Ισως η μεγαλύτερη και σίγουρα η πιο μαχητική γυναικεία εκδήλωση της δεκαετίας του '90 ήταν αυτή που έγινε το περασμένο Σαββατοκύριακο από γυναίκες της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας απ' όλη την Ελλάδα στο καραβάνι ειρήνης που διαδήλωσε σε Βόλο και Λάρισα, για να καταλήξει στη Θεσσαλονίκη.

Οι γυναίκες μπήκαν στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, που έχει μετατραπεί σε ΝΑΤΟικό ορμητήριο, το διέσχισαν φωνάζοντας τα αντιπολεμικά συνθήματα και βγαίνοντας έκαψαν έξω από την κεντρική πύλη σημαίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που είχαν κατεβάσει από το χώρο του λιμανιού και συγχρόνως ύψωσαν τη σημαία της ΟΓΕ!

Ξημερώματα Σαββάτου ξεκίνησαν εφτά πούλμαν από την Αθήνα που υπερδιπλασιάστηκαν όταν έφτασαν την Κυριακή στη Θεσσαλονίκη, γιατί ενώθηκαν με αυτά από Βόλο,Καρδίτσα,Λάρισα,Τρίκαλα,Ηπειρο,Σέρρες,Κιλκίς,Ξάνθη και Αλεξανδρούπολη.

Πρώτος σταθμός ο Βόλος: Με σημαίες και ταμπούρλα, οι γυναίκες της ΟΓΕ έκαναν το μεσημέρι μια πολύ εντυπωσιακή εμφάνιση. Σημαίες πολύχρωμες μπροστά, ύστερα ένα τεράστιο κόκκινο πανό, με απλωμένα επάνω του ρουχαλάκια - να συμβολίζει τα σκοτωμένα παιδιά της Γιουγκοσλαβίας - και γυναίκες ντυμένες με μαύρες "κελεμπίες" σημαδεμένες με στόχους. Η συγκέντρωση έγινε στο λιμάνι και ο Βόλος ήταν η πόλη που χαιρέτισε τις ειρηνίστριες, με τους περισσότερους εκπροσώπους: ο βουλευτής του ΚΚΕ Ν. Γκατζής,εκπρόσωποι του νομάρχη Π. Σκοτινιώτη και του δημάρχου Μιχ. Κουντούρη, ο αντιδήμαρχος κ. Παππάς, εκπρόσωποι της ΕΕΔΥΕ κ.ά.

Κεντρικές ομιλήτριες η πρόεδρος της ΟΓΕ Καλλιόπη Μπουντούρογλου και η πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Βόλου Ρίτσα Ρούσσου,ενώ μίλησαν επίσης ο δήμαρχος Νέας Ιωνίας Παύλος Μαβίλης και η Μαργαρίτα Παπαϊωάννου,μητέρα στρατευμένου παιδιού. Ενα περιστέρι, σύμβολο ειρήνης, απελευθέρωνε κάθε ομιλητής και ομιλήτρια εκφράζοντας έτσι την αγωνία του Βόλου μήπως γίνει το λιμάνι και το αεροδρόμιο της Αγχιάλου ορμητήριο πολέμου...

Αμέσως μετά τη συγκέντρωση και το καλλιτεχνικό πρόγραμμα ακολούθησε πορεία κατά μήκος της παραλίας του Βόλου και σε συνέχεια η διαδήλωση πέρασε μέσα από την οδός Δημητριάδος, για να καταλήξει σε συμβολικό αποκλεισμό του Λιμανιού. "Φονιάδες ήρθαν στη γειτονιά μας, αν δεν ξεσηκωθούμε θα έρθει κι η σειρά μας", "Γεννάμε τα παιδιά μας να ζουν και να αγαπάνε, στο ΝΑΤΟ δεν τα δίνουμε για αυτούς να πολεμάνε". Συνθήματα που άκουγαν γυναίκες και άντρες που είχαν βγει στα μπαλκόνια, στα παράθυρα και έξω από τις πόρτες.

Δεύτερος σταθμός το απόγευμα, η Λάρισα. Εδώ, πριν ακόμα ξεκινήσει η πορεία υποδέχεται τις γυναίκες ο υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΚΚΕ και πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Γιάννης Παττάκης."Εσείς, είπε, δίνετε το έναυσμα στις γυναίκες της χώρας μας, σε όλες τις γυναίκες, δίνετε το παράδειγμα ότι ο λαός μας δεν μπορεί να κάθεται ξένοιαστος στο σπίτι του, όταν έχουμε έναν τέτοιο πόλεμο στη γειτονιά μας".

Χαιρετισμούς έστειλαν ο νομάρχης Λάρισας, Γιάννης Φλώρος και ο δήμαρχος Κ. Τζανακούλης και χαιρέτισε η εκπρόσωπος της Επιτροπής Ειρήνης Λάρισας Δέσποινα Αρακουλέ."Το όποιο δώρο της φύσης μας δεν το χαρίζουμε σε κανέναν πολεμοκάπηλο", τόνισε, ενώ εκπρόσωποι της Ενωσης Γυναικών Λάρισας υπογράμμισαν ότι "δεν μπορούμε να προκαλούμε γυναικείες διεκδικήσεις αν δεν υπάρχει ειρήνη". Κεντρική ομιλήτρια, η αντιπρόεδρος της ΟΓΕ Μαρί Πρίφτη,που κατέληξε: "Κρατάτε, μητέρες της Γιουγκοσλαβίας"!

Το θαυμάσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα που ακολούθησε παρουσίασαν η Μαρία και ο Δημήτρης Φωτιάδης,ενώ οι γυναίκες που είχαν κατακλύσει την πλατεία χειροκροτούσαν, ύψωναν τις γροθιές και φώναζαν συνθήματα.

Ανθρώπινη αλυσίδα γύρω από την πλατεία Ωδείου έκαναν οι γυναίκες της ΟΓΕ, όταν οι εκπρόσωποί τους, που είχαν πάει να επιδώσουν ψήφισμα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που βρισκόταν στη Λάρισα, κατήγγειλαν ότι η ασφάλεια του Προέδρου δεν τις άφησε καν να πλησιάσουν την πόρτα.

Στο Λευκό Πύργο η επόμενη στάση και κατάληξη της πορείας, το μεσημέρι της Κυριακής. Η Θεσσαλονίκη "φορούσε τα καλά της" και κάτοικοι όλων των ηλικιών υποδέχονταν εγκάρδια το καραβάνι.

"Οι γυναίκες βλέπουν και αντιλαμβάνονται - όσο και αν τις έχουν στο περιθώριο - ότι ο βρώμικος αυτός πόλεμος δεν έχει να κάνει με τα συμφέροντα της χώρας μας", επισήμανε στην ομιλία της η πρόεδρος της ΟΓΕ Καλλιόπη Μπουντούρογλου. "Το αντίπαλο δέος που λείπει, ανήκει σ' εμάς, στους λαούς, στις γυναίκες, στη νεολαία".

Εκ μέρους των συλλόγων της Θεσσαλονίκης μίλησαν η Χάρις Πηλίτση και η Σοφία Αδαμίδου,που παρουσίασε και το καλλιτεχνικό πρόγραμμα. "Καλώς ήρθατε, φίλες στη Θεσσαλονίκη. Δυστυχώς μάς την κατάντησαν ορμητήριο ταγμάτων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Τώρα βρώμισε στ' αλήθεια ο Θερμαϊκός μας! Καλώς ήρθατε φίλες, που δεν μπορείτε να κοιμάστε ήσυχες όταν δίπλα μας ένας λαός ξεκληρίζεται".

Οι γυναίκες της Θεσσαλονίκης είχαν ετοιμάσει εκπλήξεις καλλιτεχνικές. Μια από αυτές ήταν ένα "δρώμενο", με γυναίκες που φορούσαν άσπρες μάσκες και μαύρα ρούχα, δρώμενο με στιλ αρχαίας τραγωδίας, με χορό και κορυφαία μια μάνα. Κάτω από τους ήχους των τυμπάνων οι μητέρες διακηρύσσουν "Κάλλιο να μη γεννήσουμε ποτέ αν δε γίνει ειρήνη!".

Συγκλονιστική ήταν η ομιλία της προέδρου του Ελληνοσερβικού Συνδέσμου Ζωής Τοτοβάτοβιτς, που αποκάλυψε ότι στη Νις δίνουν στα ανήλικα, μέχρι 15 χρονών, δόσεις ηρεμιστικών φαρμάκων για ν' αντέξουν. "Η ζωή, είπε, έχει σταματήσει στη Γιουγκοσλαβία εδώ και δυο μήνες. Θέλουν να μας κοιμίσουν, μας χτυπάνε στην κούνια, χτυπάνε τα σχολειά μας, τα νοσοκομεία... Την αξιοπρέπεια, τα πιστεύω μας... Αν είναι να μπούνε οι χερσαίες δυνάμεις έχουμε ένα μήνυμα από το λαό της Γιουγκοσλαβίας: "Οι πέτρες μόνες τους θα σηκωθούν..."".

Αρχίζει η, εντυπωσιακή σε όγκο, πορεία προς το λιμάνι. Περνάει κοντά στη θάλασσα, δίπλα στα κέντρα, μπαίνει στην Τσιμισκή. Οι γυναίκες της ΟΓΕ με τα συνθήματά τους όλο ορμή και ακολουθούν νεολαίοι με κόκκινες σημαίες. Οι γυναικείες φωνές εναλλάσσονται με τις ανδρικές, των νέων που διακηρύσσουν ότι δε θα πολεμήσουν για ξένα συμφέροντα. "Κλείστε το λιμάνι, γυρίστε και το πλοίο, εμείς δεν πολεμάμε στου ΝΑΤΟ το σφαγείο", "Φονιάδες μπήκαν στη γειτονιά μας...". Μουσική, συνθήματα, χρώματα, τύμπανα, ιαχές. Η Θεσσαλονίκη συγκλονίζεται! Μπροστά στο Αμερικανικό Προξενείο οι τόνοι ανεβαίνουν με μιας. Ενταση και... "Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι", "Πενήντα χρόνια ΝΑΤΟ η ίδια ιστορία, χούντες, πολέμοι, τρομοκρατία".

Μετά την επίδοση του ψηφίσματος στο προξενείο, η πορεία προχωράει στην άκρη της πόλης. Οι ηλικιωμένες κρατούν γερά - παρά τη ζέστη, την κούραση - οι νέες φωνάζουν μ' όλη τους τη δύναμη. Στην πύλη 7, μια ηλικιωμένη πλησιάζει τους στρατιώτες και αρχίζει να τους τραγουδάει...

Στην πύλη 10 το προεδρείο της ΟΓΕ προσπαθεί να συνεννοηθεί με τον εκπρόσωπο του λιμενάρχη και τον εισαγγελέα, που έχει ήδη έρθει. Τελικά, η πρόεδρος της Ομοσπονδίας ανακοινώνει ότι "δόθηκε η άδεια να μπούμε". Η πορεία συνεχίζεται στο εσωτερικό του λιμανιού. "Εχουμε πεθάνει όλες αυτές τις μέρες στις πορείες, να τους εμποδίσουμε", λέει μια Θεσσαλονικιά, μέλος συλλόγου. Μια άλλη χαιρετάει με το κασκέτο της από μακριά τον υπεύθυνο ασφαλείας του λιμανιού στο παράθυρο. Κάποιες κατεβάζουν τις σημαίες της ΕΕ που βρίσκουν. Τις ξεσκίζουν με νύχια και με δόντια - κυριολεκτικά - κάποιος φέρνει βενζίνη, οι γυναίκες βάζουν φωτιά και υψώνουν τη σημαία της ΟΓΕ!