Για τον 5χρονο Ντιντιέ Ντρογκμπά το ταξίδι στη Γαλλία αποτελούσε την ευκαιρία για ένα καλύτερο αύριο... Και εκείνος την εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο. Η ζωή του «ήρωα» του νικηφόρου τελικού της Τσέλσι κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, για το κύπελλο Αγγλίας, μοιάζει σαν παραμύθι. Οπως συνηθίζεται, βέβαια, σε κάθε σχεδόν Αφρικανόπουλο, το οποίο έρχεται στην Ευρώπη, ο δρόμος προς τη δόξα είχε αρκετά δύσβατα μονοπάτια. Για έναν μονομάχο, όμως, όπως ο Ντρογκμπά, τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο.

Με το γκολ που πέτυχε στον τελικό, ο Ντρογκμπά έγραψε ιστορία ως ο πρώτος ποδοσφαιριστής που σκόραρε στο νέο Γουέμπλεϊ, ολοκληρώνοντας μια σεζόν, η οποία θα μείνει χαραγμένη για πάντα στη μνήμη του. Ο στράικερ είχε πετύχει και τα δύο γκολ στον άλλο νικηφόρο φετινό τελικό της Τσέλσι, στο 2-1 επί της Αρσεναλ για το λιγκ-καπ στις 25 Φλεβάρη και μετά από τρία χρόνια πρωτοκαθεδρίας του Τιερί Ανρί, αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ της πρέμιερσιπ.

Το ιδανικό φινάλε, μάλιστα, για τη δική του ονειρική σεζόν, που ολοκληρώθηκε με 33 συνολικά τέρματα, ήταν το γκολ στο 26 της παράτασης, απέναντι στη Γιουνάιτεντ, το οποίο και χαρακτήρισε ως το σημαντικότερο στην καριέρα του...

Οταν ο πεντάχρονος Ντιντιέ προσγειωνόταν το 1983 στο Σαρλ Ντε Γκολ, σίγουρα δεν περίμενε πως αρκετά χρόνια αργότερα θα γινόταν πρωτοσέλιδο σε όλον τον πλανήτη. Οι γονείς του αρχικά δεν ήθελαν να τον δουν να φεύγει από το Αμπιτζάν, όπου εργάζονταν ως τραπεζικοί υπάλληλοι, αλλά ο θείος του Μισέλ Γκομπά, τους έπεισε. Ποδοσφαιριστής της Μπρεστ τότε, τους είπε ότι ο Ντιντιέ είχε την ευκαιρία να επιτύχει στη ζωή του και εκείνοι τον άκουσαν. Ο μικρούλης «Τίτο» έμεινε τρία χρόνια στη Γαλλία, ακολουθώντας τον πολυταξιδεμένο θείο του σε Ανγκουλέμ και Ντιφρέσν.

Το 1986 ο Ντρογκμπά γύρισε στο Αμπιτζάν για να δει τους γονείς του, όμως είχε ήδη πάρει από τον θείο του το μικρόβιο του ποδοσφαιριστή. Μαζί με τους φίλους του έπαιζε μπάλα από το πρωί ως το βράδυ, αλλά τρία χρόνια αργότερα, τα οικονομικά προβλήματα έπληξαν την Ακτή Ελεφαντοστού. Οι γονείς του έχασαν τη δουλιά τους και αποφάσισαν να τον στείλουν ξανά στον θείο του.

Ο Γκομπά είχε επιστρέψει στην Ντιφρέσν μετά από ένα σύντομο πέρασμα στην Μπεσανσόν και έγραψε τον 11χρονο πια Ντιντιέ στις ακαδημίες. Ο μικρός ξεκίνησε να παίζει ως δεξιός μπακ, όταν ο θείος του - στράικερ γαρ - του άλλαξε θέση και τον παρότρυνε να παίξει ως επιθετικός. Κάτι, για το οποίο σίγουρα δικαιώθηκε και με το παραπάνω...

Λόγω του θείου του που άλλαζε ομάδες σαν τα πουκάμισα, ο Ντρογκμπά περιπλανήθηκε ακόμα σε Αμπεβίλ, Τουρκουάν και Βαν το 1991, όταν και οι γονείς του επέλεξαν να μεταναστεύσουν στη Γαλλία μαζί με τα έξι αδέρφια του. Τα συνεχόμενα ταξίδια και η αγάπη του για το ποδόσφαιρο δεν του άφηναν πολύ χρόνο για διάβασμα και έμεινε στην ίδια τάξη.

Οι γονείς του δεν του το συγχώρεσαν και τον έστειλαν στην ξαδέρφη του Κρίζα στο Πουατιέ, στερώντας του τη δυνατότητα να παίξει ποδόσφαιρο μέχρι να περάσει την τάξη. Εναν χρόνο μετά ο Ντιντιέ είχε καλύτερες επιδόσεις στο σχολείο και κέρδισε το δικαίωμα να επιστρέψει στους γονείς του, που ζούσαν πλέον στο Παρίσι. Τότε γράφτηκε στη Λεβαλουά, που είχε τεχνικό διευθυντή τον Γιουγκοσλάβο Σρεμπένκο Ρέπσιτς. Ηταν πια 15, όταν ξεκίνησε σιγά-σιγά να ανατέλλει ένα αστέρι...

Ο Ρέπσιτς έμεινε εντυπωσιασμένος από το ταλέντο του και από τη νοοτροπία του, αφού όπως έλεγε, «όταν οι υπόλοιποι συμπαίκτες του πήγαιναν στα κλαμπ, εκείνος δεν τους ακολουθούσε». Η ερωτική σχέση του με τα δίχτυα άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά στην ομάδα κάτω των 17 και με προπονητή τον Κριστιάν Πορνέρν πέτυχε μέσα σε δύο σεζόν 30 γκολ. Το 1996 προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα, όμως πρόλαβε όλα κι όλα να παίξει μόλις για 10 λεπτά στη Β΄ Γαλλίας, σκοράροντας, πάντως, στο μοναδικό του παιχνίδι κόντρα στη Φοντενμπλό. Οι Παρί Σεν Ζερμέν, Λανς, Λε Μαν και Γκινγκάμπ ενδιαφέρθηκαν για την απόκτησή του, αλλά ένας σοβαρός τραυματισμός τού στέρησε την ευκαιρία της μεταγραφής. Η Λε Μαν, ωστόσο, επέμεινε και το 1998 τον ενέταξε στο δυναμικό της, όπου αρχικά αγωνίστηκε στη δεύτερη ομάδα.

Εναν χρόνο αργότερα και αφού είχε ξεπεράσει κάποια νέα προβλήματα τραυματισμών, υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο. Στην πρώτη του σεζόν στο Λέον Μπολέ, πέτυχε επτά γκολ, αλλά η επόμενη χρονιά δεν ήταν το ίδιο καλή. Την επόμενη περίοδο κέρδισε ξανά θέση βασικού και πέτυχε 5 γκολ σε 21 παιχνίδια, όμως τον Γενάρη του 2002 η Γκινγκάμπ, που είχε ενδιαφερθεί για την απόκτησή του και στο παρελθόν, τον απέκτησε έναντι μόλις 150.000 ευρώ.

Λίγο πριν κλείσει τα 24 του, ο Ντρογκμπά είχε την ευκαιρία να παίξει για πρώτη φορά στην Α΄ Γαλλίας (!) έστω και αν σ' αυτήν την ηλικία άλλοι ποδοσφαιριστές όχι μόνο έχουν αγωνιστεί σε τέτοιο επίπεδο, αλλά έχουν στη συλλογή τους πολλά τρόπαια. Ο Ιβοριανός επιθετικός ήθελε να αποδείξει ότι άξιζε καλύτερης τύχης και τα κατάφερε!

Ο Γκι Λακόμπ τον ξεκίνησε βασικό στο εκτός έδρας ματς με τη Μετς και ο Ντρογκμπά σκόραρε, οδηγώντας τη νέα του ομάδα που πάλευε για να μείνει στην κατηγορία, στο πρώτο της διπλό στο πρωτάθλημα. Παρά το ιδανικό του ξεκίνημα στη Βρετάνη, ο 24χρονος στράικερ δεν καθιερώθηκε στην ενδεκάδα της Γκινγκάμπ, όμως η επόμενη σεζόν θα ήταν εντελώς διαφορετική.

Ο Ιβοριανός δε βγήκε ποτέ ξανά από την ενδεκάδα και έχοντας φτιάξει ένα εξαιρετικό δίδυμο με τον καλό του φίλο, τον νυν αριστερό εξτρέμ της Λιόν, Φλοράν Μαλουντά, οδήγησε την ομάδα του στην καλύτερη θέση της ιστορίας της. Η Γκινγκάμπ τερμάτισε έβδομη και ο Ντρογκμπά με 17 γκολ αναδείχτηκε τρίτος σκόρερ του σαμπιονά. Η μικρούλα του Βορρά δεν μπορούσε πλέον να τον κρατήσει και η Μαρσέιγ πανηγύριζε την απόκτησή του.

Οι πολυάριθμοι φίλοι της Μασσαλίας τον περίμεναν ως Μεσσία και ο Ντρογκμπά δεν τους απογοήτευσε, σε μια σεζόν, όπου φάνηκε ότι το σαμπιονά έμοιαζε λίγο για τις δικές του δυνατότητες. Ο Ντρογκμπά πέτυχε 5 γκολ στους ομίλους του τσάμπιονς λιγκ και μετά την τρίτη θέση που κατέκτησε η Μαρσέιγ, την οδήγησε μέχρι τον τελικό του ΟΥΕΦΑ.

Οι σειρήνες της πρέμιερσιπ άρχισαν να ηχούν έντονα και ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς το καλοκαίρι του 2004 τον έφερε στο Λονδίνο και στην Τσέλσι. Στην πρώτη του χρονιά πέτυχε 16 τέρματα σε 40 αγώνες και σημείωσε το πρώτο του γκολ σε τελικό, πετυχαίνοντας τα 2-1 στο 3-2 επί της Λίβερπουλ στο λιγκ-καπ.

Τη δεύτερή του σεζόν στην Τσέλσι ο Ντρογκμπά τα πήγε ακόμα καλύτερα και η αρχή έγινε από τον τελικό του κομιούνιτι σιλντ στις 7 Αυγούστου του 2005. Ο Ντρογκμπά σκόραρε και τα δύο γκολ στο 2-1 επί της Αρσεναλ, δείχνοντας και πάλι πως οι τελικοί ταιριάζουν πολύ στην ιδιοσυγκρασία του. Στη συνέχεια σημείωσε 16 ακόμα τέρματα, 12 εκ των οποίων ήταν για την πρέμιερσιπ.

Οσο για τη φετινή περίοδο, εκτός από τα 33 συνολικά του τέρματα, αναδείχτηκε κορυφαίος Αφρικανός ποδοσφαιριστής του πλανήτη μετά από τρία συνεχόμενα χρόνια βράβευσης του Καμερουνέζου καλού του φίλου Σάμουελ Ετό.

Πλην των μεγάλων επιτυχιών του σε Μαρσέιγ και Τσέλσι, ο Ντρογκμπά κατέκτησε με την Ακτή Ελεφαντοστού τη δεύτερη θέση στο κόπα Αφρικα τον Φλεβάρη του 2006, όπου η χώρα του έχασε στα πέναλτι από τη διοργανώτρια Αίγυπτο, ενώ το περασμένο καλοκαίρι αγωνίστηκε για πρώτη φορά στην τελική φάση του παγκόσμιου κυπέλλου.