Μπορεί η εργατική τάξη να ελέγξει αποτελεσματικά τις τεχνολογικές αλλαγές, να τις θέσει στην υπηρεσία της, παλεύοντας μόνο από τα κάτω, ενάντια σε μια εξουσία που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου;

Τελικά, μπορεί να υπάρξει μια διέξοδος από τον οικονομικό αγώνα της εργατικής τάξης ενάντια στα αποτελέσματα της κεφαλαιοκρατικής συσσώρευσης, τέτοια που να μην αναπαράγει τις αιτίες της κρίσης, τέτοια που να μην οδηγεί σε εντονότερες κρίσεις;

Δε χωρά αμφιβολία ότι οι αγώνες που διεξάγουν οι εργαζόμενοι για μια βελτίωση της κατάστασής τους ενάντια στους καπιταλιστές αποτελούν μια σημαντική πλευρά της ταξικής πάλης. Παρ' όλα αυτά, στους αγώνες αυτούς οι εργαζόμενοι εξακολουθούν να παλεύουν ενάντια στα αποτελέσματα κι όχι ενάντια στις αιτίες αυτών των αποτελεσμάτων.

Αυτό, κατά τη γνώμη μας, υπογραμμίζει την ανάγκη για πολιτική πάλη της εργατικής τάξης και των άλλων εργαζομένων, που δημιουργεί δυνατότητες για την αμφισβήτηση του ίδιου του συστήματος. Επισημαίνουμε, δηλαδή, την ανάγκη άμεσης σύνδεσης του οικονομικού αγώνα με τον πολιτικό αγώνα και, τελικά, της υποταγής του πρώτου στον δεύτερο.Αυτό το τόσο παλιό για το κομμουνιστικό κίνημα πρόβλημα, μπαίνει ξανά σήμερα με νέους όρους.

Επομένως, η προσπάθεια πρέπει να είναι, να προσεγγίζεται όσο γίνεται βαθύτερα από την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα η γνώση για την ουσία του ιμπεριαλισμού, το χαρακτήρα και τη φύση των ιμπεριαλιστικών ενώσεων, τις αιτίες του ιμπεριαλιστικού πολέμου.

3. Ενα άλλο σοβαρό, κατά τη γνώμη μας, στοιχείο της ιδεολογικής, αλλά και πολιτικής παρέμβασης του εργατικού κινήματος πρέπει να είναι η συστηματική κριτική των διάφορων μορφών διαχείρισης που προβάλλονται ως εναλλακτικές προτάσεις και γιατροσόφια της κρίσης, της ανεργίας, της φτώχειας, ακόμα και του πολέμου, π.χ., απόψεις - "δάνειο" της περιόδου των Κεϋνσιανών ρυθμίσεων, που κλείνουν τα μάτια στις εξελίξεις ή άλλες προτάσεις, που έχουν εντελώς ουτοπικό χαρακτήρα, καθώς φαντάζονται ότι μπορεί να γυρίσει η εποχή μας στον προμονοπωλιακό καπιταλισμό.

Η προβολή της ρεαλιστικότητας και αναγκαιότητας του σοσιαλισμού είναι επίσης από τα πιο σημαντικά καθήκοντα, κατά τη γνώμη μας, όχι απλά σαν μια νοσταλγική διάθεση προς το παρελθόν, αλλά σαν στρατηγικός σκοπός που επηρεάζει και τα καθημερινά επί μέρους μέτωπα πάλης και τις συμμαχίες που σήμερα είναι ρεαλιστικό και αναγκαίο να κινούνται σε αντιμονοπωλιακή και αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση.

4. Αναπόσπαστο στοιχείο του αγώνα για τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα των εργαζομένων, κατά της ανεργίας, της φτώχειας και της λιτότητας πρέπει να είναι και η πάλη κατά του νέου δόγματος του ΝΑΤΟ. Η εργατική τάξη με τους συμμάχους της πρέπει να ορθώσει ανάστημα στη στρατιωτικοποίηση, η οποία διεισδύει πλέον σ' όλη την κοινωνική ζωή των χωρών. Απαιτείται κατάλληλη προετοιμασία, αλλά και διαπαιδαγώγηση για να αντιμετωπίζονται τα φαινόμενα βίας και αυταρχισμού, κρατικής και παρακρατικής τρομοκρατίας σε βάρος των λαϊκών κινημάτων.

Σήμερα απαιτείται τα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα, με τις συντονισμένες και κοινές δράσεις μας, να συμβάλουμε να δημιουργηθεί ένα νέο ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΔΕΟΣ. ΤΟ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΔΕΟΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ, ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΠΟΥ ΑΝΤΙΠΑΡΑΤΙΘΕΝΤΑΙ ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΩΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ, ΣΤΗ ΛΟΓΙΚΗ ΤΩΝ ΜΟΝΟΔΡΟΜΩΝ.

5. Στην ίδια κατεύθυνση πρέπει να αντιμετωπίσουμε την προσπάθεια που γίνεται να εμφανιστεί ως εναλλακτική και, μάλιστα, ως ρεαλιστική λύση η διαμόρφωση μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης που θα βάλει δήθεν τάξη στην καπιταλιστική αναρχία, στις ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις και ανταγωνισμούς και θα προωθήσει την ισοτιμία. Τα σχέδια αυτά θα παρουσιαστούν κατά την 55η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το Σεπτέμβρη του 2000, στη "Συνέλευση της χιλιετίας" όπως την ονομάζουν. Από την πίσω πόρτα, επίσης, ετοιμάζουν να περάσουν την Πολυεθνική Συμφωνία για τις Επενδύσεις (ΜΑΙ) στο νέο γύρο διαπραγματεύσεων του ΠΟΕ.

6. Ενα άλλο πρόβλημα, πολύ επείγον σήμερα, είναι η αντιμετώπιση των προβλημάτων που συνδέονται με την κακή κατάσταση, που γενικά βρίσκεται το συνδικαλιστικό κίνημα της εργατικής τάξης, παρά το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα εμφανίζονται σημάδια ανάκαμψης σε ορισμένες χώρες. Η κατάκτηση του ταξικού χαρακτήρα του συνδικαλιστικού κινήματος στις σύγχρονες συνθήκες είναι ζήτημα ζωτικής σημασίας για το εργατικό κίνημα, για τις συμμαχίες του με τα άλλα λαϊκά στρώματα.

7. Στα πλαίσια των προσπαθειών μας για το συντονισμό και την κοινή δράση κατά της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων, προτείνουμε να πραγματοποιηθεί μια νέα συνάντηση με θέμα την Παγκόσμια Ασφάλεια και την αντιμετώπιση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας που θέτει σε κίνδυνο την παγκόσμια ειρήνη.

Ας αναπτύξουμε τους άμεσους σκοπούς μας και ας υπερασπιστούμε, σύντροφοι, το μέλλον του κινήματος.