ΧΑΛΚΙΔΑ (Του ανταποκριτή μας Γ. ΠΑΝΤΕΛΗ).-

Λευκό κρέας. Ενας κλάδος που άρχισε να "ανθίζει" από το 1960 έως και το 1980, περίοδος κατά την οποία πενταπλασιάστηκε η παραγωγή χοιρινού κρέατος και τετραπλασιάστηκε η παραγωγή πουλερικών,καλύπτοντας τις ανάγκες της χώρας σε κρέας πουλερικών κατά 100% και στο χοιρινό κρέας κατά 84%.Τη δεκαετία του '80 - που σηματοδοτήθηκε και από την ενσωμάτωση της χώρας στην ΕΟΚ - άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για τον κλάδο.

Στις μέρες μας γράφεται το "τέλος" της ελληνικής παραγωγής λευκού κρέατος, με τη ραγδαία συρρίκνωση του κλάδου και τον αθέμιτο ανταγωνισμό από τις βόρειες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Χαρακτηριστικό της πορείας συρρίκνωσης, είναι και το γεγονός ότι το 1998 η αυτάρκεια της χώρας μας διαμορφώθηκε στο 76% για το κρέας των πουλερικών και στο 56% για το χοιρινό, με τάσεις παραπέρα μείωσης.

Η συνεχιζόμενη συρρίκνωση άνοιξε το δρόμο προς την ανεργία για χιλιάδες εργαζόμενους και προς την οικονομική καταστροφή για τους μικρομεσαίους που δραστηριοποιούνται γύρω από τις μεγάλες ή μικρότερες επιχειρήσεις του κλάδου. Για παράδειγμα, το λουκέτο στη "ΒΟΚΤΑΣ" το 1995, είχε αποτέλεσμα την απώλεια 350 θέσεων εργασίας,ενώ "προ των πυλών" του οριστικού λουκέτου βρίσκονται η επιχείρηση "Μιμίκος" με 750 εργαζόμενους, ο "Κελαϊδίτης" με 350 εργαζόμενους, η "ΣΥΝΚΟ" με 150 εργαζόμενους και άλλες μικρότερες επιχειρήσεις, ενώ εκατοντάδες "φασονίστες" βρίσκονται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.Και αυτά μόνο στην Εύβοια, όπου παράγεται το 50% σχεδόν της ελληνικής παραγωγής λευκού κρέατος.

Οι κοινοτικές αποφάσεις - συνολικά για την αγροτική οικονομία - αποδείχτηκαν καταστροφικές, ενώ τεράστιες είναι οι ευθύνες των ελληνικών κυβερνήσεων που αποδέχτηκαν όλες τις καταστροφικές κοινοτικές κατευθύνσεις, ώστε να γίνει η ελληνική αγορά αποδέκτης των πλεονασμάτων των προϊόντων των ισχυρών χωρών της ΕΟΚ, αντί, όπως ισχυρίζονταν, να ανοίξει για τη χώρα μας η "τεράστια αγορά των 360 εκατομμυρίων κατοίκων"!

Είναι υπεύθυνες για τις κομμένες επιδοτήσεις, τον ανεξέλεγκτο δανεισμό από την ΑΤΕ με τοκογλυφικά δάνεια, τη μείωση των δασμών εισαγωγής από Ευρωπαϊκή Ενωση και στα πλαίσια της ΓΚΑΤΤ και την κατάργηση κάθε θεσμού προστασίας, αλλά και για τη χρεοκοπία των συνεταιρισμών υπέρ του ιδιωτικού κεφαλαίου.

Αμοιροι ευθυνών δεν είναι βέβαια οι ιδιοκτήτες των κτηνοτροφικών επιχειρήσεων, που όχι μόνο δεν αντιστάθηκαν έγκαιρα στις πολιτικές αυτές, αλλά με την κακοδιαχείριση και κακοδιοίκηση επιτάχυναν το αδιέξοδο του κλάδου.

Υπάρχει σήμερα προοπτική και αν ναι, ποια είναι; Μπορεί η κυβέρνηση με την πολιτική που εφαρμόζει να λύσει τα προβλήματα του κλάδου;

Σ' αυτά τα ερωτήματα απάντησε το ΚΚΕ, σε εκδήλωση - συζήτηση που διοργάνωσε στο "κέντρο" παραγωγής λευκού κρέατος, στη Νέα Αρτάκη.