Λίγες μέρες έχουν περάσει από τότε που ο υπουργός Εσωτερικών, Αλ. Παπαδόπουλος, αναζητώντας την απάντηση στην "κακοδαιμονία του τόπου", δήλωνε ότι πρέπει να αποκτήσουμε "αριστερή διανόηση και δεξιά Αστυνομία". Η "γραμμή", λοιπόν, του υπερσυντηρητικού υπουργού, εννοείται στο δεύτερο σκέλος της, υιοθετείται από τους διάφορους περιφερόμενους "αναλυτές", οι οποίοι, με αφορμή την "έξαρση της εγκληματικότητας", βρίσκουν διέξοδο προτείνοντας πιο σκληρά αστυνομικά και αυταρχικά μέτρα, ένταση της καταστολής και καταπάτησης των κοινωνικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, στο όνομα της αντιμετώπισης της εγκληματικότητας. Ιδιαίτερα, ο αιμοσταγής και "τρομολάγνος" τρόπος, με τον οποίο προβάλλεται η "έξαρση της εγκληματικότητας" από το σύνολο σχεδόν ΜΜΕ, συμβάλλει τα μέγιστα στην άκριτη υιοθέτηση τέτοιων "μέτρων" από την "κοινή γνώμη", που τα ίδια διαμορφώνουν.

Την ίδια στιγμή, δίνουν συγχωροχάρτι στη διαφθορά και, κυρίως, στον προσανατολισμό των Σωμάτων Ασφαλείας, στις κυβερνητικές ευθύνες για τη στάση συγκάλυψης και διαιώνισης αυτής της κατάστασης, προφανώς γιατί αυτή η κατάσταση βολεύει ή εξυπηρετεί την κυβέρνηση, στις κοινωνικές αιτίες που βρίσκονται πίσω από την εγκληματικότητα.

Είναι ολοφάνερο ότι η αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων δεν μπορεί να αφεθεί στα ΜΜΕ, στους "ειδικούς" και τις διωκτικές αρχές. Χρειάζεται λαϊκή παρέμβαση, πρώτα και κύρια, για να προστατευτούν τα δικαιώματα των λαϊκών μαζών, να αποτραπεί η έξαρση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, να παρθούν μέτρα προστασίας των μεταναστών και να αποκρουστεί η αστυνομική βία.