Γιατί ξαφνιάζονται ορισμένες εφημερίδες και άλλα ΜΜΕ, από τη στάση του "Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσσυφοπεδίου" (UCK); Τι περίμεναν, δηλαδή, να κάνει η ηγεσία του UCK; Μήπως να παραδώσει τα όπλα και να αφοπλίσει τους άνδρες της; Μα, όλη η μέχρι σήμερα τακτική και συμπεριφορά του ΝΑΤΟ, κάθε άλλο παρά οδηγούσε σ' αυτήn την κατεύθυνση. Ούτε είναι τυχαίο το γεγονός ότι ακόμη και η διαβόητη "συμφωνία ειρήνευσης" δεν προβλέπει τον αφοπλισμό των μισθοφόρων του UCK, αλλά τον ασαφή όρο "αποστρατιωτικοποίηση".

Και είναι, βέβαια, σωστός ο χτεσινός πρωτοσέλιδος τίτλος της "Καθημερινής", που σημειώνει "UCK: Θανάσιμη απειλή - Στο στόχαστρο των ανταρτών Ρώσοι και Ελληνες ειρηνευτές", αλλά το γεγονός αυτό ήταν πέρα για πέρα αναμενόμενο και αναπόφευκτο και δεν αποτελεί την παραμικρή έκπληξη. Αλλωστε, τα σχέδια της ηγεσίας των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ έχουν ανάγκη τον ένοπλο UCK και το μόνο, που τους νοιάζει, είναι η απόλυτη υποταγή του σ' αυτά και η αποφυγή παρενεργειών, που μπορούν να προκαλέσουν ανεπιθύμητες για το ΝΑΤΟ καταστάσεις.

Το γεγονός παραμένει, πάντως, όπως και οι μεγάλοι κίνδυνοι, που συνεπάγεται, τόσο για τις παραπέρα εξελίξεις, όσο και για τη σωματική ακεραιότητα και ζωή των Ελλήνων στρατιωτών, που αποτελούν την ΕΛΔΥΚΟ (Ελληνική Δύναμη Κοσσόβου). Ολ' αυτά, όμως, τα ήξερε η ελληνική κυβέρνηση και κάνουν τις ευθύνες της ακόμη μεγαλύτερες.