Φυσικά οι ίδιοι που πρωτοστατούσαν τότε στις σοβινιστικές μαζώξεις, όσο κι αν φαίνεται παράδοξο, για τους ίδιους λόγους είναι που και τώρα πρωτοστατούν στις... χαρούμενες συναντήσεις μεταξύ Σημίτη - Γκεοργκιέφσκι. Αλλωστε, γι' αυτούς ποτέ δε θα πάψει, πίσω από οποιοδήποτε σύνθημα (είτε του τύπου "το όνομά μας είναι η ψυχή μας", είτε άλλα ομοειδή) να υπερισχύει η βασική αλήθεια. Και η βασική αλήθεια έχει να κάνει με το ότι η... ψυχή τους βρίσκεται εκεί που βρίσκονται οι μπίζνες τους.
Τώρα, μάλιστα, που η ελληνική ολιγαρχία πήρε και τις διαβεβαιώσεις του Σκοπιανού πρωθυπουργού, κανένα πρόβλημα δεν υπάρχει. Βλέπετε, σύμφωνα με τον Γκεοργκιέφσκι, τόσο η ιδιωτικοποίηση των διυλιστηρίων της γειτονικής χώρας από ελληνική κοινοπραξία (σ.σ: "αποικιοκρατική" χαρακτηρίζεται η εξαγορά από τον Γκλιγκόροφ), όσο και η ιδιωτικοποίηση της τράπεζας "Σκοπάνσκα Μπάνκα", μαζί με τον πετρελαιαγωγό Σκοπίων - Θεσσαλονίκης, θα προχωρήσουν, προς μεγάλη χαρά της ελληνικής πλουτοκρατίας...
Είναι προφανές ότι ο μικροϊμπεριαλισμός, όπως και ο ιμπεριαλισμός γενικώς, λίγο ενδιαφέρεται για το όνομα εκείνων που εκμεταλλεύεται. Ας τους λένε όπως θέλουν, αρκεί να τους εκμεταλλευόμαστε. Ετσι κύριοι "μακεδονομάχοι";