Η πρόσφατη ανόσια πράξη του θιάσου των παλιάτσων και των αρλεκίνων που παριστάνουν την κυβέρνηση της χώρας μας, γεμίζει με θλίψη και οργή την ψυχή κάθε Ελληνα και φέρνει στο νου εκείνη τη λέξη "άγος" των αρχαίων προγόνων μας.

Ομως, "τα ψωμιά" του κυρίου Σημίτη (και όλου του "θιάσου" του), είναι πια μετρημένα. Ετούτος ο φιλότιμος και περήφανος λαός δε θα ανεχτεί άλλο στον"τράχηλό" του αυτόν τον δυνάστη, που παριστάνει τον Μεγάλο Ναπολέοντα και οδηγεί τον τόπο στην καταστροφή. Ηρθε η ώρα να απαλλαγεί η χώρα μας απ' αυτόν τον πρωθυπουργό, και δε θα τον σώσει ούτε η αποπομπή των τριών υπουργών του, ούτε η "ασπίδα" των υπερατλαντικών αφεντικών του. Η κατακραυγή και η δίκαιη οργή του λαού, θα τον γκρεμίσουν απ' το "θρόνο" του, και θα μείνει στην ιστορία, με την ανεξίτηλη σφραγίδα του Εφιάλτη στην πλάτη του. Γιατί η ατιμία που διέπραξε σε βάρος της πατρίδας και του λαού μας είναι"πρώτου μεγέθους". Αν κάποιος αυτοκράτορας του Βυζαντίου πέρασε στην ιστορία ως "Κωνσταντίνος ο Κοπρώνυμος" ετούτος ο "δικός μας" δικτατορίσκος θα περάσει με άλλες πολύ χειρότερες προσωνυμίες. Και το φοβερό ανοσιούργημά του, να παραδώσει "εκ προμελέτης" τον ηγέτη του κουρδικού λαού στους δημίους της Αγκυρας, θα καταγραφεί και θα βαραίνει στα ιστορικά ντοκουμέντα της χώρας μας, ως το "Σημίτειον Αγος".

Η τελευταία αυτή πράξη του εσμού των εθελόδουλων "εκσυγχρονιστών" που μας κυβερνάνε, πρέπει να γίνει το σήμαντρο και το "ξυπνητήρι", που θα αφυπνίσει τις συνειδήσεις των εκατομμυρίων, δυστυχώς, Ελλήνων ψηφοφόρων, που "μοιραίοι και άβουλοι" σέρνονται κάθε φορά στην κάλπη, με διάφορα τεχνάσματα και "διλήμματα" ψηφίζοντας και διατηρώντας στην εξουσία αυτούς, ακριβώς, που χαλκεύουν τα δεσμά τους, και γίνονται έτσι και οι ίδιοι συνυπεύθυνοι και συνένοχοι στο μεγάλο έγκλημα. Η συντήρηση και η διαιώνιση της δικομματικής απάτης, της καταλήστευσης του λαού και της εθνικής μας ταπείνωσης, είναι, εν πολλοίς, "έργο" και αυτών των Ελλήνων, που "ελαφρά τη καρδία" πουλάνε "αντί πινακίου φακής" την ψήφο τους, και χρίζουν "κυβερνήτες" της χώρας μας τις μαριονέτες της Ουάσιγκτον και των Βρυξελλών. Ας γίνει, λοιπόν, η θυσία του Κούρδου ηγέτη ένα αιχμηρό σουβλί, που θα κεντρίσει το φιλότιμο και τη συνείδηση κάθε τίμιου Ελληνα. Στις ευρωεκλογές του Ιούνη, και στις Εθνικές (που μπορεί να "έρθουν" και πιο νωρίς), να "μαυρίσουμε" τους μαύρους εκπροσώπους του δικομματισμού, και να ενισχύσουμε σε ψήφους και σε έδρες το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας, το μόνο "γερό σανίδι" που απόμεινε στη σάπια πολιτική σκηνή της πατρίδας μας, όπου μπορεί να πατήσει με εμπιστοσύνη και να στηρίξει τις ελπίδες του ετούτος ο δύσμοιρος λαός, ο πάντοτε ευκολόπιστος και πάντα προδομένος.