Ενα από αυτά, ίσως το σημαντικότερο για τις αποκαλύψεις του, ήταν ο βομβαρδισμός του Ιράκ λίγο πριν το τέλος του 1998. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον φρόντισε να υπενθυμίσει την ανεξέλεγκτη διεθνή μονοκρατορία του κράτους του με έναν ιδιαίτερα επαίσχυντο και πρωτοφανή τρόπο. Επαίσχυντο, διότι μετρά τη δύναμή του στο αίμα του ιρανικού λαού με εκατόμβες θυμάτων των παιδιών του. Πρωτοφανή, διότι δεν καταδέχτηκε να ενημερώσει τους συμμάχους του της υπαρκτής Ευρωπαϊκής Ενωσης της Δυτικής Ευρώπης. Παρέμεινε μόνος συνεπικουρούμενος από τη γερασμένη Αγγλία των ξεπεσμένων ευγενών και της εξίσου ξεπεσμένης σοσιαλδημοκρατίας των εργατικών.

Πρωτοφανής ο ξεπεσμός των Αγγλοαμερικάνων που, όμως, δείχνει μια άκρως επικίνδυνη αποφασιστικότητα για το μέλλον της ανθρωπότητας.

***

Συνδεδεμένα με το ζήτημα της αναπτυσσόμενης ιμπεριαλιστικής μιλιταριστικής ισχύος είναι τα σχέδια και δόγματα της νέας δομής του ΝΑΤΟ. Ηδη το ΝΑΤΟ ξεκίνησε με ανοιχτές επεμβάσεις και παρεμβάσεις στο ευρωπαϊκό έδαφος των Βαλκανίων και υιοθέτησε επίσημα την εκτός των συνόρων του πολεμική δραστηριότητα επιβολής της ειρήνης του νεκροταφείου, εκεί ακριβώς που προηγουμένως υποδαύλισαν αντιπαλότητες τα ολιγαρχικά συμφέροντα που υπερασπίζεται. Ως διευκόλυνση προς αυτή την κατεύθυνση είναι η νέα αποκεντρωτική του δομή των "περιφερειακών πολυεθνικών δυνάμεων ταχείας ανάπτυξης". Στοιχείο αυτών είναι κι η επίσημη πλέον προ διετίας περίπου απόφαση ότι το μόνιμο διοικητικό επιτελείο του ΝΑΤΟ δύναται να κάνει πολεμικές επεμβάσεις χωρίς την τυπικά προηγούμενη ενημέρωση κι έγκριση από τις χώρες - μέλη της συμμαχίας. Κάτι περίπου σαν αυτό που συνέβη στον πρόσφατο αγγλοαμερικανικό βομβαρδισμό του Ιράκ. Πάντα υπάρχει η δυνατότητα διατύπωσης και μιας νέας φόρμουλας κατά το δοκούν... Ενα άλλο σημαντικό διεθνές ζήτημα είναι αυτό των πυρηνικών ανταγωνισμών. Οι απειλές μεταξύ της Ινδίας και του Πακιστάν για πυρηνικό πόλεμο, έφεραν στην επιφάνεια το ζήτημα της ύπαρξης των πυρηνικών όπλων, με τραγικότητα.

***

Στο φόντο αυτής της πρωτοφανούς κι άνευ αντιπάλου παγκόσμιας πολεμικήςπυρηνικής απειλής, ξεδιπλώνεται ένας εξίσου πρωτοφανής παγκόσμιος διαχωρισμός υπερβολικής φτώχειας και πλούτου. Στην εποχή, ακριβώς, της τεράστιας ιστορικής σημασίας τεχνολογικής και διαστημικής επανάστασης, η ηθική, πνευματική και υλική αθλιότητα γίνεται είδος συμβόλου για τη συντριπτική πλειοψηφία της ανθρωπότητας. Μια τραγική μειοψηφία συσπειρωμένη στην παγκόσμια υπερεθνική λέσχη των ισχυρών που συναποτελούν οι εθνικές ολιγαρχίες, προβάλλει με πρωτοφανή αλαζονεία τη χλιδή και τον αμοραλισμό. Ιδέες και οράματα κάθε νέας γενιάς γίνονται βορά στο Μολώχ της εξουσίας και του προνομίου. Πορνεία, όπλα και ναρκωτικά αποτελούν επίσημη πηγή στον ισοσκελισμό κρατικών προϋπολογισμών. Η σύμπλεξη μιλιταριστικού ιμπεριαλισμού, πυρηνικής απειλής και παγκόσμιας υλικής και προπάντων ηθικής εξαθλίωσης απειλούν την ανθρώπινη ύπαρξη. Σε αυτές τις συνθήκες το κίνημα ειρήνης αποκτά ιδιαίτερη οικουμενική αξία. Η σημασία του θα κριθεί από την ικανότητα των αγωνιστών του να αλλάξουν το ρουν της ιστορίας.

Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ