Στους εκπροσώπους αυτών των εταιρειών τόσο ο πρωθυπουργός, όσο και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έδωσαν και φέτος τις «εξετάσεις» τους, με την προσδοκία ενός καλού βαθμού για τις επιδόσεις τους.

Η μείωση της φορολόγησης των επιχειρηματικών κερδών, οι συμπράξεις ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, το «ζεστό» δημόσιο χρήμα στους επενδυτές, η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών, σε συνδυασμό με τις πάσης φύσεως νομικές και διοικητικές «διευκολύνσεις», αλλά και τη συστηματική περιστολή των ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων, είναι τα διαπιστευτήρια της κυβέρνησης.

Στηριζόμενος στην προηγούμενη κυβερνητική θητεία του ΠΑΣΟΚ και στις «περγαμηνές» της σοσιαλδημοκρατίας στη χειραγώγηση της λαϊκής δυσαρέσκειας, ο κ. Παπανδρέου υποσχέθηκε στο ακροατήριό του ότι μπορεί να υλοποιήσει την ίδια πολιτική χωρίς κοινωνικές «εντάσεις» και περιττές «τριβές», με μια «εθνική συμφωνία των κοινωνικών εταίρων». Υπολογίζοντας, προφανώς, και στις χρυσές εφεδρείες του κόμματός του στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Οι κύριοι Καραμανλής και Παπανδρέου δεν άφησαν κανένα περιθώριο παρερμηνείας των προθέσεών τους, δηλαδή της συνέχισης της αντιλαϊκής πολιτικής χωρίς ημερομηνία λήξης, είτε με τη γαλάζια, είτε με την πράσινη εκδοχή της.