Και συνεχίζοντας σημείωσε: «Οσο και αν αυτά τα προβλήματα είναι μείζονος σημασίας, δεν παύουν να είναι καμένα δέντρα σε ένα μεγάλο καμένο δάσος που ετοιμάζεται και που οδηγεί στον ουσιαστικό αποχαρακτηρισμό της Παιδείας ως δημόσιας τα επόμενα χρόνια, αν και δεν είναι θέμα τίτλου, αλλά ουσίας. Θα είναι τόσο δημόσια όσο δημόσιες ήταν οι κρατικοποιημένες επιχειρήσεις που ιδρύθηκαν επί ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, πληρώνοντας μάλιστα τεράστια ποσά σε επιχειρηματίες που τις άφησαν μισοχρεοκοπημένες.

Το κύριο και βασικό είναι ότι οι αλλαγές που φέρνει η ΝΔ, το πεντακάθαρα αντιδραστικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ στην Παιδεία και σημαντικές (ποσοτικά και ποιοτικά) προτάσεις του ΣΥΝ εντάσσονται στο βασικό στόχο της πλουτοκρατίας που είναι:

H διευρυμένη αναπαραγωγή του κεφαλαίου, η μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και η ιδεολογική χειραγώγηση και υποταγή της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.

Από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ με τη διακήρυξη των τεσσάρων ελευθεριών κίνησης (κεφαλαίων, εργαζομένων, υπηρεσιών και αγαθών) απορρέουν δυο βασικές υποχρεώσεις για την Εκπαίδευση: Η πρώτη είναι η ιδιωτικοποίηση και η εμπορευματοποίησή της. Η δεύτερη είναι η Εκπαίδευση, να υπηρετήσει για την προώθηση της κινητικότητας των εργαζομένων μέσα από τις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις και την ισόβια εναλλαγή απασχόλησης».

«Μια μεγάλη τραγωδία θα ζήσει ο ελληνικός λαός, αν με την ψήφο του δεν επιφέρει πλήγμα στη δικομματική εναλλαγή, αν δεν ενισχύσει άμεσα τον βασικό και φερέγγυο αντίπαλό τους, το ΚΚΕ», προειδοποίησε η Αλ. Παπαρήγα και συμπλήρωσε:

«Ολα τα άλλα κόμματα της Βουλής έχουν συμφωνήσει και περιμένουν πώς και πώς να περάσει ο δεύτερος Καποδίστριας με τη μείωση των δήμων σε 400 και τις νομαρχίες σε 13-14 ή κάτι παραπλήσιο.

Τότε θα έρθει για ψήφιση νόμος για το πέρασμα του σχολείου στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στο όνομα της αποκέντρωσης και της εξειδίκευσης, και της δήθεν συμμετοχής της τοπικής κοινωνίας στη διαμόρφωση του αναλυτικού προγράμματος διδασκαλίας, αλλά και στα έξοδα του σχολείου.

Ο σύγχρονος εφιάλτης περιγράφεται αναλυτικά στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ. Οι συνέπειες είναι ορατές από τώρα, καθώς το μοντέλο αυτό έχει δοκιμαστεί και στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ:

α) Η ταξική κατηγοριοποίηση των σχολείων σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό. Θα εκφράζεται αυτό, όχι μόνο ανάμεσα στις σχολικές μονάδες, αλλά και στα τμήματα του ίδιου του σχολείου.

β) Η βαθύτερη ιδιωτικοποίηση του δημόσιου σχολείου. Κάθε εταιρεία, επιχείρηση κλπ. που θα επενδύσει σε κάποιο σχολείο ασφαλώς θα επενδύσει στη λογική της ανταποδοτικότητας.

γ) Η διαμόρφωση ενός κοινωνικού προσωπείου των εταιρειών, που, τάχα, ενδιαφέρονται για το κοινωνικό καλό, τόσο μέσα από τη χρηματοδότηση των σχολείων, όσο και μέσα από την ανάληψη πρωτοβουλιών που ωφελούν το περιβάλλον, όπως, για παράδειγμα, η ανακύκλωση των μπαταριών από την επιχείρηση του Γερμανού».