"Οφείλω να πω ότι η γενική στάση της κυβέρνησης είναι μια στάση προσεκτική και συνετή". Η ομολογία αυτή του προέδρου της ΝΔ κατά την προχθεσινή συζήτηση στη Βουλή, με την οποία ουσιαστικά επικροτούσε την κυβερνητική "γραμμή" για υποταγή στα πολεμικά σχέδια των "συμμάχων", δεν είναι ασφαλώς τυχαία. Παρά τις φραστικές διαφοροποιήσεις και τις "εποικοδομητικές προτάσεις", η ηγεσία της ΝΔ για το μόνο που ανησυχεί είναι μην τυχόν και διαταραχτούν οι σχέσεις με τους "συμμάχους" και ιδιαίτερα με τις ΗΠΑ. Δεν παρέλειψε μάλιστα να αποδοκιμάσει τις λαϊκές κινητοποιήσεις ενάντια στους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία αποκαλώντας τες "αντιδυτικές υστερίες".

Ακριβώς πάνω σε αυτή τη βάση είναι που θέλει την "ενίσχυση της εθνικής συνεννόησης και εθνικής ομοψυχίας", με βασικό εργαλείο το Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής που επίμονα ζητά.

Στο μόνο που ίσως διαφοροποιείται ο Κ. Καραμανλής από τον Κ. Σημίτη είναι ότι δε χρειάζεται να τον παίρνει τηλέφωνο ο Ν. Μπερνς. Εχει εμπεδώσει από πριν τη "γραμμή" και πασχίζει να την εκφράσει νωρίτερα από τον πρωθυπουργό, ο οποίος με τη σειρά του περνά στην "αντεπίθεση". Πρόκειται δηλαδή για μια "άμιλλα" αμερικανοδουλείας και υποτέλειας.