"ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ" | ΕΡΓΑΤΙΚΑ

ΕΡΓΑΤΙΚΑ

"ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ"

Είναι πια πολύ παλιές οι μέθοδοι, που κάθε φορά προσαρμόζονται ανάλογα με τις συνθήκες και τις ανάγκες εκείνων, στους οποίους έχει παραδοθεί η χώρα, δηλαδή στο μεγάλο κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό. Πρόκειται για τις μεθόδους, που, όχι μόνο περιορίζουν την κοινή γνώμη στις εντυπώσεις, σχεδόν απαγορεύοντάς της να βαθύνει σε αίτια και αφορμές, αλλά πολλές φορές την κατευθύνουν σε εικονικές εντυπώσεις ή στα εντελώς άσχετα.

Για παράδειγμα, η κυβέρνηση, που, με την πολιτική της, παρέδωσε "ντάλα μεσημέρι" τον Οτσαλάν στους δημίους του και, ταυτόχρονα, πάλι κάτω από το φως του ήλιου, παραδίδει μπροστά σε εκατομμύρια μάρτυρες τα ελληνικά λιμάνια στις αρπαχτικές ΝΑΤΟικές διαθέσεις, πρέπει να μας πείσει, με εικονικές εντυπώσεις ή αλλότριους "προβληματισμούς", ότι δε βλέπουμε καλά, ή ό,τι άλλο βλέπουμε και καταλαβαίνουμε και άλλο είναι το πρόβλημα...

Για να καταφέρει τέτοια στροφή από την πραγματικότητα, η κυβέρνηση, αλλά και οι συνοδοιπόροι της στην ουσία της πολιτικής, δε φτάνει ο λόγος των στελεχών τους και οι μέχρι και δραματικές παρεμβάσεις κάποιων προσωπικοτήτων. Χρειάζεται τη συνδρομή των λεγόμενων ΜΜΕ, που, σε μερικές περιπτώσεις, καταφέρνουν μπροστά στα μάτια μας, στην κυριολεξία, να εμφανίζουν - εξαφανίζουν "λαγούς", ανάλογα με τις πολιτικές σκοπιμότητες, αλλά και τις διαθέσεις της αγοράς.

Χρειάζονται, για παράδειγμα, ειδικές ικανότητες, δυο βδομάδες τώρα, να έχει σχεδόν εξαφανιστεί και να μη "φαίνεται" ο στρατός κατοχής του ΝΑΤΟ, που περνάει από τα λιμάνια της Κεντρικής Μακεδονίας και κατευθύνεται στην ΠΓΔΜ, για να εκβιάσει την κυβέρνηση της Γιουγκοσλαβίας να δεχτεί την κατοχή του. Χρειάζεται "καπέλο ταχυδακτυλουργού", για να θαφτεί, όχι μόνο η γενική συνενοχή της κυβέρνησης στο έγκλημα, αλλά και η άμεση ομολογία της για συμμετοχή στη σχεδιαζόμενη κατοχή του Κοσσυφοπεδίου. Γι' αυτό δεν υπήρξε ανησυχία; Οι κίνδυνοι, που μας οδηγούν αυτές οι "προθυμίες" στον ιμπεριαλισμό, δεν είναι υπαρκτοί; Αν αφεθούν τα πράγματα όπως τα σχεδιάζει ο ιμπεριαλισμός με τη φανερή συνδρομή της ελληνικής κυβέρνησης, μετά τι θα λένε; Οτι κάποιοι λάθος "χειρισμοί" άλλαξαν τα σύνορα στα Βαλκάνια; Η κάποια "κινητά που δε δούλεψαν" στάθηκαν η αιτία για κάποια φέρετρα με Ελληνες στρατιώτες;

Ακόμα και όταν οι εξελίξεις είναι τέτοιες που δεν μπορούν να εξαφανιστούν, γιατί βρίσκονται κάποιοι, οι οποίοι, σκορπίζοντας τα σύννεφα της υποβολής, που επιβάλλουν τα ΜΜΕ, βλέπουν την πραγματικότητα και αγωνίζονται, πάλι το θέμα δε συνδέεται με την πολιτική, αλλά μένει στη σχεδόν ασύνδετη εντύπωση... "Κάποιον κομμουνιστή δημοτικό σύμβουλο συνέλαβαν, ή κάποιοι απέκλεισαν τη σιδηροδρομική γραμμή που θα περνούσε ο ΝΑΤΟικός στρατός κατοχής...". Ακόμα και σε τέτοιες περιπτώσεις, οι ειδήσεις αυτές έχουν θέση, συνήθως, μετά τους βιασμούς, τις διαρρήξεις, ή κάποια καινούρια λοσιόν για την τόνωση των μαλλιών...

Ενας λαβύρινθος διαπλοκής πολιτικών σκοπιμοτήτων και οικονομικών συμφερόντων κάνει, στην κυριολεξία, θαύματα διαμόρφωσης της πραγματικότητας, "φυσώντας" κατά βούληση το ρεύμα των αισθημάτων και των όποιων σκέψεων στην κοινή γνώμη. Για παράδειγμα, όταν πριν από καμιά βδομάδα βγήκε η Κούρδισσα αγωνίστρια και κατήγγειλε ορισμένα πράγματα, υπήρξε θύελλα αντιδράσεων από κυβερνητικά και αντιπολιτευόμενα στελέχη, αλλά και προσωπικότητες και σχολιαστές των ΜΜΕ, για να θολώσουν το τοπίο, ή για να κάνουν πως το ξεθολώνουν, για να έχουν δυνατότητες "άλλων" διαπραγματεύσεων στο μέλλον. Οταν το επόμενο Σαββατοκύριακο βγήκε η έκθεση του Ελληνα προξένου, είχαν εξαφανιστεί τα περισσότερα στελέχη, καμιά προσωπικότητα δεν εμφανίστηκε να αντιδράσει και οι σχολιασμοί, όσοι υπήρχαν, τόσο από την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα, εκτός ΚΚΕ, όσο και οι βαθυστόχαστες αναλύσεις των σχολιαστών ήταν "περί ανέμων και υδάτων...". Αντί, για παράδειγμα, να μιλούν - αρνητικά ή θετικά - για το πλέον ολοφάνερο καταπιάνονταν με το "πώς βγήκε, γιατί δημοσιεύτηκε, αν την έδωσε το υπουργείο, αν στάλθηκε σε θυρίδα..." και άλλα, όχι εντελώς ασήμαντα, αλλά που έκρυβαν το πλέον σημαντικό. Εκρυβαν, δηλαδή, το γεγονός ότι οι όποιοι παιδαριώδεις χειρισμοί, τα επιπόλαια αντανακλαστικά και οι εκδηλώσεις πανικού ήταν γέννημα της πολιτικής υποταγής στις επιθυμίες και τα σχέδια του ιμπεριαλισμού.

Αυτή η στροφή έγινε σε όλους απότομα, πολιτικά στελέχη και ΜΜΕ. Τόσο απότομα, που ακόμα "την παίρνουν", με κίνδυνο "να φύγουν από το δρόμο...". Πάντως, είναι τόσο ολοφάνερη και βίαιη η αλλαγή πλεύσης, που μάλλον δε χρειάζεται άλλες αποδείξεις, για να ανακαλύψει ο οποιοσδήποτε προσυνεννοήσεις, πιέσεις, διαπλοκή, μεταξύ τους. Ο ίδιος ο πολιτικός λόγος και ο σχεδόν ομόφωνος χαρακτήρας των ειδήσεων και εκπομπών είναι η καλύτερη απόδειξη.

Να μη νομίζει, πάντως, κανένας από αυτούς ότι με το να αποκαλύπτουμε "τα παιχνίδια τους", ταυτόχρονα, ...βγαίνουμε παραπονούμενοι. Καμία τέτοια διάθεση. Είναι γνωστό πως την αλήθεια ή το ψέμα τα καθορίζει ο συσχετισμός δύναμης και αυτή είναι η μοναδική γλώσσα, που μπορούν να καταλάβουν. Δεν πρόκειται να συγκινηθούν από το δίκιο κανενός, αν δεν τους επιβληθεί. Ο μοναδικός τρόπος να επιβληθεί το δίκιο του λαού είναι η ενωμένη λαϊκή πάλη, που είναι ικανή να ανατρέπει συσχετισμούς και να διατυπώνει με σαφήνεια την πραγματικότητα και τους αληθινούς κινδύνους και ανάγκες.

Η μαζική πάλη και όχι οι σκέτοι συναισθηματισμοί, έρμαια των διαθέσεων και σκοπιμοτήτων των ΜΜΕ, είναι αυτή, που μπορεί, να ανατρέψει και την επικίνδυνη πολιτική, που φορέας της τώρα είναι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και, επιτέλους, να βάλει σε εφαρμογή την πολιτική, που πραγματικά συγκινεί, αλλά και συμφέρει τον ελληνικό λαό.

Παύλος ΑΛΕΠΗΣ

Χρειάζονται ειδικές ικανότητες, δυο βδομάδες τώρα, να έχει σχεδόν εξαφανιστεί και να μη "φαίνεται" ο στρατός κατοχής του ΝΑΤΟ, που περνάει από τα λιμάνια της Κεντρικής Μακεδονίας και κατευθύνεται στην ΠΓΔΜ, για να εκβιάσει την κυβέρνηση της Γιουγκοσλαβίας και να αποδεχτεί την κατοχική του παρουσία