Το 30ό Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ διεξάγεται, λίγες μέρες μετά την κατάθεση του νέου κρατικού προϋπολογισμού και της εισοδηματικής πολιτικής και λίγο πριν αρχίσει η συζήτηση και η ψήφισή του στη Βουλή. Ενός αντιλαϊκού - αντεργατικού προϋπολογισμού, που "σφαγιάζει" τις κοινωνικές δαπάνες και μειώνει παραπέρα τις πραγματικές αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων και των συνταξιούχων. Ομως, για την ηγεσία της ΑΔΕΔΥ δεν υπάρχει ζήτημα, αφού αρνείται να αναγράψει έστω στο κείμενο θέσεων του συνεδρίου και το παραμικρό οικονομικό αίτημα.

Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γ. Παπαντωνίου δήλωσε στο προεδρείο της ΑΔΕΔΥ ότι θα δοθούν 2% αυξήσεις στους δημόσιους υπάλληλους για το '99, ενώ απέκλεισε την ύπαρξη διορθωτικού. Ωστόσο, επειδή η αύξηση υπολογίζεται στο βασικό μισθό και στο χρονοεπίδομα και όχι στο σύνολο των αποδοχών, ακόμα και ονομαστικά η "αύξηση" θα κυμανθεί από 0,8% ως 1,2%, όταν ο κυβερνητικός "στόχος" για τον πληθωρισμό είναι να κυμανθεί στο 3%.

Πρόκειται για ένα νέο χτύπημα στο βιοτικό επίπεδο των δημοσίων υπαλλήλων, που έρχεται να προστεθεί στις βαριές απώλειες εισοδήματος που έχουν τα τελευταία χρόνια από τις συνεχιζόμενες εισοδηματικές πολιτικές σκληρής λιτότητας. Με βάση εκτιμήσεις συνδικαλιστών, οι απώλειες των τελευταίων χρόνων υπολογίζονται σε 25%-30%.

Η "δράση" της ΑΔΕΔΥ εξαντλιόταν σε 24ωρες απεργίες μια φορά το χρόνο, όταν γινόταν η συζήτηση για τον προϋπολογισμό και οι οποίες ουσιαστικά είχαν το χαρακτήρα εκτόνωσης, αφού τα αιτήματα που έθεταν κινούνταν στην κυβερνητική λογική. Φέτος, κάνουν πίσω και απ' αυτό!

Η "φαλκίδευση" του πάγιου αιτήματος για συλλογικές συμβάσεις εργασίας και στο δημόσιο έρχεται να συμπληρώσει το σκηνικό. Ετσι, μετά από παλινωδίες 15 χρόνων, η κυβέρνηση παρουσίασε σχέδιο νόμου για τις συλλογικές συμβάσεις, το οποίο έχει κατατεθεί στη Βουλή. Πρόκειται για "μαϊμού" συλλογικές συμβάσεις, αφού εξαιρούνται εκ προοιμίου τα μισθολογικά και συνταξιοδοτικά θέματα, αλλά και τα θεσμικά τελούν υπό την αίρεση προηγούμενων και του δημοσίου συμφέροντος. Το μόνο που συνομολογείται χωρίς προϋποθέσεις είναι η υπογραφή εργασιακής ειρήνης. Αυτό το τερατούργημα χαρακτηρίστηκε θετικό από την ηγεσία της ΑΔΕΔΥ.