης ΝΔ. Και στις δύο περιπτώσεις, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Η απόφαση για αναδάσωση εξαιρεί χιλιάδες στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων, που έτσι αποχαρακτηρίζονται και ανοίγει ο δρόμος για την οικοπεδοποίησή τους.

Η αποκάλυψη του «Ρ» ήρθε τη στιγμή που η κυβέρνηση κάνει λόγο για έργα άμεσης αναδάσωσης στην Πάρνηθα, αφού προηγούμενα έχει παρουσιάσει πρόταση επιχειρηματιών και τραπεζιτών που θέλουν να χρηματοδοτήσουν την αναδάσωση. Πρόταση που παραπέμπει ευθέως σε μιαν απόπειρα του μεγάλου κεφαλαίου να «βάλει χέρι» και στον εθνικό δρυμό της Πάρνηθας.

Οι συγκεκριμένες αποφάσεις των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δεν είναι οι μόνες. Σχεδόν σε κάθε απόφαση αναδάσωσης υπάρχουν μεγάλες εξαιρέσεις καμένων εκτάσεων που οδηγούνται σε τσιμεντοποίηση. Ομως, υπάρχουν κι άλλοι τρόποι για να μπορέσουν καταπατητές να πάρουν στην κατοχή τους μεγάλες δασικές εκτάσεις ή δάση και να τα μετατρέψουν σε ιδιωτικές.

Για παράδειγμα: Δασολόγοι αναφέρουν ότι, μετά την απόφαση κήρυξης ως αναδασωτέας μίας έκτασης, εμφανίζονται ορισμένοι που δηλώνουν ότι τους ανήκει μέρος της αναδασωτέας έκτασης. Αυτομάτως, με βάση τη νομοθεσία, η υπόθεση της διεκδίκησης οδηγείται στις λεγόμενες Επιτροπές Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων. Τις επιτροπές αυτές, άνθρωποι που γνωρίζουν καλά το περιεχόμενο των αποφάσεών τους τις χαρακτηρίζουν - μιλώντας στο «Ρ» - «βιομηχανίες αποχαρακτηρισμών». Αυτές οι επιτροπές (σ.σ. είναι τριμελείς και συμμετέχουν ένας δασολόγος, ένας γεωπόνος και ένας δικαστής) καλούνται να λύσουν τα ζητήματα των διεκδικήσεων. Συνήθως, όπως λένε οι δασολόγοι, οι υποθέσεις κρίνονται στο δεύτερο βαθμό, όταν και οι εκτάσεις δίνονται στους φερόμενους ως ιδιοκτήτες και στη συνέχεια αποχαρακτηρίζονται από δασικές.

Με το «κόλπο», επομένως, αυτό, ακόμη και οι εκτάσεις που δε φρόντισε να εξαιρέσει από την αναδάσωση η οποιαδήποτε κυβέρνηση του δικομματισμού, κινδυνεύουν, έστω και μεμονωμένα, να αποχαρακτηριστούν. Και φυσικά και γι' αυτήν την «παγίδα» κατά των δασών υπεύθυνες είναι οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που σκόπιμα επί 30 χρόνια δε φροντίζουν να δρομολογήσουν τη σύνταξη των δασικών χαρτών και του Δασολογίου.