Κυριακή 24 Γενάρη 1999
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΔΙΕΘΝΗ
Πολιτική γενοκτονίας

"Δεν υπάρχουν άλλες λέξεις για να το πει κανείς, πρόκειται για μια γενοκτονία... Ο Σαντάμ Χουσεϊν δε συμπεριφέρεται καλά, αλλά αυτός δεν είναι λόγος για να καταπατιούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα από τα Ηνωμένα Εθνη. Ο καταστατικός χάρτης του Οργανισμού απαγορεύει να πλήττονται λαοί από τις ενέργειές του. Αλλά το εμπάργκο συνιστά συλλογική τιμωρία του άμαχου πληθυσμού του Ιράκ και αυτό είναι απαράδεκτο... Τα Ηνωμένα Εθνη τιμωρούν τον ιρακινό λαό επειδή είναι ανίκανα να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα Σαντάμ Χουσεϊν...".

Οχι, τα παραπάνω δεν τα λέει κάποιος κομμουνιστής ή, τέλος πάντων, κάποιος παράγοντας του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Τα είπε ο Ιρλανδός, Ντένις Χαλιντέι, συντονιστής του ανθρωπιστικού προγράμματος του ΟΗΕ στο Ιράκ, που παραιτήθηκε τον περασμένο Οκτώβρη, επειδή ακριβώς διαφωνούσε με την πολιτική του Οργανισμού.

Κι έχουν τα λόγια αυτά ιδιαίτερη σημασία. Πρώτον, γιατί προέρχονται από ένα στέλεχος του Οργανισμού και δεύτερον, γιατί - σύμφωνα με τα ίδια, τα στοιχεία του ΟΗΕ - το εμπάργκο ευθύνεται για το θάνατο 500.000 έως 600.000 παιδιών από το 1991, ενώ το 30% τουλάχιστον των Ιρακινών υποφέρει από υποσιτισμό και αυτό θα έχει τραγικές συνέπειες, ακόμη και στις επόμενες γενιές.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ