ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ (του ανταποκριτή μας).-

Στην πλειοψηφία των Πανεπιστημίων του Βελιγραδίου, ο μήνας Απρίλης σημαίνει παραδόσεις, εξετάσεις και υπερασπίσεις διπλωματικών και μεταπτυχιακών εργασιών. Σήμερα υπό τον ήχο των σειρήνων και των βομβαρδισμών, το υπουργείο Παιδείας αποφάσισε να αφήσει στους καθηγητές και στους φοιτητές την απόφαση για τη λειτουργία ή όχι των Πανεπιστημίων. Ετσι, αν και η χώρα περισσότερο από τρεις εβδομάδες είναι σε πολεμική κατάσταση, οι φοιτητές και οι καθηγητές αποδεικνύουν πως ξέρουν να υπερασπίζουν τη χώρα τους, φυλάσσοντας κάθε βράδυ τις γέφυρές τους, αλλά και συνεχίζοντας την προσπάθειά τους για μάθηση.

Στα περισσότερα Πανεπιστήμια οι εξετάσεις διεξάγονται κανονικά μετά από συνεννόηση. "Το Πανεπιστήμιο λειτουργεί κανονικά χωρίς διακοπή κάθε μέρα. Τώρα έχουμε εξετάσεις και πριν από δύο ημέρες δεχτήκαμε προς εξέταση δύο μεταπτυχιακές εργασίες", θα μας πει ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Λογοθεραπείας Σλόμπονταν Γιακούλιτς. "Μόνο που οι καθηγητές μας είναι πιο ελαστικοί τώρα. Ευκαιρία να περάσουμε πολλά μαθήματα", θα συμπληρώσει ο φοιτητής Σέρτζαν Νινκούλιτς.

Και μετά το μάθημα όλοι στον αγώνα για την ειρήνη, ενάντια στο ΝΑΤΟ. Οπως έχουν αποφασίσει οι δύο φοιτητικοί σύλλογοι που υπάρχουν, οι φοιτητές πρέπει όλοι οργανωμένα να κατεβαίνουν στις πορείες και το βράδυ εναλλάξ να φυλάνε τα πιο επικίνδυνα σημεία του Βελιγραδίου σχηματίζοντας ανθρώπινες αλυσίδες. Ακόμη και αυτοί που πριν 3 χρόνια κατέβαιναν στους δρόμους διαδηλώνοντας ενάντια στην πολιτική ηγεσία, τώρα είναι ενωμένοι. "Εγώ δεν είμαι με τον Μιλόσεβιτς. Ποτέ δεν τον υποστήριξα και όποτε ξαναγίνουν εκλογές θα τον καταψηφίσω. Αλλά τώρα είναι θέμα υπεράσπισης της πατρίδας και των αξιών μας για αυτό εμείς και οι καθηγητές, που ανήκουν στην πλειοψηφία τους στο σοσιαλιστικό Κόμμα, φυλάμε μαζί τις γέφυρές μας", θα πει ένας άλλος φοιτητής της Ιατρικής, που συναντάμε στις καθημερινές συναυλίες.

Πάντως, αν και στη Γιουγκοσλαβία το σύστημα προαγωγής στο επόμενο έτος είναι πολύ αυστηρό, γιατί επιτρέπει μόνο σε συγκεκριμένο αριθμό φοιτητών του εκάστοτε πανεπιστημιακού έτους να προβιβαστούν, το υπουργείο έγινε πιο ελαστικό. Πρόσφατα, αποφάσισε να μην αφήσει κανέναν φοιτητή στο ίδιο έτος, εξαιτίας της ψυχολογικής πίεσης και της αγωνίας που δημιουργεί ο πόλεμος. "Είναι μια ηθική ανταμοιβή στους φοιτητές μας, αλλά και μια παρότρυνση για να συνεχίσουν πιο δυναμικά τον αγώνα τους" θα πει ο καθηγητής των πολιτικών επιστημών Βλαντιμίρ Μπουλάτ.

Και πράγματι, είναι αρκετά επίπονο να πηγαίνει κανείς το πρωί στο μάθημα και το βράδυ στη "σκοπιά". Τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά στη Σχολή Καλών Τεχνών. Εκεί οι φοιτητές, ανάλογα με το τμήμα, έχουν επιφορτιστεί και σχετικά καθήκοντα. Οι φοιτητές ζωγραφικής συσκέπτονται καθημερινά για να φτιάξουν το πανό της ημέρας. "Παρά τον πόλεμο, εμείς το διασκεδάζουμε. Η κατάσταση αυτή μας έφερε πιο κοντά. Τώρα δημιουργούμε για την ειρήνη", θα πει ο Βλάντα Κανίγκεβιτς, φοιτητής του προαναφερόμενου τμήματος. Αλλά και στο μουσικό τμήμα οι φοιτητές, κάθε μέρα, συσκέπτονται, συνθέτουν και τραγουδούν δικές τους αντιπολεμικές συνθέσεις που αργότερα παρουσιάζουν σε διάφορες ενδοπανεπιστημιακές και μη εκδηλώσεις. "Οι συνάδελφοι πολλές φορές υπερβάλλουν, βάζοντας στα τραγούδια τους στίχους σεξουαλικού περιεχομένου ενάντια στον Κλίντον, τη Χίλαρι και τη Μόνικα. Αλλά αυτός είναι ο πόλεμος", θα πει ο Νίκολα Πάβλοβιτς.

Πριν μερικά χρόνια όταν αυτοί κατέβαιναν στις διαδηλώσεις με αμερικανικές σημαίες, όλοι εκτιμούσαν ότι πρόκειται για δάκτυλο των ΗΠΑ. Και, όντως, ήταν, μόνο που τώρα οι ΗΠΑ έβλαψαν τον ίδιο τον εαυτό τους, αφού κατάφεραν να δημιουργήσουν σε αυτούς τους ένθερμους οπαδούς τους αισθήματα έντονου αντιαμερικανισμού, που θα τυπωθούν για πάντα στην ψυχή τους.