Ο ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ καταχώνιασε τα Απομνημονεύματά του για να μην πέσουν στα χέρια των διωκτών του και καταντήσει στη «Χάψη» ή στην καρμανιόλα... «...Αδελφοί αναγνώστες... αυτό το χειρόγραφον από την περίστασιν όπου μου έγιναν πολλές καταδρομές το είχα κρυμμένο»...

ΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης 1940-1944 πολλές φορές αναγκάστηκαν να καταστρέψουν γραφτά, χαρτιά, μαρτυρίες από τον κίνδυνο να βρεθούν στο εκτελεστικό απόσπασμα. Τα ενθυμήματα των αγωνιστών του '21 άρχισαν ύστερα από αρκετά χρόνια. Η γενιά της ΕΑΜικής Αντίστασης άργησε ακόμη περισσότερο να πιάσει την πένα και να διηγηθεί όσα έζησε, όσα είδε και άκουσε στα χρόνια της υποδούλωσης της χώρας στους ξένους καταχτητές.

Η ΕΚΔΟΣΗ σειράς βιβλίων για κείνη την εποχή, παρ' όλες τις δυσκολίες που υπήρχαν, βεβαιώνει πως αυτό που έζησε τότε η Ελλάδα βάσταξε, έχει ρίζες βαθιές. Ετσι συχνά έρχονται στο φως γραφτά αγωνιστών που ξαφνιάζουν. Γράφτηκαν στις φυλακές, στα στρατόπεδα, στις εξορίες. Συχνά το κράτησαν άγραφτο, νωπό όλο αυτό το υλικό. Και κάθισαν έπειτα, να βάλουν στο χαρτί τις μνήμες τους, αφού πέρασαν χρόνια.

Ο ΧΡΗΣΤΟΣ Χριστοδουλάκης (Χ. Χ.) Σαμιώτης αγωνιστής, πλανόδιος βιβλιοπώλης στο επάγγελμα, με προχωρημένο το δείκτη των χρόνων και αφού είχε μια δική του προσφορά σημαντική, προχώρησε στη σύνταξη του νέου του βιβλίου «Μνήμες του Αγώνα μας».

ΑΥΤΟ, που ώθησε τον Χ. Χ. να γράψει, ύστερα από 60 χρόνια πολυτάραχης διαδρομής, το βιβλίο αυτό, ήταν να περισώσει μνήμες από τη δική του αγωνιστική προσφορά, αλλά και αυτής των συντρόφων του, που μαζί τους μοιράστηκε τους μεγάλους κινδύνους. Ηθελε ακόμα ν' αφήσει το βιβλίο αυτό παρακαταθήκη για τις νέες γενιές. Και πραγματικά οι «Μνήμες του Αγώνα μας» είναι βιβλίο που μιλάει απλά, προβληματίζει και σε κάθε στιγμή και περίπτωση είναι ο μεγάλος, ο συνεχής αγώνας... Πορεία «διά πυρός και σιδήρου» και γραφτά, που τα σφραγίζει ο ενθουσιασμός, νεανικός ακόμη και στα 80! Και φυσικά η πίστη του. Που στάθηκε αταλάντευτη.

Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ στη μακρόχρονη διαδρομή, μας δίνει μια καταγραφή απλή αλλά δυνατή. Δεν είναι μόνο τα μεγάλα γεγονότα, οι καίριοι σταθμοί, αυτό που προσελκύει του Χ. Χ. το ενδιαφέρον. Προσεκτικός παρατηρητής συχνά αναφέρεται και σε θέματα με λεπτομέρειες, που τα αναδεικνύει.

ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ συγκίνηση ο αναγνώστης του βιβλίου συναντά τον κόσμο της θυσίας, τα ολοκαυτώματα. Είναι η αναφορά και η δραματική εξιστόρηση της μεγάλης προσφοράς του μπάρμπα Αντώνη Κόντε και του γιου του Αλκη, που είχε οργανωθεί στην ΕΠΟΝ Νυκτερινών Σχολείων.

ΠΑΛΙΟΣ πολεμιστής των Βαλκανικών Πολέμων ο μπάρμπα Αντώνης Κόντες, πρόθυμα είχε παραχωρήσει το βιβλιοπωλείο του σαν στέκι της ΕΠΟΝ. Κι αργότερα και το υπόγειο του μαγαζιού του, όπου εκεί τοποθετήθηκε πολύγραφος. Κι αυτός δούλεψε εντατικά, με τον Αλκη υπεύθυνο. Τίποτε δε λογάριασε, τα έδωσε όλα.

ΑΛΛΑ η κορυφαία προσφορά του γέρο βιβλιοπώλη Κόντε ήταν με πόση ετοιμότητα και χωρίς πολλά λόγια δέχτηκε να παραχωρήσει χώρο υπόγειο στο σπίτι του στην οδό Λιακαταίων (Γκύζη) για να τοποθετηθεί σ' αυτό ένα νέο τυπογραφείο της ΕΠΟΝ. Ο,τι πει το Κόμμα. Ο,τι χρειαστεί...

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ στο συναγωνιστή, που μετέφερε την πρόταση του ΚΣ της ΕΠΟΝ για το σπίτι και που με δισταγμούς τελικά τη διατύπωσε: «Εγώ σας έδωσα τον Αλκη και για το υπόγειο θα κάνουμε λόγο;»... και πρόσθεσε: «Ο,τι πει το Κόμμα. Ο,τι χρειάζεται η ΕΠΟΝ»... Ετσι βρέθηκε κοντά μας ο νεαρός τυπογράφος μας. Τύπωνε, τύπωνε μέρα και νύχτα. Ως τη στερνή μέρα που ξημέρωσε η λευτεριά (12 Οκτώβρη 1944). Ο δεκαεφτάχρονος λεβέντης ο Αλκης, που ύστερα από λίγες μέρες θα έπεφτε πολεμώντας στα οδοφράγματα της Αθήνας.

ΠΛΟΥΣΙΟ σε πολλά το βιβλίο που μας ήρθε από τη Σάμο. Αφθονο το πρωτογενές υλικό. Φωτισμένες ακόμη πολλές άγνωστες λεπτομέρειες της μεγάλης εποχής. Πρόλαβε ο Χ. Χ. να το γράψει. Η αγωνιστική φλόγα της συντρόφισσάς του Γεωργίας - στην οποία είναι αφιερωμένο το βιβλίο - μας έδωσε όπως έπρεπε αυτές τις αθάνατες «Μνήμες του Αγώνα μας».