Το ενδιαφέρον τους είναι και όψιμο και υποκριτικό. Πολύ περισσότερο γιατί ναι μεν βάζουν στο στόχαστρο ορισμένες δευτερεύουσες πλευρές της διαχείρισης των αποθεματικών, αλλά αφήνουν στο απυρόβλητο τους ισχυρούς τραπεζικούς ομίλους, οι οποίοι εδώ και καιρό πλασάρουν τη δική τους αποκλειστικά πραμάτεια στα ταμεία.
Τέτοιο παράδειγμα είναι και η Γιούρομπανκ (όμιλος Λάτση) που διαφήμιζε τα δικά της (εταιρικά) δομημένα ομόλογα, με ρίσκο πολύ μεγαλύτερο από τα αντίστοιχα κρατικά. Μια τέτοια υπόθεση είχε φέρει στο φως της δημοσιότητας ο «Ρ» (15/4/2006). Εκδότης του συγκεκριμένου υψηλού ρίσκου ομολόγου ήταν η EFG Eurobank -kayman, θυγατρική εταιρεία του Ομίλου Λάτση, με έδρα τα νησιά Κάιμαν, πασίγνωστο φορολογικό παράδεισο της πλουτοκρατίας. Με αφορμή αυτό το γεγονός, ο «Ρ» τόνιζε: «Γίνεται δηλαδή ολοφάνερο πως τα ασφαλιστικά ταμεία, οι υπεύθυνοι και οι διαχειριστές θα πρέπει να έχουν υπόψη τους και το γεγονός ότι μπορούν να χάσουν τα αυγά και τα καλάθια».