Ακούω ή διαβάζω τον όρο Αξίες και τρομάζω. Είναι πολλοί εκείνοι που μιλάνε γι' αυτές, άσχετα σε ποιο σκαλοπάτι της κοινωνικής, οικονομικής, πολιτικής και στρατιωτικής ιεραρχίας πατάνε, μπορεί να πατάνε και σε πτώματα, ανάμεσά τους και εκείνοι που κρατάνε πατερίτσα ή λιβανιστήρια για κάθε χρήση ή φοράνε διπλά και τριπλά σαρίκια ή τυλίγονται με σημαίες με το άστρο του Δαβίδ.
Πρώτος ο θρησκευόμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ, και οι ιεροκήρυκές του - από βήματος, μικρής οθόνης, υπαίθριων συνεδρίων, εντός σταδίων και άλλων ανοιχτών χώρων - όπως και άλλοι θρησκευτικοί και πολιτικοί ηγέτες των υπόλοιπων Ηπείρων, κρατών και κρατιδίων, παραβλέποντας τη διαφθορά και την κατάπτωση των δικών τους πατρίδων, που τις επιβαρύνουν με τη βίαιη εξαγωγή των δικών τους αξιών.
Ανατριχιάζω επίσης. Οπως όταν διάβασα στον Τύπο αυτά που ο Εντμουντ Στόιμπερ, ο πρωθυπουργός της Βαυαρίας και επιπλέον από τους σημαντικότερους συμμάχους της καγκελαρίου Αγκελα Μέρκελ, σχετικά με τις συνομιλίες με την Τουρκία για την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ενωση, είπε: «Υπάρχει ένα μεγάλο χάσμα με τις ευρωπαϊκές αξίες, στη σκέψη και στον πολιτισμό», αναφερόμενος στην τουρκική αντίδραση και του πρωθυπουργού της χώρας, Ταγίπ Ερντογάν, απέναντι στον πάπα της Ρώμης, για τα σχόλιά του γύρω από το μουσουλμανισμό.
Λες και ο κόσμος ξέχασε τη ναζιστική Γερμανία και εμείς την Κατοχή που ζήσαμε τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1940 με όλα τα επακόλουθα ή ξεχάσαμε το 1922 ή δεν ξέρουμε τι είναι το Βατικανό.
Συγκυριακά, με τη δίκη της συγγραφέα Ελίφ Σαφάκ, πριν αθωωθεί από το τουρκικό δικαστήριο για τις αναφορές της, σε βιβλίο της, στο αρμενικό ζήτημα, ο Βρετανός ευρωβουλευτής Ρίτσαρντ Χόουιτ, ενόψει του ταξιδιού του, εκείνες τις ημέρες στην Τουρκία, σχολίασε επίσης την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ ως εξής: «Η έκφραση διαφορετικών απόψεων παραμένει θεμελιώδης ευρωπαϊκή αξία, την οποία η Τουρκία πρέπει να ενστερνιστεί για να ενταχθεί στην ΕΕ», οπότε ακολουθεί και το άρμα που ξεκινάει από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Λες και δεν ξέρομε τι συμβαίνει στη Βρετανία και τι στάση κράτησε ο Μπλερ και η κυβέρνησή του στον πόλεμο στο Ιράκ ή στο Λίβανο ή αλλού, αλλά ίσως να νομίζουν ότι οι πόλεμοι, για τα ορυκτά και τρωκτικά, ανήκουν στις αξίες που αυτοί διακηρύττουν.
Ομως, κόσμος δεν είναι μόνο η Ευρωπαϊκή Ενωση, που όταν λέμε Ευρώπη εννοούμε κυρίως το χριστιανικό κόσμο. Οι λαοί που συναποτελούν την Ευρώπη δεν είναι πλέον, και το ξέρουν όλοι, αυτοί όπως τους ξέρουμε και εμείς, μόνο χριστιανικοί με τα διαφορετικά δόγματα ή έστω και αιρέσεις, αλλά και πολίτες με διαφορετική πολιτική ιδεολογία. Σε αυτό το χώρο του πλανήτη μας, με τα ακαθόριστα γεωγραφικά σύνορα (εκτός αν τα διαγράμμισαν οριστικά μια νύχτα που κοιμόμασταν), ζουν και μουσουλμάνοι, σιίτες και σουνίτες, βουδιστές και σατανιστές, κόπτες και παραθρησκευτικοί και αγνωστικοί.
Κάποιοι βολεύονται να ξεχνάνε την ανθρωπογεωγραφία και πολύ περισσότερο τη γεωγραφία των κοινωνικών τάξεων.
Ιωάννα ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ
Feeds
Σταθερά στη ρότα της υποκατάστασης 
