Συνυπαίτια για την πρόκληση τροχαίου δυστυχήματος μπορεί να είναι μια επιχείρηση, οι εγκαταστάσεις της οποίας βρίσκονται δίπλα σε δρόμο και κριθεί ότι και δικές της παραλείψεις συνέβαλαν στην πρόκληση του τροχαίου! Τη σημαντική αυτή απόφαση πήρε ο Αρειος Πάγος, ο οποίος αναίρεσε εφετειακή απόφαση για συγκεκριμένο δυστύχημα και παρέπεμψε εκ νέου την υπόθεση για εκδίκαση.

Το δυστύχημα συνέβη το Δεκέμβρη του 1989, στο 361ο χιλιόμετρο της Εθνικής οδού Αθηνών - Θεσσαλονίκης, σε απόσταση 80 μέτρων από το εργοστάσιο της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης (ΕΒΖ). Ο οδηγός ΙΧ διερχόμενου αυτοκινήτου εξετράπη της πορείας και μπήκε στο αντίθετο ρεύμα, με αποτέλεσμα να συγκρουστεί με δύο σταθμευμένα αυτοκίνητα και να τραυματιστεί θανάσιμα.

Ο Αρειος Πάγος δέχτηκε ότι στο σημείο του ατυχήματος οι υδρατμοί που εκπέμπονταν από το εργοστάσιο ζάχαρης, σε συνδυασμό με τα νερά του ποταμού Πηνειού και τη χαμηλή θερμοκρασία, δημιούργησαν υγρασία στο οδόστρωμα, με αποτέλεσμα να μετατραπεί σε λεπτό στρώμα πάγου εξαιρετικά ολισθηρό. Το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο συμφώνησε με την πρωτόδικη απόφαση, ότι δηλαδή η ΕΒΖ ήταν συνυπεύθυνη κατά 70% στην πρόκληση του δυστυχήματος, επειδή δεν έριξε στο συγκεκριμένο σημείο αντιολισθητικές ουσίες, ούτε τοποθέτησε προειδοποιητικές πινακίδες. Επομένως, η ΕΒΖ έπρεπε να συμβάλει στην αποζημίωση του θανόντος.