Υπάρχει διέξοδος! Αυτό είναι το βασικό και κύριο μήνυμα που έστειλαν συνδικαλιστικά στελέχη, με την πρωτοβουλία που ανέλαβαν για την αναζωογόνηση του συνδικαλιστικού κινήματος και που ανακοίνωσαν προχτές σε συνέντευξη Τύπου. Προσπάθεια, που κεντρικό στόχο έχει την ενίσχυση των ταξικών χαρακτηριστικών του κινήματος, ενάντια στην ενσωμάτωσή του στις επιλογές του κεφαλαίου. Καθώς οι εργαζόμενοι βιώνουν τις συνέπειες μιας παρατεταμένης επίθεσης στα δικαιώματά τους, η πρωτοβουλία αυτή μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγή της κατάστασης του συνδικαλιστικού κινήματος, ώστε να αποτελέσει εμπόδιο στη βίαιη αλλαγή προς τον εργασιακό μεσαίωνα. Αγώνας, αντίσταση, αναδιοργάνωση, συσπείρωση, διεκδίκηση, ταξική πάλη, είναι οι λέξεις - "κλειδιά" αυτής της προσπάθειας, που καλείται να ευδοκιμήσει σε ένα περιβάλλον δύστροπο, εχθρικό. Η συζήτηση και η ενημέρωση των εργαζομένων για την ανάγκη συσπείρωσης και αγωνιστικής αντεπίθεσης, είναι το πρώτο απαραίτητο βήμα. Οπως απαραίτητη είναι η αποκάλυψη και η αντιπαράθεση με τους μηχανισμούς και τις αντιλήψεις, που οδήγησαν το συνδικαλιστικό κίνημα στην αδράνεια και την παθητικότητα. Με τον κυβερνητικό συνδικαλισμό στις τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις, ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, τη συναίνεση και τον ταξικό συμβιβασμό, που οδηγεί ακόμη και στην ευθυγράμμιση με αντεργατικές πολιτικές, βασισμένες στην επιδίωξη της ΟΝΕ, της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, της πολύπλευρης υποδούλωσης στο κεφάλαιο.

Το πρώτο βήμα έγινε και σε πολλές περιπτώσεις η αρχή είναι καθοριστική για τη συνέχεια. Υπάρχει πλέον σημείο αναφοράς, ήδη έχει αρχίσει μέσα στους χώρους δουλιάς, τα εργοστάσια, τα γιαπιά, τα γραφεία, τα καταστήματα κάτι να αλλάζει, μια προοπτική εμφανίζεται. Σ' αυτή την κρίσιμη περίοδο, όπου το κεφάλαιο επιτίθεται με όλες τις δυνάμεις του και όπου οι κυβερνήσεις σε όλη την Ευρώπη, αλλά και στη χώρα μας, χαράζουν με συνέπεια τα "σύνορα" μιας αδυσώπητης κυριαρχίας, το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα μπορεί όχι μόνο να περισώσει κάποιες από τις κατακτήσεις του αμυνόμενο, αλλά και να αποτελέσει μια αποτελεσματική δύναμη αντεπίθεσης και ανατροπής. Η πάλη αυτή δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από μια μεγάλου μεγέθους και καθοριστικής σημασίας εκστρατεία. Οι βιομήχανοι με τις συνεχείς πιέσεις τους, τα όργανα της ΚΟΜΙΣΙΟΝ με τις αντεργατικές κατευθύνσεις τους, η κυβέρνηση με την αντιλαϊκή πολιτική της, οι συνδικαλιστικές ηγεσίες που καλλιεργούν την αδράνεια, το συμβιβασμό και την υποταγή, συγκροτούν το ένα μέτωπο. Απέναντί τους απομένει να ορθώσουν το αγωνιστικό τους ανάστημα οι δυνάμεις των εργαζομένων. Οι ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα. Τα συνδικάτα που αντιπαλεύουν την υποταγή. Το σύνολο του λαού, με τους συνταξιούχους, τους νέους και όλους εκείνους που πλήττονται με τον ίδιο τρόπο από την αρπακτικότητα του κεφαλαίου. Ο κάθε εργαζόμενος ξεχωριστά και συσπειρωμένος μαζί με όλους τους άλλους.

Η πολιτική εξαπάτηση, ο δήθεν "κοινωνικός διάλογος", ο νομοθετικός οδοστρωτήρας σε εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, ο αυταρχισμός και η αδιαλλαξία, η ιδιοτέλεια αυτών που θα έπρεπε να υπερασπίζονται τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, είναι τα κυριότερα "όπλα" του αντίπαλου στρατοπέδου. Η αλήθεια, ο πόθος για δικαιοσύνη, ο αγώνας για διεύρυνση των κατακτήσεων, η ενότητα και η ευρύτερη συσπείρωση, η ταξική συνειδητοποίηση, είναι τα "όπλα" του εργαζόμενου λαού. Του λαού, ο οποίος καλείται να συγκεντρώσει και να αντιτάξει τη δύναμή του, την ίδια ώρα που η ζωή του δυσκολεύει όλο και περισσότερο, καθημερινά. Την ώρα που τα προβλήματα διογκώνονται και στο όνομα της ΟΝΕ η ανασφάλεια κυριαρχεί, ενώ πληθαίνουν τα κλειστά εργοστάσια, ξεπουλιέται η δημόσια περιουσία, χτυπιέται η παιδεία, η περίθαλψη μαραζώνει, η ασφάλιση "πριονίζεται", οι άνεργοι πολλαπλασιάζονται.