Τις χειρότερες εντυπώσεις και δικαιολογημένα προκάλεσε, άλλη μια φορά, η "κάλυψη" των τηλεοπτικών καναλιών στις καταστροφές από το σεισμό. Από τη μια ανταποκρίθηκαν με συνέπεια στο ρόλο των εμπόρων του ανθρώπινου πόνου και από την άλλη λειτούργησαν ως θετικοί αγωγοί μεταφοράς της κυβερνητικής προπαγάνδας, αναμασώντας διαρκώς τα περί άμεσης κινητοποίησης της κυβέρνησης και του κρατικού μηχανισμού. Ταυτόχρονα, υποβάθμιζαν και αποσιωπούσαν, όσο μπορούσαν, τόσο την έκταση της καταστροφής όσο και την οργή των πληγέντων για την κυβερνητική ολιγωρία και αδιαφορία των πρώτων ημερών.

Ομως, για να είμαστε δίκαιοι, δεν υστέρησαν και οι εφημερίδες. Παραθέτουμε για παράδειγμα ορισμένους από τους χτεσινούς τίτλους: "Η μαφία του σεισμού - Αγνωστοι εξαφάνισαν ολόκληρους φακέλους με τα σχέδια για τις οικοδομές του θανάτου" (ΒΗΜΑ), "Συγκλόνισαν την Ελλάδα Εύη και Τζαννής" ("Νέα"), "90 εργολάβοι, μηχανικοί, ιδιοκτήτες, στον εισαγγελέα" ("Ελευθεροτυπία"). "Ασφαλίζουν τα σπίτια, το κράτος, οι εταιρείες" ("Εθνος") "27 καυτοί φάκελοι στα χέρια Κολιοκώστα" ("Εξουσία"), "Ηρωες για μια ζωή" ("Αθηναϊκή"), "Πώς γυρίσαμε στη ζωή) ("Βραδυνή"). Μιλάνε άραγε καθόλου - και τι λένε; - για το δράμα που ζουν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι στο Λεκανοπέδιο;