Οι ΝΑΤΟικές βόμβες, που πέφτουν στη Γιουγκοσλαβία, αποκάλυψαν - εκτός των άλλων, φυσικά - τρεις βασικές αλήθειες:

• Τον κυνισμό και την απύθμενη υποκρισία των μεγάλων καπιταλιστικών κρατών και κυρίως της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που, ενώ θεσπίζει οδηγίες και άλλες ντιρεκτίβες για τη μείωση των ανεκτών ορίων ρύπανσης στον ευρωπαϊκό χώρο, με τους βομβαρδισμούς, στους οποίους συμμετέχει ενεργά, παραβιάζει και καταστρατηγεί κατάφωρα όλες τις σχετικές διεθνείς συνθήκες και ρυθμίσεις για την προστασία του περιβάλλοντος.
• Η ρύπανση και η οικολογική καταστροφή δεν έχει σύνορα.
• Το τραγικό αδιέξοδο των οικολογικών κινημάτων, τα οποία στον ευρωπαϊκό κυρίως χώρο βρέθηκαν σε πλήρη αμηχανία, αφού δεν αρκεί να είναι κανείς οικολόγος, αλλά και να φαίνεται.

Στη Γιουγκοσλαβία, εκτός από τους αμάχους και τα μικρά παιδιά, οι ΝΑΤΟικοί βομβάρδισαν φυσικά οικοσυστήματα υψίστης σημασίας, αλλά και χημικές και βιομηχανικές εγκαταστάσεις, διυλιστήρια, μονάδες ηλεκτροπαραγωγής, εργοστάσια πετροχημικών, λιπασμάτων και αποθήκες καυσίμων, με αποτέλεσμα να σημειωθεί μια τεράστια οικολογική καταστροφή που ισοδυναμεί με αυτές που παρατηρούνται στα μεγάλα βιομηχανικά ατυχήματα, τύπου Σεβέζο.

Πρόσφατα, το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας και η Ενωση Ελλήνων Χημικών, με μια σημαντική πρωτοβουλία τους, κατέθεσαν προσφυγή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στον ΟΗΕ, με την οποία καταγγέλλουν όλες τις χώρες του ΝΑΤΟ, που είτε ενέκριναν είτε πήραν μέρος ενεργά στους βομβαρδισμούς, κατηγορώντας τες με αδιάσειστα στοιχεία ότι παραβιάζουν και καταπατούν διεθνείς συνθήκες, που έχουν στόχο τον αποκλεισμό της διασυνοριακής ρύπανσης.

Στο ντοκουμέντο αυτό επισημαίνεται ότι παραβιάστηκαν:

• Εφτά βασικές διατάξεις της Σύμβασης που αφορά τις διασυνοριακές επιπτώσεις των βιομηχανικών ατυχημάτων, η οποία έχει συμφωνηθεί μεταξύ του ΟΗΕ, της ΔΑΣΕ, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
• Ολες οι διατάξεις των Οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ενωσης "Σεβέζο Ι" και "Σεβέζο ΙΙ", της αντιμετώπιση κινδύνων από μεγάλα ατυχήματα που σχετίζονται με επικίνδυνες ουσίες.

Πού είναι, λοιπόν, η περιβόητη "περιβαλλοντική ευαισθησία" των χωρών αυτών; Στο βρώμικο αυτό πόλεμο έπεσαν οι μάσκες. Πρόκειται σαφώς για καθαρή υποκρισία.

Και το χειρότερο; Οι χώρες αυτές μοιάζουν να θέλουν να χρησιμοποιήσουν τη Γιουγκοσλαβία ως ένα απέραντο επιστημονικό εργαστήριο, στο οποίο προσπαθούν να αποδείξουν τις αντοχές του περιβάλλοντος, ενώ αργότερα θα δοκιμάσουν τις τελευταίες μεθόδους "διόρθωσης" της κατάστασης - με αβέβαια ασφαλώς αποτελέσματα. Ταυτόχρονα, δε διστάζουν να μετατρέψουν εκατομμύρια ανθρώπων στην περιοχή των Βαλκανίων σε πειραματόζωα...

Κι όλα αυτά, όταν είναι πια αποδεδειγμένο ότι, τριάντα χρόνια μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ και δέκα χρόνια μετά τους βομβαρδισμούς στον Περσικό Κόλπο, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι πληρώνουν τις συνέπειες με τις διάφορες ασθένειες που προκάλεσαν οι επιχειρήσεις αυτές.

Στην ίδια τη Γιουγκοσλαβία, τα στοιχεία από μια πρώτη καταγραφή για τη ρύπανση που προκάλεσαν οι εγκληματικοί βομβαρδισμοί είναι τρομακτικά. Πάνω από 15 φυσικά οικοσυστήματα - πολλά από αυτά αποτελούν βιότοπους διεθνούς σημασίας - έπαθαν τεράστια καταστροφή.

Ακόμη μεγαλύτερες είναι οι καταστροφές από τους βομβαρδισμούς βιομηχανικών εγκαταστάσεων. Ενδεικτικά, να αναφέρουμε ότι από τις καταστροφές στη βιομηχανική περιοχή του Πάντσεβο, όπου βομβαρδίστηκαν πετροχημικό και χημικό εργοστάσιο, αλλά και διυλιστήριο, παροχετεύτηκαν τεράστιες ποσότητες ρυπαντικών ουσιών στο Δούναβη (1.200 τόνοι χλωρίου, 1.500 τόνοι αιθυλενίου, 6.000 τόνοι υδροχλωριούχου νατρίου και χιλιάδες τόνοι άλλων χημικών ουσιών).

Σύμφωνα με τις ίδιες τις αρμόδιες υπηρεσίες των ΗΠΑ, κατά τους βομβαρδισμούς και τις άλλες στρατιωτικές επιχειρήσεις που έγιναν στον Περσικό Κόλπο, καταγράφηκαν οι παρακάτω ρυπογόνες, τοξικές και οικοτοξικές ουσίες: Καπνοί και αιωρούμενα σωματίδια. Διοξείδιο του θείου. Οξείδια του αζώτου. Πτητικοί οργανικοί υδρογονάνθρακες. Πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες. Πολυχλωροδιφαινύλια (γνωστό και ως κλοφέν). Πολυχλωριωμένες διοξίνες. Φουράνια. Σ' όλα αυτά θα πρέπει να προσθέσουμε κι άλλες γνωστές και άγνωστες τοξικές ή ραδιενεργές ουσίες, όπως, για παράδειγμα, τη ραδιενέργεια από ουράνιο 238 που χρησιμοποιείται ως περίβλημα σε διάφορους πυραύλους για να γίνονται πιο αποτελεσματικά τα χτυπήματά τους.

Τα τοξικά αυτά αέρια έχουν απευθείας επίδραση στους φυτικούς και ζωικούς οργανισμούς και στον άνθρωπο, ασκούν όμως επίδραση στην αύξηση της τοξικότητας των εδαφών και των επιφανειακών και υπόγειων νερών, που, με τη σειρά τους, μέσω της τροφικής αλυσίδας, θα καταλήξουν πάλι στους φυτικούς ή ζωικούς οργανισμούς και στον άνθρωπο.

Η ρύπανση αυτή, όμως, δεν έχει σύνορα. Εκτός από την ίδια τη Γιουγκοσλαβία, πλήττει ήδη και θα πλήξει ίσως ακόμη περισσότερο όλες τις άλλες γειτονικές χώρες.

Ηδη, οι επιστήμονες του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης απέδειξαν ότι τα επίπεδα διοξινών και κλοφέν οχταπλασιάστηκαν και δεκαπενταπλασιάστηκαν στη χώρα μας, εξαιτίας της μεταφερόμενης ρύπανσης από τον πόλεμο.

Η ίδια ρύπανση έπληξε περιοχές των Σκοπίων, της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας. Η ρύπανση του Δούναβη έχει επίσης επιπτώσεις, τόσο στη Γιουγκοσλαβία, όσο και στη Ρουμανία, αλλά και στην Ουκρανία, πλήττοντας δύο βασικά λιμάνια της στη Μαύρη Θάλασσα. Είναι, βέβαια, λογικό να περιμένει κανείς ότι η ρύπανση αυτή θα διαβεί κάποτε τα στενά του Βοσπόρου και θα πλήξει ευρύτερες περιοχές της Μεσογείου, πράγμα που αφορά δεκάδες χώρες. Ενα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι άσκαστες βόμβες που πετούν τα ΝΑΤΟικά αεροπλάνα στην Αδριατική και στο Βόρειο Ιόνιο, οι οποίες δεν προκαλούν μόνο προβλήματα στη ναυσιπλοϊα, αλλά και στο θαλάσσιο περιβάλλον.

Είναι επίσης αδύνατο να πιστέψει κανείς ότι δε θα επηρεαστεί και ο Αξιός που περνάει από τη χώρα μας και εκβάλλει στο Αιγαίο, από τη ρύπανση του πολέμου, όταν δύο από τους παραποτάμους του πηγάζουν από το Κόσσοβο...

Οι εγκληματικοί αυτοί βομβαρδισμοί είχαν, όπως φαίνεται, και έναν άλλο απροσδόκητο στόχο: Επληξαν σοβαρά το κύρος πολλών δυτικών, λεγόμενων οικολογικών οργανώσεων και κινημάτων, που βρέθηκαν σε πλήρη αμηχανία. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα των οικολόγων της Γερμανίας, όταν ένα από τα βασικά τους στελέχη, ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Φίσερ, βρέθηκε να είναι ένθερμος υποστηριχτής των βομβαρδισμών και, άρα, της τεράστιας οικολογικής καταστροφής. Κι όσο κι αν "γιαουρτώθηκε" ή "κοκκινίστηκε" με μπογιά στο συνέδριο του κόμματος αυτού, γεγονός παραμένει ότι η πλειοψηφία των συνέδρων ψήφισε υπέρ των βομβαρδισμών...

Ενα άλλο παράδειγμα αποτελεί η στάση της διεθνούς οικολογικής οργάνωσης "Γκρίνπις",η οποία απέδειξε ότι η ενασχόλησή της με θέματα περιβάλλοντος είναι "επιλεκτική" και υπαγορεύεται από σκοπιμότητες.